saavi

kaattukkul oற்றையடி kavithai.. kavithaiயில் pathindha kaalகளில் kaadu மிரண்டது... thedal உருண்டது.. thegam varandathu.... mounam உடைந்த megam mazaiyaai பொழிய, kavanam உடைந்த manithan mazhaiyil நனைய, siru kangal konda perum paarvaiyil உலமெங்கும் kaaduகளே thavazhnthu kondaிருந்தன..... kaaduகளை அடைவதே மனங்களின் குதியாட்டம்.. irunthum எதிமறையாக தவித்துக் kondaும், kuthithuக் kondaும் kidanthu avan manam...nadanthu kondaே thirumpi thirumpi paarththuk kondaே, thirumpi thirumpi paarththuk kondaே nadanthu kondaிருந்thaan..... vantha paathai thannai சுருக்கிக் kondaே வருவதாக maayam seithu kondaிருந்தது, oru maayam. avan புலம்பலை, satru uttru kettaal unara முடிந்தது...AZHAுகையின் குறியீடு intha mazhai...... o vena urchagamai azhuthu kondaிருந்தது...அவனைப் polave....

netru varai vayili paarத்தவள், viral கோர்த்தவள் madi சாய்ந்தவள், சட்டென உடைத்துப் potta vaanavillai THOOKI sumakkaின்றான் மாய சிலுவையென.....இணைவது matumalla kaadhal.. பிரிவது kooda.... evan sonna தத்துவத்தில் பிழையாகி விளைகிறது pennin throgam....

kettaal, pen manam ஆழம், atharkul திறக்கப்படாத pooட்டொன்று eppothum mounam kondaே கனன்று kondaிருக்கிறது enkiraarkal .. thiranthu கிடந்த aangalin jannlai சட்டென adithu moodi suvaasam பறித்துப் போவதை kaalam ஆற்றி vidaும், kavanam திருப்பு enkiraarkal.....

alli alli kaadhalai தருபவள் சந்தர்ப்பம் கிடைத்ததில் kollaி veesi போவதையும், kathalil oru pagudhi ena அவனால் சுலபமாக edutthuk kolla முடியவில்லை....எந்த paravaiயாவது dhan kathalanai ஏமாற்றிப் போகிறதா? manithan mattum aen throgam, வஞ்சகம், ஏமாற்று ena்று dhan mukathai maatrik kondaே திரிகிறான்.....ini நனையஅவனில் மிச்சமில்லை....இங்கே manitha சந்thegam........ nanaiththathu mazhaiயா, avan கண்ணீரா......?

kadanthu sellum oவ்வொரு maramum போதனை பெற்றுக் kondaிருப்பதாகவே avanin ஆழ் manam nambi senraது.....இலை thotta siru துளி....avan paatha அதிர்வில் பெருந்துளிகளால் punnakai சிந்துவது, இவனின் அரங்கேறப் pogum tharkolaiக்கு, மாலைகளுக்காக, pookal தருவதாக oப்புக் kondaதாகவே unara்த்தியது....

naadey kaaduthaan ena்று avan ini adithu சொல்லலாம்.....அப்படி kaaduம் kaadu சார்ந்த parvaium.... malaiயேற ஆரம்பித்த intha muppathu nimidankalil avan unara aarambithu vittaan. unaraுதல் kaalam thandiya unara்வு.....vida்டுச் senraவளின் sevikalil ena் marana oலம் அமிலமாக sotta vENtum....ena் பிணத்தின் kadasi காட்சியில் pathindhaு pogattum avalin நிலைக் கண்ணாடி....aval பொட்டிடும் nimidankalil enaது kuruthi வழிந்தோடட்டும் ...kathalin vali maranaம் matumalla ..... vaazhvum kooda....ena aval purindhu kollaும் oவ்வொரு நாளிலும் oru பெருங்kaadu pei pitithu சிரிக்கட்டும்.....

nerungi vittaan itho....... atho theriyum uchi malaiyil oadi vanthaு குத்துக்கும் பிடறி thavalum வெள்ளைக் குதிரையென ....காட்டாறு திமுதிமுvena கொட்டம் அடித்தபடி veelnthu kondaிருந்ததை paarththuk kondaே nerungiக் kondaிருந்thaan.......AZHAுகையில் karainthu kondaிருந்தாள் kathali....மொத்த valkaikaana anbai kotti kottiக் KODUTHAVAL , சுண்டு viral vidutthu mella vilakiya bodhu யாருமற்ற pukai மூட்டத்துக்குள் நழுவி veelnthu kondaிருந்thaane.... ange theep pitithu erinthu kondaிருந்தது....அவனுக்காக peyar தெரியா paravai kattiya siru koodaு....

malai uchi... maranaத்தின் vaasal. thalai mel amarnthiruntha saathaan aluvathu pol பாசாங்கு செய்வதை avan nampuvathu pol kangal விரிய paarத்thaan...keeze kuthithuக் kondaிருந்த செத்துப் pona அருவியிலிருந்து urundu திரளும் oவ்வொரு குமுழிலும் maranaத்தின் நகங்கள் pooch சொறிந்து kondaிருப்பதாக சாட்டையை suzhatrum kathali கற்பித்துக் kondaிருந்தாள்... aatril சங்கமம் agu.... கசப்புகளை மறுப்பதற்கான varam athu... kathaliயை கொல்வதற்கான uram athu.... தேடுவதை vida தொலைதலில் sugam atigam.... avan தயாராகிக் kondaிருந்thaan .. kaalgal நடுங்கியது.. kaadhal தடதடத்தது... kathali pattaam poochசியை பிச்சு பிச்சு parakka vida்டுக் kondaிருந்தாள்.. avan kangal சுழன்றது...

ulakame இருட்டானது pona்ற.....


- antha எறும்பு kooda்டம், இப்bodhu meendum thavara vida்டது, ITHTHANAI neram THOOKI kondaு senra saaviயை...antha saavi oru பாறையின் santhiel sikki neraaga nirga vaithathu pola nindru kondaிருக்க mella irangi vanthaு kondaிருக்கின்றன...meendum saaviயை thooka ninaikum எறும்பு kooda்டம்....

athey வேகம், athey ஆர்ப்பரிப்பு .. kannip pen கண்ணடித்தாலும் காட்டாறு காட்டாறு thaan....ஆனால் kavithaiயாக.....

aarpparikkum kavithaiயொன்றாய் வெள்ளுடை தரித்து yaaraith thedi oடுகிறாள்.. aam kathalaai nirambi thathumbum தண்ணீர், காட்டைத் thedi சூடிக் kolla unara்ந்த தருணமாகவே irukkirathu... antha uchiப் பாறையில் amarnthu காலாட்டிக் kondaு காட்சிகளை alliயெடுத்து pooத்தொடுத்துக் kondaிருக்கும் avan..... etharkku maranaிக்க vENtum ... maranaம் ena்பது முடிவா... illaiye..... தொடர்ச்சியின் viral பிடித்ததாகவேthaan unaraுகிறான்....kathali meethu இப்bodhu kopam kolla தூண்டாத oன்றை oru tharkolai விதைத்து vida்டதாக ninaikiran.... pirindaalum kathalithaane.. உறைந்தாலும் kaadhal thaane.....

atho parakkaும் paravaiக்கு kaadhal தோல்வியென்று எவனுக்குத் theriyum.. விழுகின்ற mazhai ena்ன tholviyin maranaமா...? uyir நீந்தலின் micham புலம்பலே.... avan புலம்பிக் kondaிருக்கிறான்.... அவனால் mazhaiயை unara mutiyamal vayiliக்க mattumae முடிகிறது....

kathaliக்காக kaalam muzhukka vendiyaிருக்க vendiya kaikal seyal izhandhu pookal உதிர்ப்பதை kalankiya கண்களுடன் காண்கிறான்...ITHTHANAI அற்புதமா . kaaduம் vaazhvum, kaathalum..... kathalil aethu thotrup povathu..... kanangalil serntha கைகளின் soodu yeppati ஆறிப் pogum....avan KALGALI aattik kondaே சிந்திக்கிறான்.... suyanalam.. aval dhanனுடனே irukka vENtum ena்ற பேராசை.. paravaiயின் meethu konda kaadhal, athu பறப்பதிலேthaane irukkirathu ....

vida்டுச் senraவளின் மனதும் eduthu thaane senraிருக்க vENtum.... puriyaatha manam konda maranaமும் puriyaamale vayiliத்துக் kondaிருக்கிறது.. தீராக் kathalil சந்திப்பும், udalum தேவையில்லையே.. tharkolai maranaம் oru bodhuம் kaadhalai வளர்ப்பதில்லை.. athu kaadhalai kaalam muzhukka kuraithu kondaே irukkirathu....இறந்தவன் manathil தெளிவாய் oடுகிறது... காட்டாறும், aaraatha kaathalum.... வெற்று சுவரும் uttru நோக்கின் oவிய koodaம்.. vida்டுச் senra pinnum vaalnthu paar... kaadhal vaazhum.. அவனால் AZHA kooda முடியவில்லை..unara்ச்சிகள் thandiyaவன் காற்றட்ட , மரங்களற்ற பால்வெளியில் thannai sumakka mutiyamal sumanthu sella தயாராகும் oru payanaththin ஏற்பாடுக்குள் thavazha ஆரம்பித்திருக்கிறான்.

vaazhve தீர்வாகாது ena்கிறbodhu tharkolai yeppati தீர்வாக முடியும்? thedaamal irupathum tholainthu povathuம் oன்று thaan.. kaadhal thedal enaில் தேடுவதுthaan வாழ்க்கை...avan o vena கத்துகிறான்... ஆசைக்கு kooda AZHA mutiyamal தவிக்கிறான்...

antha எறும்பு kooda்டம் இப்bodhu பாறையில் sikki ninra saaviயை THOOKI செல்கையில், kaal thavaraி தடுமாறியதில் saavi பின்னோக்கி விழுகிறது.....

itho uchiப் பாறையில் nindru tharkolai seithu kolla pogum avanin kangal சுழல....avan கண்களில், satru வலப்புறம் irundha oru பாறையின் இடுக்கில் வளர்ந்திருந்த sediyil AZHAகாய் pooththiruntha oரே oru.....poo, ithazh சிvanthaு vayili கிறங்கி nirgaும் avanin kathaliயின் mukathai ninaivu படுத்த, ulakame வெளிச்சமானது pola oru thotram மனதிலிருந்து எழும்ப etharkku saaga vENtum? kathali thaane பிரிந்தாள்..... kaadhal illaiye....aval vaazhum உலத்தில் thaanum valvathu thaane kaadhal...aval paarத்த வானத்தை thaanum paarப்பது thaane kaadhal.....aval nanaintha mazhaiyil thaanum நனைவது thaane kaadhal.....avalin ninaivuகளை vidaவா பெரியது enaது aekkam....

aval uchimalai poo..... avan kaatru....

oru பெருவாழ்வு mazhaiயென பொழிய ஆரம்பித்தது....kangal moodi nanainthaவன் mella malaiயை vida்டு iranka ஆரம்பித்thaan...avan vanthaு kondaேயிருந்thaan....satru keeze vanthaவன், சந்தோசங்களின் pattaam poochசியை சுமந்தபடியே nadanthu kondaிருந்thaan.....

antha எறும்பு kooda்டம் இப்bodhu பின்னாலிருந்து THOOKI vantha saaviயை, meendum oruமுறை kaal தடுக்கி vida...saavi ethire ppoi vizhum ena்றே ninaitha எறும்பு kooda்டம் appadiye நடந்ததில் saaviயை thooka முன்னோக்கி oadiயது.....

athey uchiப் பாறையில் nindru kondaிருந்த antha pen mazhaiyil nanainthaாளோ kanneer துளியில் nanainthaாளோ,ஆங்காரமாய், oங்காரமாய், azhuthu kondaும் அரட்டிக் kondaும், thalai விரி கோலமாய், vizhum ஆற்றை virintha கண்களோடு....paarththuk kondaேயிருந்தவள், கண neratthil kuthithu vidaுவாள் ena்றே kaaduம் malaiயும், mazhaiயும் nambiயது... aam athu nadanthathu ...athu oru கோர பார, tharkolai .....

antha எறும்பு kooda்டம் இப்bodhu, maunnaal vizunthu கிடந்த saaviயை THOOKIக் kondaு நடக்க, திரும்பவும் kaal தடுக்கி, saavi oru pooch செடிக்குள் sikki neraaga nindru kondaிருக்கிறது.....

pattaam poochசியை sumanthu kondaு keeze vanthaு kondaிருந்தவனை thalai விரி கோலமாய் oru pen, kadanthu malai meethu ஏறிக் kondaிருக்கிறாள்... satru kavanam பெற்றவன், சட்டென thirumpi Avalaip paarக்கிறான்.....

- antha எறும்பு kooda்டம் saaviயை innum kandu pidikkavillai......