உயிரின் சேதாரம்
உன்னுள் இருந்து கொண்டு நீ என்னை இயக்குகிறாய். . என் முன்னேயே வந்து அழகாய் நடிக்கிறாய்... கண்கள் மூடிடும்
சிறு நொடியில் மின்னலாய் உன் பிம்பத்தை நெஞ்சில் பாய்ச்சுகிறாய்..
மூச்சு காற்று வழியே சுவாசமாகி இதயத்தை நனைக்கிறாய்.
உன் சின்ன இதழ் தரும் வெப்பம் அந்த கதிரவனை கூட மிஞ்சும்.
நகங்களில் கூட அன்பை வைத்து என் முதுகில் நான் காண முடியாத கோலம் போடுகிறாய்.
சத்தமிடும் கொலுசுகளை மௌனமாய் பேச வைக்கிறாய்.
நீ மட்டுமே என் உயிரின் ஆதாரம்.
உனக்காக தாங்குவேன் உயிரில் ஆனாலும் சேதாரம்..
