நிசப்த நொடிகள்
களங்கமில்லா மனதில்
கல்லெறியும்
கன்னியாய் ...
வெறுமை கீறலின்
காயத்தில் விரல் பாய்க்கும்
விரக்தியாய்...
பாசிகொண்ட பாறையில்
பயணிக்கும்
பாமரனாய்...
மாசக் கடைசியில்
வெறித்து பார்க்கும்
சட்டை பையாய்...
அனுமதியின்றி நீரில்
நுழையும் ஆகய
வெண்ணிலவாய்...
விடை சொல்லாமல்
விடைபெற்ற விடலையின்
கடைசி கண்ணீராய் ...
மதி கலங்கி
விதி முடிக்கும்
மரண படுக்கையாய் ...
"உருவெடுக்கிறது
நிசப்த நொடிகள்"....
