யானையும் மூப்பனும்-
ராணி வார இதழ் பத்தாயிரம் பரிசு கொடுத்தது

மலையை ஒட்டி சமவெளியான மாந்தோப்புக்குள் குடிசைக்குள் நல்ல உறக்கத்தில் இருந்தாலும் மூப்பனின் காதுக்குள், வெளியே “ஹோவென” இரைச்சலிட்ட வண்ணம் பெய்து கொண்டிருந்த மழையிலும் தட்..தட்..எனும் சத்தம் தெளிவாக கேட்டது. சட்டென உறக்கம் போன இடம் தெரியாமல் போய் கண்ணை விழித்தார். முப்பது வருடங்களுக்கு மேல் சுவாசம் உணரும் யானையின் வாசம்.
வயதின் தளர்ச்சியால் உடனடியாக எழ முடியவில்லை. அப்படியே மல்லாந்த வாக்கில் கட்டிலின் மேல் படுத்து கிடந்தார். ஏதோ பாரமான பொருள் ஒன்று அவர் தலைக்கு மேலும் , அதன் பின் அருகருகே நகர்வதை படுத்தாறே உணர முட

மேலும்

விளக்கின் வெளிச்சம்
இரவில் குடிசை
ஒன்றில்
மாடத்தில் இருக்கும்
சிறு விளக்கின்
திரி நுனியில்
எரியும் தீ

அப்பொழுது உள்
நுழைந்த
காற்றின் கான
இசைக்கு ஏற்றவாறு
நடனமாடுகிறது

எதிர் சுவரில்
அதை இரசித்து
நிழல் உருவங்களும்
நடனமாடுகின்றன

மேலும்

ஆராய்ச்சி
நூலின் தலைப்பு “அறிவியல் அணுகுமுறையில் ஆராய்ச்சியியல்” எழுதியவர் டாக்டர் .மு.பொன்னுசாமி, பேராசிரியர், தமிழ் மொழித்துறை, சென்னைப் பல்கலைக்கழகம்.
பதிப்பகத்தின் முகவரி : இந்து பதிப்பகம், சின்னதோட்டம், கணியூர் அஞ்சல், கருமத்தம்பட்டி, கோயமுத்தூர்-59, 641659. வெளியான ஆண்டு 2007
ஆய்வு என்பது அறிவை தேடும் ஒரு முயற்சி, புதிய கண்டு பிடிப்புகள், பழைய கோட்பாடுகளின் தற்கால பயன்பாட்டை தீர்மானித்தல் ஆகிய முயற்சிகள் யாவும் ஆய்வு என்ப்படும்.- இது நூலாசிரியரின் முன்னுரையாக ஆரம்பிக்கிறது.
இதற்கு தேவையான அடிப்படை பண்புகள்.
அறிவை விரிவாக்கவோ அல்லது குறிப்பிட்ட பிரச்சினைக்கு தீர்

மேலும்

வெயிலும் நிழலும்

சூரியனின் கதிர்
வீச்சு
தலை மீது
விழ
எரிச்சலாய் என்
முன் விழுந்த
நிழலை மிதித்து
நடக்கிறேன்
அதுவோ போக்கு
காட்டியபடி
நகர்ந்து கொண்டே
இருக்கிறது

மேலும்

வானவில்லில் சறுக்கி விளையாடும்
வண்ண ஆசையில் மிகையில்லை
வனவாசிக்கு வனம் கடந்த
வாழ்க்கை மீது ஆசையில்லை

நீந்தும் நதியில் மிதப்பதற்கு
ஏங்கும் மனதில் பாரமில்லை
நேரத்தை அசைபோடும் பசுவோ முதுகைக்
கொத்தும் காகத்தை நினைப்பதில்லை

புல்லாங்குழல்களைச் சுமந்து போகும்
மூங்கில் கூடைக்கு வருத்தமில்லை
நில்லாமல் பாயும் ஜீவ நதிகளுக்கு
நேற்றைய யுகங்களின் நினைவில்லை

திறந்தே தூங்கும் தூக்கத்தை
தட்டி கனவுகள் வருவதில்லை
தூர தூரங்கள் தூரமில்லை
கண்ணுக்குள் இருப்பவை அருகில் இல்லை

மின்னல் மேக இடிகளில் சிக்கி
ஒருநாளும் நிலவு உடைவதில்லை
நிலவைக் கிள்ளிக் கிள்ளி உண்ண
ந

மேலும்

நிலவு ஏனோ இன்னும் வரவில்லை

சூரியன் வானத்தை
கை விட்டு
போய் விட்டான்

இருளின் பிடியில்
இறுக்கி இருக்கும்
இந்த பூமி

எதிர்பார்த்து காத்திருக்கிறது
நிலவின் வெளிச்சத்துக்கு

பூமிக்கு தெரியாது
கருமேகங்கள்
நிலவை சிறை
வைத்திருப்பதை

கதாநாயகனாய்
காற்று வந்து
காப்பாற்றுவான்
என்று காத்திருக்கிறது
இந்த நிலவும்

மேலும்

Writing - the act of one person giving a piece of their soul to another.

J. Spredemann.

*************

வணக்கம்.

நேரடியாக விஷயத்துக்கு வருகிறேன் என்றால் அது இன்னும் நான் எழுதி கொண்டிருக்கும் என்னை எழுத வைத்து கொண்டிருக்கும் “மினர்வா”வை பற்றியதாகவே இருக்கும் என்பதை நீங்கள் புரிந்து கொள்ள நாம் அடுத்த இலக்கை நோக்கி இணைந்து பயணப்படுகிறோம் என்று ஆகிவிடும்.

நான் விரும்புவதும் அதுவே.

மாசற்ற எனது அன்பிற்குரிய வாசக அன்பர்களுக்கும் சலிப்பறியாத fake id களுக்கும் இனிய மாலை வணக்கம்.

மினர்வா நான் எழுத திட்டமிட்டு கடந்த ஒரு ஆண்டுக்கும் மேலாக இருக்கும் என்று நினைக்கிற

மேலும்

காலைத் தேநீரும் சிதறிய சிந்தனையும்

கேரளாவில் நீங்கள் சாலைவழி பயணம் மேற்கொண்டால் அதில் உள்ள சுகமே தனியானது. பயணம் செய்யும் எல்லா சாலைகளுக்கு பக்கங்களில் பச்சைப்பசேல் என பயிர்களும் மரங்களும் இருக்கும். இயற்கை தன் அழகை விரித்து தலையாட்டும் காட்சி கண்களுக்குக் குளுமையானது. ஒரு கிராமத்தில் இருந்து இன்னொரு கிராமம் மாறுவது தெரியாமல் சாலைகள் செல்லும். நாம் எல்லையை கடப்பதை மைல் கல்லுகளால் தான் அறிவோம். மற்றும் ஒரு அடையாளம் அந்த எல்லைக் கல்லின் அடுத்து வரும் டீக் கடையைக் கூறலாம்.ஆம் எந்த நேரமும் தேநீர் கிடைப்பது இந்த நெடுஞ்சாலைகளில் தான். இந்தக் கடைகள் பயணம் செய்ப

மேலும்

எங்கு போனாய் நண்பா !

நான் யார் ? இந்த எண்ணத்துடன் தமிழ்நாட்டின் மேற்கு மலை தொடரின் அடிவாரத்தில் ஐம்பது அறுபது குடிசை வீடுகளே காணப்படும் இந்த ஊரின் அருகே ஆற்றங்கரையோரம் அமைதியாய் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் நதியின் அழகை இரசித்தபடி அமர்ந்திருக்கிறேன்.
இந்த அமைதியான சூழலில் எப்பொழுதுமே உட்கார்ந்து இயற்கையை இரசிப்பது எனக்கு பிடிக்கும்.
ஆனால் இந்த நதி ! பார்க்க அமைதியாய் இருந்தாலும் குணம் மிக மோசமானதுதான் என்னை பொறுத்தவரை. ஒவ்வொரு முறையும் நான் நாற்பது வருடங்களுக்கு முன்னால் கண்ட இந்த நதியின் ஆக்ரோசத்தை காண்பதற்காகவே அடிக்கடி வந்து, வந்து சென்று கொண்டிருக்கிறேன்.
சிறு வயதில் அதாவது பதினே

மேலும்

==================================

அரவணைக்க​ அன்னையில்லை
பிறந்து விட்டோம்
அனாதைகளாய்..

வலிகள் சொல்ல​ வார்த்தையில்லை
அலறுகின்றோம்
ஊமைகளாய்..

சிறகிருந்தும் வழிகளில்லை
சிக்கிக் கொண்டோம்
அகதிகளாய்..

வர்ணங்களால் பூசப்பட்டோம்
வாழ்க்கை மட்டும்
வெறுமைகளாய்..

ஒட்டை விட்டு வெளிப்பட்டும்
மாட்டிக்கொண்டோம்
கைதிகளாய்..
வணிகக் கைதிகளாய்..


உணவுக்காக​ப் பெருக்கப்பட்டோம்
கொடும் அறிவியலால்
வளர்க்கப்பட்டோம்...

இயற்கை முரணில்
வளர்ச்சி காணும்
சுயநலம்தான்
உங்கள் பகுத்தறிவா?

சிந்திப்பீர் மானிடரே!

உடம்பில் வளரும்
புற்று போல்தான்
இயற்கை கெடுத்தே
காணும் வளர்ச்சி..

ஆதலால்..

வேண்டுகின்றோம் உங்களிடம்..
இ

மேலும்