ஹீரோ ஏழை...
சின்ன வயசுல படிக்க வசதியில்ல...

ஹீரோயின் பெரிய படிப்பு படிச்ச வசதியானவங்க..

காதல்னு வந்துட்டா இதெல்லாம் பொருட்டே இல்ல...

ஹீரோ முடிவெடுக்கறார்... நாமளும் அவங்க அளவு உயர்ந்த பின்தான் காதலை சொல்வதென்று.

உடனே சட்டக் கல்லூரில சேர்ந்து இன்ஞினியராவுதுன்னு முடிவு பண்ணிடறார்... அப்பிடியே சைடுக்கா வெளிநாடு சென்று ஆராய்ச்சி செய்து டாக்ட்ரேட் வாங்கிடறார்.

"அல்லாத்தையும் ஒரே சாங்குல சொல்றோம்...."

"அண்ணே ஒரு சஜ்ஜசன்.. "

"சொல்லு..."

"வெளிநாடு போவதால நல்ல லொகேசன்ல ஒரு டுயட்..."

"ஒன் ஆசைய ஏன் கெடுக்கணும் கனவு சீனா வச்சிடுவோம்....."

"நன்றிணே..!"

-----முரளி

மேலும்

நடு நிசி.
கும்மிருட்டு...
வானத்தில் சில நட்சத்திரங்கள் மட்டும் கண் சிமிட்டின...
நிலவுக்கு அன்று ஓய்வு.
மரங்களும் செடிகளும் துளியும் அசையவில்லை...
எல்லா உயிரினங்களும் உறக்கத்தில்..
குறட்டை சத்தம் கூட இல்லை..
கொசுக்களும் ரீங்கரிக்காமல் அமைதி விரும்பினர்...

அமைதி, பேரமைதி, நிசப்தம்...
எங்கும் ஒரு துளி சத்தம் இல்லை...

உறக்கத்தில் இருந்து திடுக்கிட்டு எழுந்த அந்த முதியவர் காது கேட்கும் கருவியை அணிந்து கொண்டார்...

அமைதி, பேரமைதி, நிசப்தம்...
எங்கும் ஒரு துளி சத்தம் இல்லை...

-----முரளி

மேலும்

அவன் மிகவும் பலவீனமாக படுக்கையில் புரண்டு படுத்தான். அருகில் உள்ள மேஜைமேல் அந்த பாட்டிலில் ஒருவாயே இருந்தது. அவன் திருட்டுத்தனமாக சேமித்து வைத்ததெல்லாம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாகத் தீர்ந்து விட்டிருந்தது. யாரைக் கேட்டாலும் தரமாட்டார்கள், கிடைக்காது, இருக்காது. அவன் செல்ல நாய் அவனைப் பரிதாபமாகப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. தொங்கிக் கொண்டிருந்த அதன் நாவில் இருந்து ஒரு சொட்டு உமிழ்நீர் தரையில் விழுந்து உடனே ஆவியாகிக் கரைந்தது...

அவன் ஏக்கத்துடன் பாட்டிலைப் பார்த்தான். அந்தக் கடைசி வாயையும் குடித்து விட்டால் தமிழகத்தில் எந்த மூலையிலும் ஒரு சொட்டும் கிடைக்காது என நினைக்கையில் அவனை அறியாமல் அவன் உடல்

மேலும்

அவன் மிகவும் பலவீனமாக படுக்கையில் புரண்டு படுத்தான். அருகில் உள்ள மேஜைமேல் அந்த பாட்டிலில் ஒருவாயே இருந்தது. அவன் திருட்டுத்தனமாக சேமித்து வைத்ததெல்லாம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாகத் தீர்ந்து விட்டிருந்தது. யாரைக் கேட்டாலும் தரமாட்டார்கள், கிடைக்காது, இருக்காது. அவன் செல்ல நாய் அவனைப் பரிதாபமாகப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. தொங்கிக் கொண்டிருந்த அதன் நாவில் இருந்து ஒரு சொட்டு உமிழ்நீர் தரையில் விழுந்து உடனே ஆவியாகிக் கரைந்தது...

அவன் ஏக்கத்துடன் பாட்டிலைப் பார்த்தான். அந்தக் கடைசி வாயையும் குடித்து விட்டால் தமிழகத்தில் எந்த மூலையிலும் ஒரு சொட்டும் கிடைக்காது என நினைக்கையில் அவனை அறியாமல் அவன் உடல்

மேலும்

எனக்கு கொஞ்சம் தயக்கம்தான். சொல்வதா வேண்டாமா என்று. எவ்வளவு நாள்தான் தனிமையில் புலம்பிக் கொண்டிருப்பது.. யாரும் நான் சொல்வதைக் கேட்பதில்லை… நானும் அதே இடத்திலிருந்து கத்திக் கொண்டுதான் இருக்கிறேன்…

எவ்வளவு அழகான ஊர் அந்த அறுபது எழுபதுகளில். மிகக் குறைந்த ஜனத்தொகை. சென்னைதான். அதிலும் அந்த மாம்பலமும் பழைய மாம்பலமும்… இரண்டையும் பிரிக்கும் அந்த தண்டவாளங்கள்… “போய்ங்க்” என்ற ஒலியுடன் செல்லும் அந்த மின்சார இரயில். துரைசாமி தெருவுக்கும் பிருந்தாவன் தெருவுக்கும் இடையே இரயில்வே கேட்.. ஆரம்பத்தில் திறந்து மூடுவதுமாய் இருந்தது பிறகு ஏத்தி இறக்குவதுமாய் மாறியது.. மூடியிருக்கும்போது எப்பொழுது த

மேலும்

=========================
ஊடகங்கள் தேசத்தின் பொதுவாய்.
= உண்மையை பேசக்கூடாது மெதுவாய்
நாடகங்கள் நடத்துவோர்க் கேதுவாய்
=நடந்துகொள கூடாதுவிலை மாதுவாய்
ஆடவைக்கும் ஆட்சிக்குத் தோதுவாய்
=அடங்கிவிடக் கூடாதுவெறும் சாதுவாய்
ஏடறியா பாமரரின் தூதுவாய்
=எப்பொழுதும் திறக்கணுமதன் தர்மவாய்
.
புதுமைகளை சமைக்கின்ற கருவாய்
=புரட்சிக்கு வித்து திர்க்கும் தருவாய்
எதுவரினும் பயங்கொள்ளா உருவாய்
=இச்சமூக வேர்களுக்கு எருவாய்
மதுகுடித்து அழியுமூர் திருவாய்
=மாற்றத்தைக் காண்பதற்கு நுழைவாய்
இதுவென்று வழிகாட்டி விடும்வாய்
=என்றிருக்கணு மல்லவாவதன் கண்வாய்
.
பெண்பிள்ளை அடைந்துவிடும் ரு

மேலும்

ஆரம்பக் கல்வி ஆங்கிலத்தில் இருக்க 'தமிழ்' ஒரு பாடம் மட்டும்.. மேலும் ஐந்தாம் வகுப்புவரை வேறு மாநிலத்தில் வேறு மொழி படிக்க அடித்தளம் இல்லாத கட்டிடம் போலவே என் 'தமிழ்' ஆறாம் வகுப்பில் ஆரம்பமானது.. தாய்மொழி தமிழாகையால் வார்த்தைகள் எல்லாம் பரிச்சயம்... எழுத்துக்கள் ஒரு அட்டையில் அம்மா.. ஆடு படங்களுடன் உயிர் எழுத்துக்களூம் அதன் பின் பக்கம் மெய்/உயிர் மெய் எழுத்துக்களும், தமிழ் 'வடிவமாக' அறிமுகம் ஆரம்பம்..

எனினும், 64 வயதில் ஏற்பட்ட ஒரு உந்துதலில் தமிழ் எழுத ஆரம்பிக்க இப்பொழுது தினம் எழுதிக் கொண்டிருக்கிறேன்.. என் ஆரம்பக் கட்ட அல்லல்களைக் கண்ட நண்பன் ஒரு அகராதி பரிந்துரைத்து வாங்க வைத்தான்.. இப்ப

மேலும்

குரோதத்தின் கண் குடிபுகா வண்ணம்

காமத்தின் கண் கட்டுறா வண்ணம்

பாசத்தின் கண் பற்றாகா வண்ணம்

நேசத்தின் கண் நெகிழா வண்ணம்

ஆசையின் கண் அசைவுறா வண்ணம்

இச்சையின் கண் இசைந்திடா வண்ணம்

ஈசனின் கண் மாத்திரம் அடியேன் சிந்தை

ஈடுபட சித்தம் கொள்ள வேண்டுமே
தில்லைஅம்பல நடராஜா

*** கருவுண்டு இசையுண்டு
வசையுண்டு வெகுண்டு
துவண்டு மருண்டு
ஆசை அறுபட்டு
பின் சிவன்வசம் சரன்புகுவதே
மானுட நியதி .

சிற்றம்பலம்

மேலும்