மாதாந்திர வலியொன்றைச்
சுமக்கும் அடிவயிற்றில்
கலந்துவிட்டிருக்கும் உதிரமாய்
கழிவுபட்டிருக்கிறது
மன ஓட்டம்
அது சிடுசிடுவென
உண்ணத் துவங்குகிறது
சினக் குவியலுக்குள்
தொண்டையெடுத்ததாய்
தனிமைக்குத் தேவையற்ற
வெளிச்ச முகத்தைக் காட்டும்
தெருவிளக்கில்
மின்சாரமென அச்சுறுத்துகிறது
பின் தலை துவட்டிக் கொள்ளும்
அதன் ஈரநுனிகளில்
இரண்டிரண்டாய் வெட்டுப்படுகிறது
முட்டியில் பொதி சுமக்கும்
கழுதையெனக் கத்துகிறது
இரங்கலும் இனவாதமுமாய்
எடுத்தியம்பக் கேட்கும்
தன் குரலைத் தணித்துக்
கலவரமாகும்
அம்மன ஓட்டம்
பிரியம் கொண்டதாய்
உலகம் சுற்றத் திரளுகிறது
ஆக்கிரமிப்புகளைத் தவிர

மேலும்

சின்னச் சின்னதாய்.....!

எத்தனிக்கும் நினைவுகளின்
நிழல் விழுகின்ற
பக்கங்களில்
பூக்காத எழுத்துக்கள்
பெயர் தெரியாத
மடல்களுடன்
இனியும் எழுதாமல்
மூடி வைத்து
ரசிக்கப்படும் நாட்குறிப்பவன் ....

கானல் நீரொட்டி
நெருங்கும்
வாடிய கோடைக்கு
அதிர்ஷ்ட மழையென
அடிமனம் தோய்ப்பவன் ...

வளைந்தோடும்
கண்ணீர்த் துளிகள்
உடைய
தெளிந்தோடும் நீரோடையில்
புனிதமாய்க் கலக்கும்
கைவிரல் துடைப்பவன்...

விழிகளில்
வீணை மீட்டும்
மென்னுறக்க கீதத்தில்
அவனுள்
நான் மறக்கும்
நெற்றி முத்தமவன்...

பகல் வேண்டா
சூரியனும்
இரவெல்லாம் வேண்டும்
பௌர்ணமியும்
மூன்றாவதாய் கேட்கும்

மேலும்

மயான வாசம்....!

ஒரு மௌனச் சோலைக்குள்
தற்காலிகமாய் நடைபயணம்
கைகள் நிறைய
திணிக்கப்படும் மௌனப்பூக்களோடு
வீடுதிரும்பினேன் ...

இன்னமும் வாட்டமில்லாத
அப்பூக்களை
வாசற்படிக்கு வெளியே
அலங்கரித்துவிட்டு நுழைகின்றேன்
எனக்கான வரவேற்ப்பில் முகம்சுளிப்பு !

குறுக்கு விசாரணைகளும்
குறுகிய விளக்கங்களும்
ஒன்றுக்கொன்று சமாதானமாகின்றன
அன்றைக்கு எனக்கான உணவில்
உப்புமில்லை காரமுமில்லை ...

அந்நியமாகத்
தெரிகின்றேன் அனைவருக்கும்
ஒட்டாத உறவாகவே
அனைத்தும் என்னை வெறுப்பதாய்
சலனத்தை ஒட்டிக்கொள்கிறேன் ...

பால்கனி விளிம்புகளில்
கரம்கேட்டுத் தொங்குகின்றது
முகமலர்ச்சி
கா

மேலும்

சின்னச் சின்னதாய்.....!

எத்தனிக்கும் நினைவுகளின்
நிழல் விழுகின்ற
பக்கங்களில்
பூக்காத எழுத்துக்கள்
பெயர் தெரியாத
மடல்களுடன்
இனியும் எழுதாமல்
மூடி வைத்து
ரசிக்கப்படும் நாட்குறிப்பவன் ....

கானல் நீரொட்டி
நெருங்கும்
வாடிய கோடைக்கு
அதிர்ஷ்ட மழையென
அடிமனம் தோய்ப்பவன் ...

வளைந்தோடும்
கண்ணீர்த் துளிகள்
உடைய
தெளிந்தோடும் நீரோடையில்
புனிதமாய்க் கலக்கும்
கைவிரல் துடைப்பவன்...

விழிகளில்
வீணை மீட்டும்
மென்னுறக்க கீதத்தில்
அவனுள்
நான் மறக்கும்
நெற்றி முத்தமவன்...

பகல் வேண்டா
சூரியனும்
இரவெல்லாம் வேண்டும்
பௌர்ணமியும்
மூன்றாவதாய் கேட்கும்

மேலும்

அந்தக் குரலொன்றையே
ஒலிபெருக்கித் திருகி
விளையாடுகின்றது
இந்தியனென்ற உறுதிமொழி
புடைத்துக் கொள்ளும்
இதய வீக்கங்களில்......

போரெதுவும் அல்லாத
பேரமைதியில்
எங்கள் தமிழ் மரபாய்
வீட்டுக்கொருத் தலைமகனை
நேற்று பலிகொடுத்திருந்தோம்...

சதையும் எலும்புமான
கிறக்கம்
ஏற்றிய மெழுகுவர்த்தியில்
உயிராய்
உருகிக் கொண்டிருக்கின்றது....

உமக்கான
அஞ்சலிகள் எல்லாமும்
எமது கழுத்தினை இறுக்கும்
மரண மாலைகளாய்
விழுகின்றன....

காலனும் மேடையேறி
மரியாதை செய்துள்ளான்
விழவில்லை நீ
வேராகிப் படர்ந்திருக்கின்றாய்

கிழிபட்டுவிடுமோ
என்று
பசியினை மறந்து
காப்பாற்றிக் கொள்கின்றது
ஆற்றாமைக் காகிதமா

மேலும்

அந்தக் குரலொன்றையே
ஒலிபெருக்கித் திருகி
விளையாடுகின்றது
இந்தியனென்ற உறுதிமொழி
புடைத்துக் கொள்ளும்
இதய வீக்கங்களில்......

போரெதுவும் அல்லாத
பேரமைதியில்
எங்கள் தமிழ் மரபாய்
வீட்டுக்கொருத் தலைமகனை
நேற்று பலிகொடுத்திருந்தோம்...

சதையும் எலும்புமான
கிறக்கம்
ஏற்றிய மெழுகுவர்த்தியில்
உயிராய்
உருகிக் கொண்டிருக்கின்றது....

உமக்கான
அஞ்சலிகள் எல்லாமும்
எமது கழுத்தினை இறுக்கும்
மரண மாலைகளாய்
விழுகின்றன....

காலனும் மேடையேறி
மரியாதை செய்துள்ளான்
விழவில்லை நீ
வேராகிப் படர்ந்திருக்கின்றாய்

கிழிபட்டுவிடுமோ
என்று
பசியினை மறந்து
காப்பாற்றிக் கொள்கின்றது
ஆற்றாமைக் காகிதமா

மேலும்

வழிதவறிய க்கியா க்கியாவின்
வெகுநேரத்திய தேடலில்
மலைத்திருந்தது
மந்தார வானிலை...

ஒலிப்பெருக்கியில்
"சின்னத் சின்ன தூரல் மின்ன"
பாடலில்
பிரபு கரைந்திருக்க
மேற்கு மலைத்தொடர் மேடையாகியிருந்தது...

அடங்கிய மண்வாசத்தில்
துளித் துளியாய்க்
கூவுகின்றது குயில்..

கூரை வேலிக்குள்
தொடர்ந்து களையெடுக்கின்றது
ஒற்றை ரோஜா ...

எதிர்பார்த்தபடியே அழைத்தாய்
மறந்துவிட்டதாக எண்ணி,
காபி போல...

வெளிர்ந்த வானத்தில்
மாதவிடாய் மேகம்
அடுக்களை தவிர்த்திருக்க,

பசித்த சங்கிலியின்
நீளத்தைக்
குறுக்கிக் கொண்டிருந்தது
நாய்க்குட்டி.....!

மேலும்

சின்னஞ் சிறு கவளங்களாய்
என் காதலைப் பிசைந்து
ஊட்டுகின்றாய்-ஏனோ
பசியினை உணரவேயில்லை
விரல்களில்
உள்ளம் சமைக்குமுந்தன்
அடுத்த பிடிச்சோறில்
சிந்திச் சிதறுகின்றது அருகாமை..

ஒரு அடி
முன்னேறும் விழிகளில்
வேற்று மனித
மிருகமாய்ச் சிலாகித்து
நகங்களிழந்த பாதவிரல்களுக்கு
நீயே வழி(லி)யென்று
உணர மறுத்தவனாகின்ற
விருட்சத்தில்
எனது பற்றுக் கிளை ஒடிந்தது....

எனக்கென்ன
இதயத்தின் வேர்களில்
பூக்களா கிடைக்கும்
மண்ணுதிரக் கைகட்டியவனிடம்....

எந்த தேசத்திலும்
மனமோடு கூடுகட்டுவதே உறவு
கலைப்பதில்லையே
கனவாகிலும்....

காமமென்ன
காதலின் துணிச்சலா?
தேசிய அடையாளமா?
பிறப்புறுப்புத் தகுத

மேலும்

பூ
உதிர்கிறது...

தன் சிறகுகளைப் பார்க்கிறது
வண்ணத்துப் பூச்சி.
*********************************************************************
மழை பெய்து கொண்டிருக்கிறது...

காகிதக் கப்பல்களில்
வருகிறது கடவுள்.
********************************************************************
வீடுகள் இரகசியங்களால் ஆனவை.
அதன் கற்களில் படிந்திருக்கக் கூடும்....
சில கேவல்களும்...சில கண்ணீர்த் துளிகளும்...
சில நேரங்களில்...
ஒரு குழந்தையின் சிரிப்பும் கூட.
*********************************************************************
வாழ்க்கை...
மழை நேரத்துக் கோப்பைத் தேனீர் அல்ல.
பொருந்தாத வேடங்களில்...
ஒவ்

மேலும்

உன்னை எப்பொழுது பார்த்தேன்?
உறக்கம் தொலைந்து கூவுகிறது இருட்டு.
திறந்து வைத்த ஜன்னல்கள்
என்னோடு விழித்திருக்க....
நினைவுகளின் வரிசை குலைந்து சிடுக்குகள்.

பாதை சிக்கலாகி...
முடிவு நிச்சயமற்றதாகிவிட ...
இடம் பெயர்கிறது எனது நாட்கள்.
எனக்குள் தேங்கிவிட்ட உனக்கான சொற்கள்..
அலைந்து திரிகிறது இன்னமும்
காற்றில் அலையும் சிறகென.

நீ தவிர்க்க விரும்பாத
கோபத்தின் பின்னால்...
அலைகிறேன் ஒரு குழந்தையென.
காலியிடங்களை விட்டுச் செல்லும்
நம் காலத்தை நீ நிரப்ப முயல்கையில்...

என் குரல் உனக்கும் கேட்கக்கூடும்
ஒரு சிலந்தி வலையிலிருந்து.

மேலும்