கவிசக்ரவர்த்தியே
உன் புகழ் பாட
எனக்கு எந்த தயக்கமும் இல்லை!
புகழ் மிகு புதுவையில்
கலையரங்கத்தையே ஆட்கொண்டாய்!
நம் இனத்தில் கற்பனை வளத்தாலே
நடைபோட்டாய்!
கவிஞர்கள் மனதில்
உன் தறியாலே இசைக்கிறாய்!
தமிழ் முழுவதும் அமுதமாய்
நனைகிறாய்!
தமிழோ உன் வெண்பால்
துளிர்க்கிறது!
அதை படித்த என்மனம் தேன்போல் இனிக்கிறது!
கம்பராமயனம்
இதிகாசங்கள் அல்ல
ஒரு நாட்டின் விதிகாசங்கள்!
நீ கவிஞனாய் கதலிக்கிறாய்
நான் உன்னை அறிஞனாய் ஆர்பரிக்கிறேன்!
பூவை நீ கண்டபோது பாவையானது!
பாவை உன் அருகில் வர காதலானது!
தாசியை காதலித்த நீயே கவிஞன்!
பெண்மையை ரசித்திருக்கிறாய்!
உண்மையாய் நினைத்திருக்கிறாய்!
காதலித்த

மேலும்

உன் தோகைக்கு
எத்தனை பாகை!
கணிதமேதையே கலங்கடிப்பாய்
காலை நேரத்தில் இன்பராகமாய்
சிறகொடிப்பாய்
முருகனின் வாகனமாய்
வலம் வந்ததை பார்த்ததில்லை!
உன் இறகுகள் காதலியை
வருடும் இதத்தை பார்த்திருக்கிறேன்.
என்னுடைய பள்ளிக்காலத்தில்
புத்தகத்தில் சுமேந்தேன்
உன் இறகை
அப்படியே அதே அழகுடன் நீ.
வனங்கள் அழிந்து வருவதால்
உன் அழகுக்கும் ஆபத்து வரும்
உனைகாத்து கொள்.

மேலும்

தடாகத்தின் அரசியே
உன் இதழ்களால் நீரில் இசைக்கிறாய்
என் கண்களை இன்பாமாய் ரசிக்கிறாய்

ஒரு மலரில் ஓராயிரம்
கதைகள்
உன் இலைக்கு
நீரின் மேல் காதல்
தாமரைக்கோ
தலைவன் மேல் காதல்
நீர் இல்லாமல் நீ இல்லை
நீ இல்லாமல் நான் இல்லை
என ஒரு தெய்வத்தின் குரல்.

பலாசுளை இதழ்ளால்
இளசுகளின் இதழையே தோற்கடித்தாய்!
உன் இதழை நான் சுவைத்தேன்
இமைகள் சொருக
நிமிர்நது நின்றேன்.
அழுத்தம் குறைக்கும்
அறுமருந்தே
ஆளில்லா முறைக்கும்
அணிவகுப்பே!
தடாகத்தில் நான் வீழ்ந்தேன்
உன்னை கட்டியணைக்க.
சேற்றோடு என் உடல்
பொலிவோடு உன் மடல்.
என் கவிதை ஆரம்பமானது!

மேலும்

உங்களின் கோட்பாடுகள்
கொள்கைகள் இவற்றிலிருந்து
வெளியே வரமுடிந்தால் இயற்க்கையை ரசிக்கலாம்.

நம்மை சுற்றி
உயிரோட்டம் நிரம்பிய
கோள்தான் பூமி
இதில் நாம் பிறந்ததே ரசிக்கத்தான்.
நீ ரசிக்கலாம்
குறைகூறலாம்
வேதாந்தம் பாடலாம்
சிந்தாந்தம் எழுதலாம்
உன்னை கட்டி அணைக்கப்பது
முதலில் பெண்
இறுதியில் மண்
இரண்டும் அமைதியின் வழிபாடு

பணக்காரன் ஏழை என்ற வேறுபட்ட
அழுகுரல்கள் மனதிற்க்கு மட்டும்தான்
மண்ணுக்கு கிடையாது.
கொஞ்சம் சிரிப்போம் நிறைய ரசிப்போம்.
அப்படியே இயற்க்கையை காப்போம்.
ஏன்?
மனிதனை புதைக்க
மாசு இல்லாத மண்ணை தயார்செய்ய
நிறுவனங்கள் காத்து கிடக்கிறது!

எழுத்தாளர் சிவசக்தி

மேலும்

நினைத்தால் தவறில்லை
மறக்கவும் முடியவில்லை
உன் முகம் பார்த்தே பழகியவன் வேறு மனம் நாடவில்லை
மனம் உடைக்காதே
அதில் நீதான் வாழ்கிறாய் புறகணிக்காதே
என் உடலில் நீதான்
சுவாசிக்கிறாய்
என் அன்பே
என் உயிரில் நீ உறங்கு
என் உயிரே....

மேலும்

சாமி யார்?

துறுவு அறம் பெற்றேன்
ஜீவ ஒளியை தேடி நான்
குடும்பம் துறந்தேன்
உலக இன்பம் மறந்தேன்
மக்கள் வாழ நினைத்தேன்
தற்கால கார்பேரட்
சாமி அல்ல நான்
கற்கால காவியாக நான்

மானுட வாழ்வு
ஒளிபெற பயணம்
என் கால் தடத்தில்
அன்பை விட்டு செல்வேன்
மனிதனில் அன்பை மட்டும்
விதைப்பேன்
உலகம் அமைதி
ஒளி பெறட்டும்

அடி எடுத்து வைக்கிறேன்
தொடராதீர்கள் என்னை
நானும் மனிதன் தான்
உங்களை போல சுவாக்கிறேன்!

மேலும்

நீ நானாகி
நாம் யாராகி?
இதயம் ஒன்றாகி
இருந்தும் இசையாகி
மனது நன்றாகி
மணமுள்ள பூவாகி
சுவாசம் ஒன்றாகி
சுதந்திரம் என்றாகி
வாழ்வில் கடலாகி
நீ அதில் அலையாகி..

கண்களில் அமைதியாகி
காதல் என்றாகி
என் உடல் உறுதியாகி
அதில் நீ மல்லிகை கொடியாகி
நாணத்தில் நின்றாடி நளினத்தில்
எனை மூடி..

வானத்தில் வசந்தமாடி வருகையில்
வான் நிலவாகி என் மனதில் அழகாடி
நீ என்றும் உறவாடி
உண்மையில் ஊற்றாடி உறங்காமல்
என் விழி உனைதேடி..

உன் பார்வையின் தரிசனம்
நான் தேடி
தினம் விழித்தெழுவேன்
உன் முன்னாடி
நீயாகி நான் நிற்கும்போது நிலவாகி
நான் நீயாகிபோகும் போது கதிரவனாகி
கலங்கரை விளக்கமாகி
காத

மேலும்

பத்துமாதம் நீ சுமந்து
பனிக்கூடம் உடைக்கையிலே
பிஞ்சு மனம் கொஞ்சுதம்மா..

மேலும்

மனித மனதில் இந்த எண்ணங்கள்
முளைத்த தருணங்கள் துக்கம்
துளிர்விட்டது
தூய உயிர் துயில் கொள்ளும் வேலையில் மண் தான் தின்றது
பழைமையில்..

புதுமையில் அதிகார வர்க்கம்
முதலாம் உலகப் போரில் தின்றது
மனிதனால் இது தொடர்ந்து இராண்டாம் உலகப்போரில் ஒருவானால் தின்னப்பட்டது
பல லட்டசம் உயிர்கள்..

பிணம் தின்னும் சாத்திரம் நம் கண்ணில் அங்காங்கே கண்டங்களில்
சரித்திரமாய் வளர்ந்து வந்தது
சிங்களன் தமிழனை தின்ற நிலை
மறந்து போகுமா
எத்தனை எரிமலை உறங்கி நிற்கிறது தெரியுமா கழுகை பார்த்து..

மனிதா வாழ்நாள் கொஞ்சம் தானடா
மனிதனை விழுங்க உனக்கு எத்தனை மடமையடா
உரிமையை மறுத்து உயிரை தின்னும் நிகழ்வா பெரிது.

மேலும்

ஆண் பலத்திற்க்கு முதல்வன்
பாசத்திற்கு பதிவு அவன்
காதலிக்காக ஓய்வில்லாமல்
ஓடும் அலை அவன்..

காதலில் பல மடங்கு அன்பை வீசும்
மழை அவன்
சமூக அவலங்களை எதிர்க்கும்
தீ அவன்..

இதயத்தையும் உயிரையும் காதலிக்கு  கொடுத்தவன்
பல யுகங்களுக்கு முன்பபே
பத்திர பதிவு செய்தவன்
ஒலைசுவடி முதல் எலக்ட்ரானிக் மெயில் வரை..

குடும்பத்திற்காக தன் உடலை
ஒய்வில்லாமல் கொடுத்தவன்
குழந்தைகளுக்கு முழு அன்பு அவன்
பெற்றவர்களுக்கு கடமை அவன்.

அன்பில் வான் அளவு உயர்ந்தவன்
உழைப்பில் தேய்ந்தவன்
உண்மையில் நல்லவன்
பெண்களுக்கு பிடித்தவன்..

மேலும்

உன் உதட்டில்
ஓராயிரம்
தாமரை இதழ்கள்
பறிக்க நினைக்க
வில்லை..

நிலவே
உன் வெளிச்சத்தில்
ரசித்து விரும்புவேன்
உன்னை..

என் உதடு
உன்னை வரவேற்க்க
காத்திருக்கும்
இதயமாய் நான்..

மேலும்

அவள் அழகுடன்
சுற்றியுள்ள
இயற்க்கை
செயற்ககை
அனைத்தும் தோற்க்கும்..

போர்படைகள்
உன்னை சிறை எடுக்க
திரண்டு வந்தால்
நீளமான கூந்தல்
நின்று வீசும்..

உன் பார்வையால்
வீரனும் மண்டியிட
விரலின் அழகில்
தளபதி தலைகுனிய..

போர் நடக்காமல்
உன்னை பார்த்த கண்கள்
விழி மூடாமல்
போர்படைகள் அவள் அழகில்..

மன்னனுக்கு செய்தி
தொடர
போர்படை
தோல்வி என
மன்னன் கோபத்தில்
போர்களம் காண!

அவள் முழு அழகில்
நாட்டை எழுத
அழகுப் பெண் சொன்னாள்
நாடு வேண்டாம்
என் காதலன் வருவான்
என..

வருவான் அவள் அழகை
கொள்ளை கொண்டவன்
அன்பை ஆளப்பிறந்தவன்
அவளுக்கா !
உயிர் அல்ல
ஒவ்வொரு அணுவையும்
அப்பேடியே

மேலும்