அகலாது கண்கள்
ஆழ்ந்து நோக்கிக்கொண்டு
அழுகிறேன் மனதுக்குள்
டெலிவிஷன் என் ஜன்னல்;

காட்சிகள் உருக்குகின்றன,
என்னால் என்ன செய்ய முடியும்
என்று அடிக்கடி கேள்விகள்
வந்து வந்து உறுத்துகின்றன.

எங்கோ முகம் தெரியாத அழுகுரல்
தூக்கத்தையும் நிம்மதியையும்
எடுத்து செல்கிறது;

கத்தி நான் கடிந்து கொள்கிறேன்,
கடவுளே, அவர்களை காப்பாற்று.

கன மழை தொடரும் செய்தி
என்னை மீண்டும் காயப்படுத்த
செய்வதறியாது பார்க்கிறேன்,

மழை செய்வது தாங்கி கொள்ளும்
மனிதம் செய்வதைப்பார்த்து
இறுமாப்பு கொள்கிறேன்,

தமிழனடா! என் தசை ஆடுதடா!

மேலும்

என்னவனுக்காக என் அன்பை உயிராய் என் ஆவலை உடலாய் வைத்து காத்திருந்து ஏங்கி கொண்டிருந்தேன் , மறுபுறமோ இயற்கை கவலை கொள்கிறது நானோ அதை ரசித்து கவி எழுத வில்லை என்று ...

மேலும்

காதலை பெற்றோருக்காக தியாகம் செய்வது சரியா? தவறா?

மேலும்

அன்று தொடக்கம்
அசைவற்று
விரிந்து கிடக்கிறது
பிரபஞ்சம் .
சுழல்கிறது
காலச்சக்கரம்
பின்னோக்கி
இல்லாமல்
முன்னோக்கி
மட்டும்.

அரிஸ்டோட்டல்
தொடக்கம்
ஹாக்கிங்
வரை
இதைப்பற்றியே
சிந்தித்து
மிஞ்சியது
படிப்பவர்களுக்கு
குழப்பம் மட்டுமே...
என்று கூறவில்லை
இருந்தாலும்
புரிதல் தெளிவில்
இல்லை..
கணக்குகள்
சூத்திரங்கள்
காரணமாகலாம்..


கற்றைக் கொள்கை
நிச்சயமின்மைக்
கொள்கைகளின்
முரண்பாடுகள்
தெளிந்த பின்னான
இயற்பியலுக்கான
முடிவுகள்
ஏற்கப்பட்டு
ஒர்தாயக் கட்டையின்
உருட்டலுக்கான
நிகழ் தகவில்
ஒளிந்து நிற்கிறது
நவீன இயற்பியல்.

இருந்தும்
காலத்த

மேலும்

என்னவனுக்காக என் அன்பை உயிராய் என் ஆவலை உடலாய் வைத்து காத்திருந்து ஏங்கி கொண்டிருந்தேன் , மறுபுறமோ இயற்கை கவலை கொள்கிறது நானோ அதை ரசித்து கவி எழுத வில்லை என்று ...

மேலும்

என் மனதில் உள்ள துக்கத்தை நான் சொல்லாமலே புரிந்து கொண்டால் அவள்.. அவளுடைய துன்ப காலங்களில் என் சந்தோசத்தை எண்ணி திருப்தி கொண்டவள் அவள்... அப்படிப்பட்ட அவள் என்னை ஒரு முறை காயப்படுத்தினால் நீ என்னைப் பிரிந்து உன் கணவனோடு செல் என்று சொல்லி.. அவள் இப்பிறவியில் மட்டும் என் அன்னையாய் இல்லாமல் எப்பிறவியிலும் என்னுடனே இருக்க வேண்டும் என் அன்னையாய்...

மேலும்

உன்னோடு பேசிகொண்டே தெருவில் நடந்து சென்றேன் எனைப்பார்த்து மற்றவர்கள் தனியாகப் பேசி செல்கிறாள் முட்டாள் என்றார்கள்.... உனக்கு சாதம் ஊட்டினேன்.அவர்கள் சாதத்தை தரையில் கொட்டினாய் மூளை இல்லாதவள் என்றார்கள் .. அவர்களை நான் பொருட்படுத்தவில்லை நீ என் அன்பை புரிந்து கொள்வாய் என்று... ஆனால் நீயும் என்னை புரிந்து கொல்லாமல் என்னை நிந்தனை செய்தாய் இனி நான் யாரிடம் சொல்லி அழ.....

மேலும்

நான் உன்னை மலர் என நினைத்தேன் ஆனால் நீயோ முள்ளாய் குத்தினாய்... உன் புன்னகை ஒளி போன்று பிரகாசமானது என்று எண்ணினேன் ,நீயோ நெருப்பாய் என்னை சுட்டாய் ... உன் ஒவ்வொரு வார்த்தையிலும் அன்பு இருந்தது என்று எண்ணினேன்,நீயோ விஷத்தையே தந்தாய் என்பதை புரிந்து கொண்டேன்.இனியாவது உன்னை மறந்து வாழலாம் என்று எண்ணுகிறேன் என் மனமோ அந்த உண்மைகளை கானல் நீர் என்று எண்ணி உன் நினைவுகளுடனே துடிக்கிறது உன் பெயரையே சொல்லி............

மேலும்