thuppaki eppothu pooppooppathu

இக்kavithai, கி.பி. 1984ாம் andu yeel விடுதலைப்போர் உச்சத்திலிருந்தபோது kavipperarasu vairamutthu avargal thanathu
கொடி marathu vergal entra kavithaith thokuppil eluthiya kavithai இது!
yeelத்து விடுதலைப்போர் munaiyil irukkum dhan kaathalanukku oru kaathaliyin கடிதமிது!

thuppaki eppothu pooppoopபது?

அன்பனே
un
தோழியைவிட
thuppakiயை nesikkum
thozhane
ennodu
மெழுகுவத்திகளும்
அழுதுகொண்டிருக்கும்
intha
melliya iravil
katithathil vizhum en
கண்ணீர்ச் sottu
katithathil alivathu
மெல்லினமும் வல்லினமும்தான்
kanneeril alivathu
தமிழினமே அல்லவா?
naangal
நட்சத்திரங்களைப் paarthu
naalayitru
engal vaanathaip
pukaimandalam
போர்த்திருக்கிறது
மனிdhan mattumthaan
sirikkum ஜீவராசியாம்
appadip paartthaal
ippothu ingu yarum
மனிதராசி illai.
kaathalaa
neeyum naanum
ragasiyamaay nadanthu pogum
ராத்திரிச் saalai
ippothu -
வெடிகுண்டுகளின்
விதைப் பண்ணையாகிவிட்டது
maranathirkku ingu yarum
வருந்துவதில்லை
uyirkal ingey
இலையுதிர்காலத்து
இலைகளாயின.
iniyavanae
en
வாலிபத்தை
வாசித்தவனே
unaku
en ninaivukal வந்ததுண்டா?
எப்போதாவது?
irukkathu
thuppaki eppothu
poop poopபது?
aanaal
en தலையணையருகே
sila
ulakak காவியங்களும்
un ninaivukalum thavira
onrumillai.
ippothu
kalyaanaththai naan
kathlikkavillai
aanaal
பிள்ளைபெற்றுக் kollap
பிரியப்படுகிறேன்
yeenendraal
yeel யுத்தத்திற்கு
இன்னுமோர் poaraLi thevai
adimai yeelத்தில்
தம்பதிகளாய் இருப்பதினும்
suthanthira yeelத்தில்
கல்லறைகளாய் iruppom.