nanbanin kadupu

அந்திமயங்KUம் வேளை. வெள்ளவத்தை காவல்நிலையத்துக்
KU atutha bus தரிப்பிடத்தில் nindrukondu ppoiவருவோரை கணக்KU pannittu இருந்தன்.
kaduppudan VEGAMAAGA vantha நண்பனிடம்,

"yenna machi, payangara kobathila irukirai pola. yaar மேலடா intha kopam?”

“இனிமே yenna nadanthalum intha love பண்ணுகிறவங்க kooda kooda்டே வைச்சுக்க koodaாதுடா. pothumdaa சாமி”

“appidi yennaடா machi நடந்தது?”

“இனி yenna நடக்கனும்...... oruthan தன்ர loveவரை பார்க்கிறதுக்KU yennaையும் kooda்டிட்டு போனான்டா. avangaள் irandu பேரும் கதைச்சிட்டு இருந்தாங்கள். thideerena avan vanthaு 'இதில irunthu பெட்டைகளை sait அடிக்காதேடா. aval எனக்KU பேசுறாள்' enru solluறான் machi. avanga love பண்ணுறதுக்KU naan enda 'காயணும்'. sollu பார்ப்பம்...”

“............” naan மௌனமாவே irunthen.

“அthaan avangaள் செட் ஆகிட்டாங்கல்லே. ppoi துலையவேண்டியது thaane. engalai enda appidi pannathae, ippidi pannathae enru solluறாங்கள். athuvum அவளுக இருக்KUம் bodhu thaan எல்லாம்...” avne தொடர்ந்thaan.

kaduppudan konja neram amaithiyaaga ENKEYO வெறித்துப் paarththuk கொண்டிருந்thaan.

“machi... enakoru சந்தேகம்டா.... avangaள் irandu பேரும் thaane love பண்ணுறாங்கள். nee matra பொண்ணுகளை paartthaal அவளுக்KU enda kopam வரணும்” endren.

கொலைவெறியுடனான avanathu parvai enmel திரும்பியதும்,
“machi... konja velai இருக்KU. poittu வாறன்டா” enru vittu oru KUண்டை pottu vitta சந்தோசத்தில vaieru nadai potten.