veen karpanai

oru ஊரில், oruவன் thevai illamal veen karpanai seithaுக்கொண்டு, ethaavathu உளரிக்கொண்டும், dhan nimmathiyai thaane கெடுத்துக்கொண்டும் irunthan. avan apadi iruppathaal avanin குடும்பத்தினருக்கும் kavalaiyaaga irunthathu. maruththuvaridam azhaiththu sendraargal.

avanai sothithu partha marutthuvar, “எப்போதிலிருந்து thevai illamal ippati kavalaiyil இருக்கிறீர்கள்” yenak keddaar.
”டாக்டர், naan oru periya kudhiraiyaai vilungiyaதில் irunthu ippati yenakகுள் yetho oru maatram உண்டானது” endraan.

“yenna….? kudhiraiyaai விழுங்கினிர்களா? yenna சொல்கிறீர்கள்? athellam saathiyam illai.” enru marutthuvar evvalavo solliyum antha nabar கேட்பதாக illai.

sari. ivan pokkileye poka vendiyathuthaan enru mudivu seitha marutthuvar, avanukku mayakka oosiyai போட்டு, oru manineram padukka vaithar.

avanukku mayakkaம் தெளிவதற்குள் oru nija kudhiraiyaai pitithu vanthu maruthuvamanai vasalil katti vaithar.

avanukku mayakkaம் தெளிந்தது. udanae marutthuvar அவனிடம், “உங்கள் vayitril aruvai sikitchai seithaு, neengal vilungiya kudhiraiyaai veliye eduthuvitaen. VAASALUKKU sentru paarunkal neengal vilungiya kuthirai இருக்கிறது.” enrar.

avanum VAASALUKKU vanthu parthaான். udanae pathari adithukkondu maruthuvarin ARAIKU oadi vanthan.

“அய்யோ டாக்டர், athu naan vilungiya kuthirai illai. naan vilungiya kuthirai karuppu niram. neengal kaattum kuthiraiயோ vellai. apadi enறால்…..? அய்யய்யோ… en vayitril irandu kuthiraiகள் இருந்திருக்கிறது. aen neengal karuppu kudhiraiyaai எடுக்கவில்லை? ethaavathu பிரச்சனையா?“ ena கேட்க,

atharku டாக்டர்,“yennaால முடியல… innikku ஆஸ்பத்திரி லீவு.” enru சொல்லி, VEETUKU kiLampinaar.

திருடனாக parthaு திருந்தாவிட்டால் திருட்டை ozhikka mutiyaathu enபதுபோல, mana அழுத்தத்தால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் avarkale thangalin manaதை கட்டுப்படுத்திட யோகா, தியானம், vazzhipaatu ena sinthanayai நல்வழிப்படுத்த pazhagi kolla vENtum.

yennaதான் maruththuvaridam azhaiththu சென்றாலும், நோயாளிகளின் ஒத்துழைப்பு illai enறால் marutthuvarகளால் ethuvum seiya mutiyaathu.