yaruku theriyum ippadiyum irukkalaam

thannaiye vettik kondirundhaவனுக்கு
nizhal koduththu
nimmathi adainthathu maram...

unavu kidaiththum
உண்ண virumbaamal
varisaiyaaka nindru
rasiththuk KONDIRUNTHATHU erumpukal
vasalil yaro potta
azhagana மாவு kolathay...

kantruk குட்டிக்கு
kuraivaga paal koduthathu
paciyil azhutha KULANTHAIYAI
paarththuk kondirundha pasu...

mazhaiyil nanaiya
வாய்ப்புத் தந்ததற்கு
manitharkalitam nandri sonnathu kudai...

azhuthaு muDiththum
athigamaanathu kavalai
அநாதையாகிப் pona
kanneerth துளிகளைக் kanda kankaluku...

கொசுக்களைக் konra pavathirku
thannaiye yeriththu
thandanai ittuk kondathu
கொசுவத்திச் surul...

iranthaalum உணவாகிறோமா?
வியப்பின் utchathil
வலைகளைத் dediyathu
vithiyai MARANTHA meenkal...

தன்மேல் thee வைத்தவனுக்கே
ஒளிkoduththu உதவியதில்
makizhchiyil மரணித்தது mezhuguvarthi...

kizhikkap pattathum
vizhiththuk kondathu
vidinthu விட்டதாய் ninaitha naatkaatti...

ennidam படித்தவர்களில்
yaro oruvan ippothu
kavithai ezhuthik கொண்டிருக்கலாமென்று
yetho oru தமிழாசிரியர்
nambik kondirukkalaam...