ungal kanivaana gavanathirkku

vayathu naarpathu thaan,
நியாயமாய் santhosam
KOOதுகளிக்கும் paruvam thaan.

aanaal எனக்கோ,
விரக்த்தி pitithu ஆட்டுகிறது.

ethaik kettaalum எரிச்சல்,
yethaip paartthaalum படபடப்பு,
yenna செய்கிறோம், தெரியவில்லை,
engae செல்கிறோம், vilangavillai.

KULAMPIக், KULAMPI
manam குன்றி,
maandu poka mudiவாய்
irunthen.

netru இரவு,
ethir veettu தாத்தா,
kuri solluvathu போல்,
"kavanamaai irunthaa
kulapam KULAMPI ஓடிடும்"
enrar.

"kavanam" endraal yenna?
yosikka இஸ்டமின்றி,
valaiதளத்தில் valai vesinaen.
purindhu konden.

படுத்தேன்,
ayarnthu thuungi
athikalai vilithaen.

kavanamaai padukkaiyai சுருட்டி,
azhagaai மடித்து,
படுத்திருந்த itathil kaal vaiththaால்,
ITHAMANA sooddil irunthathu.

thanneer kuzhaay திறந்து,
valathu kai குறுக்கி,
thanneer நிறைத்தால்,
pala palaவென்று மிண்ணியது,
koocham vilakaatha கண்களை,
thanneer ITTU கழுவினேன்.

kaluviya முகத்தை,
kannadiyil பார்த்தால்,
ஜொலிப்பது purinthathu.

kavanam குறையாமல்,
pala் துலக்கினால்,
parkal yennaைப் paarthu
vetkkathil sirithathu.

ethepol கவனத்தோடு,
ovvoru வேலையாய்
mudiத்துvida்டு, veliye vantheen.

சிவப்பும், manchalum kalantha
vannathil vaanam வசீகரித்தது.
குறுக்கும், nedukkumaai
குருவிகளும், காக்kaiகளும்
koottam koottamai idam பெயர்ந்தபடி
irunthathu.

yengo enakkaga oru குயில்,
KOO KOO KOO enru KOOவிய நாதம்,
yennaை குஷிப் paduthiyathu.

kavanaththai paathaiyil
ITTU nadanthEn.
oru veettu vasalil
எனாமல் பெயிண்ட் il oru kolam,
athil kainthu pona naayin vida்டை.

KOOச்சப் படாமல்,
kaalal athai உதைத்தெரிந்தேன்.
ippothu kolam கோலாகலமாய்
sirithathu - KOOடவே antha வீட்டாரும்
nandri KOOற KOOச்சப் pattu
புன்னkai pooத்தனர்.

atutha தெருவில்,
theneer vidaுதி,
ther koottam.
வரசை ilலாத
varisaiyil நின்று,
theneer பெற்று,
அருகிலிருந்தவரிடம் அளவாடிக்கொன்டே,
kavanamaai அருந்தினால், alathi suvai.
suvaiயின் sugatthai dii
MASTER idam சொன்னால்,
சமைந்த பெண்போல் vetkap படுகிறார்.

அப்படியே,
pooக்கார அம்மாளிடம்
poo katta palakik kondu.
pazha vandi kaararidam
pazha nilavaram kettu தெரிந்து,
எழனி காரரோடு
பொள்ளாச்சியை purindhu kondu,
paper கடையில்,
naalithal vaanki veedu thirumbinen.

puthunarchi பொங்கிற்று,
puthu anubavamaay தோன்றிற்று.
yetho en manam sollath துடித்தால்,
kathu குடுத்துக் kavanamaai KETTEN...

manam பேசலானது....

intha ulakam
evvalavu அழகுடையது?
unnai pooமிப் banthil
pirakka vaiththa kaaranam தெரியுமா?
azhagaai irukkum உலகத்தை,
melum அழகாக்கவே!

unaku கொடுத்திருப்பதோ,
குறைவான avakasam.
un neram mudiவதற்க்குள்,
paarkka vendiya இடங்கள்,
பேசvendiya விஷயங்கள்,
karka vendiyaவைகள்
anaiththilum ஆட்படுத்திக் kol.

neraththai நொந்துkondu,
விரயமாகாத்தே.

ingu நீ,
ethaiyum செய்யலாம்,
ethuvaagavum மாறலாம்,
yaaraiyum மாற்றலாம்,
aen intha ulagaththaye மாற்றலாம்.

ethaavathu puthiyathai
கற்றுக்kol.
கற்றதை செயலாக்கு.
seyal படுத்தியபின்,
வேறொன்றை puthithaga
கற்றுக்kol.

வெற்றி, tholviyai vida
anupavamay ariya parisu.

கவனமே anubavathai
ஆட்kolளும் sootchamam.

ஆகவே,
ethilum kavanamaai இரு,
paasamaay pazhaகு,
நேசக் karam நீட்டு,
mannikum manathai விசாலப் படுத்து,
mariyaathai கொடு,
நம்பிக்kai kol,
இயற்kaiயோடு kai korthu நட,
yarudaya kopaththin meethum கொதிப்படயாதே,
anbai velippaduththa தயங்காதே,
anbaiப் பெற்றுக்kolளவும் marakkaathe.

மதிகலங்க ஆடு,
ullam inpuRa keethangal பாடு,
vayiru inikka undu மகிழு,
sathamaai சிரி,
குழந்தைபோல் azhuthu mudi.

vayathu un சரீரத்திற்கே தவிர,
உள்ளத்திருக்கு ilலை enru unaru.

கவனத்தோடு anbaiப் பரப்புவோம்,
vaazhum நாட்க்களை பயனுள்ளதாய்
matruvom.