payanam

...................................................................................................................................................................................................
irul piriyadha அதிகாலைப் pozhuthu athu. mani irandarai irukkalaam. கோயமுத்தூரிலிருந்து selam sellum engal perunthu innum SIRITHU neratthil perunthurai adanthu vidum arikuriயாக perunthuக்குள் vilakkukal போடப்பட்டன. “ perunthuraiயெல்லாம் veliye வா...! ” entra நடத்துனரின் satthatthil en thookam kalainthathu.

muulai முடுக்கிலிருந்து erumpukal புறப்patuவதைப் pol manithargal ezhunthu படிக்கட்டுப் pakkam நெருக்கினர். innum irandu mani neram ippadiye உட்கார்ந்திருக்க vENtum enகிற ninaive enakku ஆயாசமூட்டியது. கடவுளே, selam வருவதற்குள் kaal neer korthu marathu vidum போலிருக்கிறதே....

அனிச்சையாக en parvai mele vaithiruntha சூட்கேஸ் mel senrathu. azhagana சூட்கேஸ் ! athan arumaiyana kaipidi thiruda எண்ணமில்லாதவனையும் thirudaத் thoondi vidum போலிருந்தது. intha samayam தூங்கக் koodadhu. எவனாவது pogira pokkil சூட்கேஸை லவட்டிக் kondu ppoi vittaal enன செய்வது?

verumanae உட்கார்ந்திருந்தாலும் thookam kannaik கவ்வியது.

en kaiyil chinnap புத்தகமிருந்தது. “ maranaத்துக்கு appal.... ” enபது thalaippu. டார்ச் adithu summa anthap puthakathil parvaiயை meya vitten.

perunthuraiயிலேயே konja neram nindru vittathu perunthu.

naan puththagaththaip purattinen.

“ naam kannaal kaanum sareeram ஸ்தூல sareeram எனப்patuவது. இதனுள் சூட்சும sareeram ondriருக்கிறது. சூட்சும sareeram aanmaa alla. maarik konde irukkum ஸ்தூல சரீரத்தில் irundhaுkondu maaradha oru nilaiyai naam anupavikkirom entraால் atharku சூட்சும sareeram oru காரணமாகும்..

athaavathu naam kulanthaiyaai irundha bodhu vaitha ஸ்தூல sareeram இப்போதில்லை. intha sareeram innum paththu varudam kalitthu irukkap povathillai. ovvoru kanamum AAKIYUM அழிந்தும் neerப் பெருக்காய் nam udal anukkal odik kondaிருந்தாலும் naan, enathu enனும் கிடக்kaiகள் namakku irundhaு konde erukkintrana. naam kaalam kaalamaaga antha “ நானோடு ” ondri valvathu polave thondrukirathu. atharkuக் kaaranam intha சூட்சும sareeram...!

intha சூட்சும sareeram yeppati irukkum?

muzu வளர்ச்சியடைந்த ஸ்தூல சரீரமே சூட்சும சரீரத்தின் vadivamakkum. muzu வளர்ச்சியடைந்த piraku தேகத்துக்கு தேய்மானம் vanthu vidukirathu. தேய்மானத்துக்கு முந்திய nilaiyil சூட்சும sareeram vilangum. oru eunthu vayathuக் KULANDHAIYIN சூட்சும sareeram kattudal konda vaaliba தேகமாய் irukkalaam. ithe pol arubathu vayathu முதியவரின் சூட்சும சரீரமும் vaalibaப் பிராயத்தில் irukkum....

intha சூட்சும சரீரத்துக்கு பசி, பிணி, மூப்பு, marana avasthai pondra udal ubathaikal illai. udal தேவைகளும் illai. an pen pondra udal உணர்ச்சி, udal vazhi vantha sontha பந்தங்களின் meethu paasam pondra விசித்திரங்கள் சூட்சும சரீரத்தை aatti vaippthillai. ithu idam kaalam enகிற பரிணாமங்களை elithil கடக்கிறது.

udampai meeri ethirkaalathil payanikkum சூட்சும sareeram nadakkavirukkum nanmai theemagalaai sila arikurikal moolam unarthukirathu. silaர் idathu kan துடித்தால் nallathu நடக்கிறது; athey pol valathu kan thudipathu வில்லங்கத்துக்கு arikuri entraு சொல்வதன் kaaranam ithuதான்....!

innum sila perukku puthiya idam pazhakiyathu pol thondrum. kaaranam avargaludaya சூட்சும sareeram avarkaluku mun angu vanthaிருக்கலாம்...!

naam anuthinamum udal தேவைகள், avatrai திருப்திpatuத்தும் செயல்களையே seithu kondaிருக்கிறோம். இவ்வkaiச் செயல்களின் bodhu சூட்சும sareeram summaவே irukkum. udampai meeri namபிக்kaiயுடன் naam edutthuk kollum muyarchikal சூட்சும சரீரத்தை seyalpaduthi vitukintrana. unmaiyaith thedum ஆவல், kaimaaru கருதாத அர்ப்பணிப்பு, viruppu வெறுப்பற்று கடமையைச் செய்வது, abaaya kaalatthil pir uyirகளைக் kaappaatra மனப்பூர்வமாக விழைவது முதலியன சூட்சும சரீரத்தை iyanga வைக்கின்றன...! இயக்கப்பட்ட சூட்சும sareeram maranaத்துக்குப் பின்னரும் sila kannkal thanathu பணியைத் thodarkirathu.. !

aduthu படிப்பதற்குள் perunthu edukkappattu vittathu. ம்..ம்... naan puthagathai moodi VAITHEN. sila நிகழ்வுகளுக்கு விஞ்ஞானத்தில் விடையில்லை...! intha puthakathil chollappattathu entha alavu உண்மை?

intha udambu veru, naan veru entraு niraiya magaangal சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

nadatthunar பயணச்சீட்டு kodutthuk kondaிருந்தார். naan சுற்றியுள்ளவர்களைப் paarthaen..

இருக்kaiyil utkaarnthu payanam செய்தவர்களைத் thavira perunthin adi மட்டத்திலும் oru varisai உட்கார்ந்திருந்தது. ஜன்னலுக்குப் pakkatthil naan, en pakkatthil en vayathai oththa இருவர், antha varisaiயில் kaiக்குழந்தையோடு kanavan manaivi...

naan சூட்கேஸை paarththuk kondeன்.

vilakku அணைந்ததும் thirumbavum ellorum தூக்கத்துக்குத் தாவினோம்.

oru kattaththil குறுக்குச் saalai vazhiயே patu VEGAMAAGA vantha லாரி engal perunthin பக்கவாட்டில் migach sariyaaga en irukkaikku neraaga vanthu மோதியது.

en thalai kaluththilirunthu paththu சென்டிமீட்டர் தள்ளப்பட்டு thirumbiyathu. uyir mudichu எனப்patuம் முகுளத்தின் mel palatha adi ! ! !

athey samayam....

“ ஐயோ, yaravathu en kulanthaiyaik காப்பாத்துங்களேன் “ - kaiக்குழந்தையை vaitthuk kondaிருந்த anthap pen அலறினாள்.

naan kai neetti...... னே......... ...........

eluthil vivarikka iyalaadha oru payangara சத்தம்....! perunthu appadiye பக்கவாட்டில் கவிழ்ந்ததில் payanigal veliyeறும் vazhi tharayil படிந்தது.

oruவர் meethu oruவர் adiயற்ற maramaai சாய்ந்தனர்.

aduthu நடந்தவை ellam sila nodigalil nadantherina.

“ சார், சார்...! ivar இறந்துட்டார்.. “ – pakkaththu இருக்kaiக்காரரின் கதறல்..!

ore தள்ளுமுள்ளு.. ! அலறல்...! mundiyadiththu thappikka முயற்சித்ததில் aerpatta uyirச்சேதம் matrum KAYANGAL... !

silaர் jannal vazhiயாக veliyeறினர்.

லாரி இடித்த pakkam sila தீப்பொறிகள் தென்பட்டன.....! ! ! !

atutha nodi....

குபீரென்று தீப்பிடித்தது...! ! !

idru vizhuntha en kaiயிலிருந்து innoru kai purappatadhu. anthaக் kuzhanthaiyaip பிடித்து, பக்குவமாக saalaiயோரத்தில் உட்கார்ந்திருந்த oru penmaniயின் madiyil விழுமாறு thookkip போட்டது....!

mutrum
Written : அருணை ஜெயசீலி (18-Jun-15, 7:44 pm)


புதிதாக இணைந்தவர்

மேலே