otrumaiye vellum

சிவபுரம் entra ooril பொன்னம்palaம் entra or vivasaayi vaalnthu
vanthaar. avarathu tholil வேளாண்மை seivathu. avar ovvoru paruvamum thanathu vayalil nel விதைப்பார். aanaal avar vithaitha nelலை அரைப்பாகத்திற்கு mel puraakkal vanthu unavaaga உண்டுவிடும். athanaal pala naatkalaaga mana வருத்தடைந்தார். inthap புறாக்களை evvaaru nelலை உண்ண vidathu thaduppathu entraு yosanai seythaar. இதற்காக vedan oruவனைச் சந்தித்தார். vedanin yosanaiப்படி inthap புறாக்களைப் பிடிக்கவேண்டுமென்ற நோக்கத்தின் adippadaiyil oru naal விடியற்காலை thanathu வயல்பரப்பில் valaikalai viriththaar. aanaal, வழமைபோல vantha புறாக் கூட்டத்திலிருந்து irandu puraakkal mattumae antha virikkapatta வலையினுள் சிக்கிக்கொண்டன. aanaal, antha irandu புறாக்களையும் enaiya puraakkal thaniye vittuch sellavilai. enaiya nanbargalai மற்றைய puraakkal ellorum sernthu antha valaikkul sentru antha valaiyinai இழுத்துக்கொண்டு mele பறந்துசென்றன.

நீதி:
otrumaiyaaka irunthathal anthaப் puraakkal vedan viritha
valayay இழுத்துக்கொண்டு பறந்துசென்றன. ivvaaru naamum otrumaiyaaka irundaal ellaa vetriyum emakke. tholvi enbatharkku idamae இருக்கமாட்டாது.