avargal kuzhanthaigal

தெப்பக் குளத்துப் பாசியாய்
mana வெளியெங்கும்
உயிர்ப்புடன் வியாபித்திருப்பது
kulanthaikalin punnakai

aani வேரைப் பற்றியிருக்கும்
mannaip ponaru
nam vaazhavai இறுகப் பற்றியிருப்பது
kulanthaikalin pinjuk karankal

vaazhvin meethaana
namபிக்kaiயை thakka வைக்கும்படி
vanthu pirakkinrana kuzhanthaigal

kanavugalin நீட்சி kuzhanthaigal

arisi களைkaiயில் vanthu
oru vaay vaankich sellum kadavulgal

chinnanj siriya
kudai kidaithaal pothum
vaanam kedaiththu vittathaaga
makizhnthu viduvaargal

oru man புழுவைப் paartthaal
யானையைக் kanda mana niraivu

oru அப்பளத்தில்
muzu virunthai rusiththa thirupthi

uuthi vidum சோப்புக் குமிழ்களில்
puthup puthu பூமிகளைக் kandaு மகிழ்கின்றனர்

iraivan mun kai கூப்பும்
avargalathu பொத்திய கரங்களுக்குள்
venduthalgal ethuvum illai


varungal
nam viral pitithu nadakkum
kuzhanthaigal pinnaal selvom