vizhiyodu oodal

un vayili maiyin
ver thedi
முகிழ்த்து எழுகிறதடி
en வலிமையெல்லாம்…

un vayiliத்திரை padaikkum kaaviyam padikka puviyil enaiyantri pulavan illaiyadi. படைப்பவள் ingey en mukam padikkaும் வாசகியாகிப் ponaai. un kaaviyam padikka vantha nano புலவனாகிப் poanen. muran paarththaayaa mugil theettum kolangal nilavil வெண்மையாகிப் pokirathu. anal theettum kolangal mazhaiyil vaanavilலாகிறது.

iravil vaanavil thedum kulanthaiyaai ஆகிப்போனேனடி, nilavilலா கருவானமாய் thanithu நிற்கிறேன், ulaa vantha போதெல்லாம், urankivitten. ullam unனை THEDUGAIYIL kannamoochi aadaadhe கண்மணியே… கார்முகிலனின் கானக்குழலாய் kai சேர்வாயா… இசைத்திட kaatraai நிறைந்திருக்கிறதடி காதல்…