thamizhan

thamizhan
vandhaaria
வாழவைத்தான்..

சொந்தமற்றோர்க்கெல்லாம்
சோறூட்டினான்...

புயல்வீசியபோது
nel தூற்றினான்...

கடப்பாரையை vizhunkivittu
kasaayam kudithu
paarththaan ...

பொல்லாதவரையும்
நல்லோராய்
போற்றினான்...

tiraipada vaazhvil
thinam thinam
திளைத்தான்...

அந்நியரை
அரியணையேற்றினான்...

sandaiyil
kai மறந்தான்...
சபையில்
vaay மறந்தான் ...

dhan veerathai
thaane..
விவேகத்தால் kondran..

திரைகடலோடியும்
thiraviyam thedinaan...

சொந்தநாட்டில்
anji anji
pancham பிழைத்தான்..

vidhi விலக்கான - sila
veeranellam
சதியில் maatti
samaathi aanargal....

thamizhan
thanakkul
saathi சண்டையிட்டான்

manithanai சாமியென்று
மண்டியிட்டான்...

pachchai thamilanai
kaattil vittaan...

இனச்சொந்தங்களை
இலங்kaiயின்
inaveri theeyil vittaan...

சண்டைக்காரனிடம்
சகோதரதும் காட்டினான்...

சந்தர்ப்பவாதிகளிடம்
samathuvam pesinaan...


thamizhan
dhan வீர, theera
ஜல்லிக்கட்டுக்கும்
மற்றவனிடம்
மல்லுக்கட்டினான்...

thamizhan
thanakena vaalaamal
PIRARKENA vaazhnthaan....

கச்சத்தீவும், காவிரியும்,
mullai பெரியாரும், பாலாறும்
kai maari ponathu...

kaviriyil neer kettan
kanneer sorinththau thamizh dhesam...

கச்சத்தீவில் meen pidithan
சிங்களன் -இவனை
sirai pidithan

adiமேல் adi
adiத்தார்கள்,
அம்மி kooda nakarnthathu...

thamizhan mattum
thaalaattu பாடுவதாய்
thavraay யோசித்தான்....

saagaா varam pettrum
வாழா kunam kondan....

madhuvin
mayakkathil
manam pona pokkil
மாயமானான்....!

இறுதியில்,
ஐம்புலன்களும்
செயலிழந்து - thamizhan
சகிப்புத்dhanமை noyaal
மீளாப்படுக்kaiயில்
saaga கிடக்கிறான்...!!

ivan
தொண்டுக்கு,
saagaும் தருவாயிலும்,
saathanaiyaalar viruthu
கிடடைத்தது....
"சொந்த naatin அகதிகள்" enru ......!!!