mazhai

oru kudam குடிneeருக்காய் allaadum makkal
arasidamum தண்ணீருக்காய் மன்றாட
niirayதும் kidaikkaamal poka
manam nonthu kadalthaan ini nam
pugalidam enru kadarkarai vanthaடைந்தனர்
MANALIL mandiyittu kadalai nokki
thangal niyayama கோரிக்kaiயை
கூட்டுத் தொழுkaiயாய் VAITHANAR ippadiyaaga
"kadal niiray .needhan ulagil vantha muthal neer
verum uppaai karikkum un neerai
neeyo kadal maya ஆதவனை kadhalitthu
அந்neerai ஆவியாக்கி நன்னீராய் ,குடிneeராக
mazhai............... neeraai ஆக்குகின்றாய்
ஏனோ, தெரியவில்லை, nee antha KATHIரவனோடு
oodal kondayo theriyalaiye
makkal naangal naa வறண்டுpoka
குடிneer kidaikkathu அலைகின்றோம்,
engal kanneerum un neerபோல்
கரித்து ஆறாய் ஓடுதே ..........................
ithaik kandum nee வீணா இருப்பதேன்
kadal thaayaye ! ippothe ரவியோடு nee konda
oodalai maranthu avanodu kaadhal purindhu
un neerai ippothe mazhai neeராக்கி
enkalukku mazhai தாராயோ kadal maayi
aezhai enkalukku nee thaan ini KATHI thaayaye
thaamatham செய்யாது engal பிரார்த்தனையை
yetruk kolvaay எமக்கருள்வாய் thaayaye "
enru வணங்கினர் kuuttaaga ........................

arasu kaiவிட்டாலும் aandavan
kai vidavillai
kadal maayi kadal maathaa இறங்கிட
andru மாலைப்பொழுதில்
கருமா megangal போர்க்கோலம் pottu
idi mulanga minnal மின்னிட
OORE kondaாட mazhai kondaுvanthaது
aezhaiகள் vayitril paal vaarkka
vaan பொய்ப்பதில்லை ithu
ஆன்றோர் vaakku !