avaluku en mel ethtnai kopam

"கடைsiயா yenna thaanமா solra

si this லாஸ்ட்"

"no mor எக்ஸ்piளனேஷன் saar

ப்ளிஸ் கேட்டத கொடுத்துறுங்க"

'தடக் தடக் தடக் தடக்'

"லுக் மிஸ்டர் காருண்யா, yerkkanave பதிமூனு வாய்தா!

ithaan லாஸ்ட் ஹியரிங்
no ஃப்ர்தர் டிலே"

"எல்லாத்தயும் yerkkanave சொல்லியாச்சு saar enakku ithula konjam kooda விருப்பமில்ல"

"இங்க paaru தம்pi! unaku விருப்பமில்ல antha ponnu விரும்puthuல்ல

லெட் it pi முயூட்சுவல்

yerkkanave ungaluku niraiya time கொடுத்தாச்சு, manasu vittu பேsiயும் தொலயமாட்றீங்க

ithukku mela இழுத்துட்டு irukka mudiyaathaு"

'தடக் தடக் தடக் தடக்'

"mm கொடுத்துருங்க saar, ithu varaikkum ava enakitta எதும் கேட்டதில்ல நானாவும் எதும் கொடுத்ததில்ல

manasuக்குள்ள irukkaுறத VELIYA வாய்vittu sollirundhaa naaney விலகிருந்துப்பேன்.

இப்பயும் ஒன்னுல்ல, கொடுத்துருங்க"

"ஹே சீன் கிரியேட் paNNaatha ஒகே

dont ஆக்ட் smaart
'ஃப்ராடு' 'மென் aar ஃப்***ங் ஹைப்போக்ரைட்ஸ்"

"மா! ithu கோர்ட், naan ஜட்ச் oru mattu mariyaathai இல்ல"

"சாரி saar!"

"ஜீவனம்சம் எதும் வேனும்மா மா"

"saar en valkaya enakku vaazha theriyum athuku yaar தயவும் தேவையில்ல காசும் தேவையில்ல"

"ava்ளோ veruppu saar,

saar en paiyana்?"

"en குழந்த en kooda thaan இருப்பான், yaarkittaயும் தரmudiyaathaு"

"குழந்தைக்கு வயசென்ன மா"

"irandu vayasu saar, naan கொடுக்கமாட்டேன், நெவர்"

"irandu vayasu onnum பண்ணmudiyaathaு sattappadi amma kitta thaan irukkaனும். nee வேனா மாசத்துக்கு oru irandu naal ppoi பாத்துக்க"

"மாசத்துக்கு irandu naal mmm en paiyana paakka irandu naal mattuம் thaan time,

mm

ஒகே saar தேங்க் யூ"

"saar இதோட 113 mm" enறு டவாலி koora.

"வாய மூடுற படுவா! huum intha பாவத்தலாம் yenga ppoi kaluva போறேனோ" enறு அங்கலாய்த்தார் neeதிபதி.

'தடக் தடக் தடக் தடக்'

vaazha்க்கையில் eththanaiyo uraiyaaDalkaLai avaள் ninaiththu ரsiத்ததுண்டு.

kathuமடலின் ooraththil மென்காற்று வீsi piன் முடியின் கழுத்தோரம் muththamiddu kaadhal mozhigal கிசு கிசுத்த uraiyaaDalkaLai ninaiththu ninaiththu kaliththa manathu

மறுஜென்மத்தின் நல்வேளையில் அடிவயிற்றின் paaram thaangaathu kaal viriththu kathari azhutha tharunaththil uchchanthalaiyil muththamiddu aaruthal செப்piய வாய்மொழிகளை ninaiththu kangal கsiந்த manathu

aanaal மூவாண்டுகள் aanapothum indru intha uraiyadalகள் thirumba thirumba avaள் kaathugalil kettu kondu irukkaிறது. atthunai KOPANGALUM தாபங்களும் thaangiya antha uraiyadalin parisu verumaiyana thanimai வெண்மதிக்கு athu piடித்து போனதா? alla avaள் athai pazhagi kondaாளா! enபதை avaளே அறியமாட்டாள் ninaiththu ninaiththu pesum manathuம் பேsiய varthaigalai ninaiththu kanneer vidum manathuம் உளவியலுக்கே சாவல்vidum pennin kunam.

இரயிலில் andru kooda்டம் ava்வளவாக illai jannaloram veesum kaatrai kooda theenda mutiyamal தவித்தாள் வெண்மதி.

irayil purappata thayaaraanathu puthuமண thambathigal வெண்மதியின் ethire vanthu amarNthanar. கடைsi nimidathil sattena இரயிலை piடித்து வெண்மதி ethire அமர்ந்thaan jeeva. "saar! aen ippati arakka paraka வர்றீங்க siலிப் ஆகிருந்தா" ena puthuமாப்piள்ளை keddaar.

"saar neeங்க vera சென்னைல ப்ளைட்ட புடிக்கனும்"

"ஹோ athuக்காக ippatiயா"

"yenna saar பன்றது அர்ஜன்ட்"

"yenga saar போறீங்க"

"vaazha்க்கைய thedi saar" ena kooraி jannaloram பார்த்thaan. வெண்மதி தலைசாய்ந்து kanmoodi kidanthal.

manathil siல வண்ணத்துபூச்siகள் siறகடிக்க thodangiyathu avaள் முகத்தையே kan kottamal paarthu kondaிருந்thaan. avaள் kathu மடல்களை, mookin valaivukalai athil மின்னிய மூக்குத்தியை, இதழ்களை, avaள் kazhutthai satru kizh irangi avaள் மடியை paarthu konjam kalanki ponaan.

தடக்கின் vegam kuraya sattena்று kanமுழித்து madiyil kidantha kanணனை பத்துரபடித்தினாள் ithu natakka siல விநாடிகள் eduthu konda neratthil.

puthu மாப்piள்ளைக்கு pathil kidaithathu.

"siங்கப்பூர் saar" enறு.

"ஒஹோ"

"வோர்க்குகாக போறீங்களா"

"இல்ல saar நிரந்திரமா போறேன்"

"mm enஜாய் saar, ungaluku kalyaanam ஆகிடுச்ச"

"இல்ல saar! aiyam ஹன்ட்ரட் பர்சன்ட் ப்யூர் siங்கிள்,

neeங்க neeயூ மேரிடா vaazha்த்துகள், oru siன்ன அட்வைஸ் manasuvittu pEsuNGka ulla pottu ethaiyum மறைக்காதிங்க"

"siங்கிள்னு sonneenga sema டிப்ஸ் கொடுக்கறீங்க"

intha uraiyadal neeண்டு kondaே ponathu ava்வ bodhu jeeva kangal வெண்மதியை vettaiyaadiyadhu.

வெண்மதிக்கு ullaம் சலசலக்க ஆரம்piத்து vimmi வாய்vittu AZHA thudiththathu. தன்னவனின் ninaivukalai சுமக்கலானாள். avaன் thodatha bagam thannul illai enறbodhuம் ETHO ontrai avaன் மறந்துபோனதை ninaiththu புழுங்கினாள். ini avaனை செல்லுலாய்டுகளில் siறைpiடித்த tharunangal mattuம் thaan avaளுக்கு thunai. itharku kaaranam avaனை marakamudiyaatha manathuம் veraொரு aadavanai ninaika mudiyaatha manathuம் thaan.

'தடக் தடக் தடக் தடக்'

சத்தத்தின் vegam thaan satru kuraindhadhu aanaal manathil aerpatta sathathai thaan adaka mudiyavillai yetho oru unarvu manathin சுவரோரத்தில் அரித்து kondaிருந்தது ippatiயே thaan intha payanam தொடர்ந்திடாதா varthaigal மௌனித்து kangal பேsi கலந்திடாதா enறு thuDiththaaL. thuuraththu parvaiyin சல்லாபம் kooda ARUGIL irundha ovvoru nodiyum கிடைத்ததில்லையே ena manam yengiyathu ஆக்ஸிஜன் kooda kaadhal kaatraiயே நுரையீரலுக்கு kadaththi senrathu ninaitha bagam yennaதென்று தெரிந்திற்று aanaal antha வலித்த பாகத்தை எங்ஙனம் ppoi theduvathu வலித்த manathirkku yeppati thaan maruththuvam parpathu. yengaு ௐளிந்து kondu uyirai உறுவி edukiraai enறு manakkural manathidam கேட்டது, atharku manathu yeppati pathil kooraமுடியும்!.

ellorum irangiவிட்டார்கள் avaனும் thaan, irayil kooda atutha payanaththirku தயாராகிவிட்டது paavam antha சண்டாளிக்கு thaan nilai kollavillai. இரயிலின் jannal oram avaன் mukam therinthida alli மாரனைத்து oadi வந்தாள் இரயிலின் padikalil nindru kanகளை உலவவிட்டாள் atho அகபட்டுவிட்டான் ! appadiye siறைpiடித்திட maattomaa enறு வலித்த bagam yengiyathu athu முடியுமா!.

மெள்ள ARUGIL vanthu avaள் வாயெடுப்பதற்குள்ளே viliththa kanணன் AZHAைத்thaan "அப்பா! அப்பா!" enறு.

konjam மkizhச்si thaan irundhaும் மௌனித்து nintraan alli anaikka kaikal thudiththathu naduvil thaduthu பறித்தாள் வெண்மதியின் தாய், kangal kalankiயது. வெண்மதியின் kanகளை பார்த்thaan kanகளில் சம்பாஷனை nikazhnthathu varthaigal vidumurai eduthu kondaது mozhigal காலவரையின்றி மௌனமானது. kangal பேsiக்kondaே irundhaன. irayil purappata ஆயத்தமானது. thandavalankal thisai mara காத்துkondaிருந்தது. ippothavathu வாய்vittu 'nee enakku வேனும்' enறு சொல்வாளா ena சந்திப்piல் vidaiperum irayilகள் kooda அதிசய்த்து irundhaது. பாதகத்தி sollaamale nitkiraal ena கோபங்kondu கிளம்piயது. jeevaவின் kangal பரபரத்தன இரயிலை piடிக்க moolai உத்தரவிட்டது வெண்மதியின் karangalai patra nenjam
sonnathu. நாவும் sathi seythathu 'சொல்லி தொலயடா !' ena uruvamilla oru kural கூச்சலிட்டது irundhaும் iruvar manathilum antha udanpatikkai வாsiக்கப்பட்டது.

"ஜீவகாருண்யாவுக்கும் வெண்மதிக்கும் seiyyapatta விவாகத்தை sattappadi intha கோர்ட்டு ratthu செய்கிறது"

- piரசன்ன ரணதீரன் புகழேந்தி