mathi kondan

varaverkka manithargal avasiyamillai enpathai unara்த்த, chennai anbudan varavetrathu ennai. கடவுச் seettu athigaarigal palarai kadantha pinnae viman nilayam ennai valiyaனுப்பியது.

ethirppaarppukal indri varavetra இச்chennaiக்கு, en mathiயையும், madhiyin anbaiyum பரிசாகக் கொடுத்துள்ளேன். இப்பரிசின் mathippinai en க்ளோனிங்kaal kooda unara முடியாது, kaaranam இம்mathiப்pin alavai enறும் nirnayam seidhadhillai. avan mathi kondaான், peyaril mattum.!.!. ஊமைக்கும் உவமைச் sollath தூண்டும், avan ithazh kandu. kaalai velai உணவாய், ஊட்டச்சத்தையூட்ட அச்செவ்விதழை undu பசியாறியுள்ளேன், vegu naadkalukku pin அறிந்தேன், mutham கலோரிகளை kuraiக்கத்தான் seiyumendru.

அதிகாரப் poorvamaaga kadantha 27 aandugalaiயும் puram தள்ளி, அறிவுப்poorvamaaga avanuDan kadantha அவ்விரண்டு aandugalai மட்டும இச்சிறுமூளை pukatti வைத்துள்ளதை niththam unara்கிறேன். en ninaivukalai mathiல் kondu mudakka வேண்டும்!!!, aanayum pennayum indri vaanaiyum mannaiyum avan peyarai uraika seitha pinனும், chennaiயை kanda mayakkathil தனக்கேச் solla murpattathu.

ennai pin தொடர்வோரைத் thavirthu ivanai pin தொடர்ந்தdhan kaaranam…! pirar kurai koorum pennin ஆடைகளை, avan oru pothum kurai கூறியதில்லை. pennin karuvili avan mel பட்டால், naan பதறிப்போவேன், avanin parvai oru pothum சிதறியதில்லை.

avan manam virumpum udai மாற்றினேன், pir aangalin murai மாற்றினேன், varum vazhip paarthu en thisai மாற்றினேன், en mukam kaana kan imai தீட்டினேன், பயனில்லை… வங்கியிலும் sellaatha 50 நயா பைசாவை, kaip பேசியின் vaaipu தொகையாக konda avanidam azhaippu maniyai எதிர்ப்பார்ப்பது தவறெனக் கருதி, azhaiyaa maniyai naan எழுப்புவேன். en kaadhalai குறுந்தகவலில்ச் solla, avan oruத்தகவலும் sollaவில்லை. pathil kettu varisaiyil நிற்க, en kaal sugam kaana avan ARUGIL amarach seithaான். vaaram 5 naal pothumenru விடுmuraiகளை புறக்கணித்து padaiyeduththa nadkal avai.

erumpu oora kallum karaium enpathai unara்த்தும் வகையில், Min தூக்கியில் azhaithuch சென்று, vaan pilanthu vannam thelikkum veLaiyil netri mutham இட்டான், avanaium varavetraத்துக் kaadhal.

oru jodi varudaத்தின் pin இவ்விஜயத்தின் அவசரம், muthal magan mathiயைக் kaanaவே. netru muga noolin muthal pakkatthil மார்க்கின் பணியாளர்கள், ivarai neengal arinthirukka koodaும் ena nizhal PADAM porutthi நீட்ட, nodiyil viralgal pathum en அனுmathi indri uraiyadalai merkkolla பரிதவித்தது. kaana venti kan வாட, viralgal pathum விசைப்பலகையின் mel ஓட, nodi mullum nagarum mun vayili neer valiya vidai kandaேன், kadalneer kaanaலாம் vaavena.

செவ்வானமும் நடுக்kadal inainthu இயக்கும் thirai kaana vantha makkalin naduve nindru nugarnthu unara்தேன், kadalவாழ் inangalum poosa aasai kollum yem chennai வாசியின் வாசனைத் தெளிப்புக்களை. பட்டாணிச் sundal eekalai mattum கவர, மக்களோ வட இந்தியனை moikkum kaatchi இடையே, avan பிழையற்ற mukam kandu en nilai பிளவுற்றது.

730 nadkal கடுங்காவல் thaNdanaikku pin விடுதலையுற்றது mounam. santhitha kan naanகும், அந்naanகு varuda kaatchiகளை mika VEGAMA thiraiயிட்டு, sirantha நினைவலைகளை மீட்க… vayili neer பெருக்கில் kadal mattm koodaக் kandaான். aazhip பேரலையை thadukka எண்ணி, dhan karam neetti nuni விறல் kondu துடைக்க, palar பதற கதறியழுதேன். வேடிக்kaip parpathai vaadikkaiyaaga kondaிருந்தோர் en mun yetho பிதற்ற, moothaatti oruத்தி “ஏம்மா thania அழுதுட்டு irukka enன aachchu உனக்கு” ena parivu kalantha kuzhapathil வினாவிட, vidaiயறியாது nimirnthu mathi mukam kandaேன், சொல்வதறியாது புன்னகைத்தான்.