en ainooru rupayai kaanavillai

sila ...சிற் sila...
sila thaan...
intha kavithaiyil
கவிதையென்றால்
perithaay puthithaay
விஷயமேதுமில்லை
விஷமமுமில்லை...
arasiyal namakku
apparpattavai...
nodiyil thontri
antha நொடியிலேயே
மரித்து pokirathu
nam ரோசங்கள்
அரிசியிலலில்...
varisaiyil nindru
verum paiyudan
veedu திரும்பினாலும்
meendum varum
atutha viyaalan ena...
valainthu poka தெறியும்
salaigalil enaக்கு
ena் nermai செல்லரித்தபின்
thaaril THRAM theduvathu எப்படி...?
maramum iyarkaiyum
மட்டுமா...?
varathirkku ஒருமுறையென்ன
varutathirkku ஒருதடவை
வரட்டுமே neer..
evvalavu azhagaai
aaksijanaai பிரசவிக்கிறது
theru பைப்புகள்...
நேராய்thaan neettinen
aatkaatti viralai
satru MUTHUGU valaithu...
aathalaal ena்ன
ena் sattai paiyil
ainooru rupai THAAL...
atutha naale engae
போனதென தெறியவில்லை
neengal engaeனும்
பார்திருக்காலாம்....