unaipol oruvan

mukavaai மூடனும் நாஞ்சில் நாடனும்
akavai மூவாறில் konda natpu
karuththu ovvadhu seruku melongi
veruthu ஓராண்டில் pirintha natpu
தனியன் எனைத்thedi vantha கனியன்மேல்
adiyen konda arumai natpu
yenakkuth தெரியாதென vinai seithu
பிணக்கு vanthaு pirintha natpu

vaasal thedivantha வல்லான் unaai
ஈசலென mithiththa பொல்லான் naan
pesi theerkka பொருமை illai
veesi erinthen viratti adithen
manitha thootu muyarchi seythaay
punitha meni punpadum endren
avamanam எதுக்கென்று akanthai kondaாய்
thanmaanam enakkenru thaniye senren

mukam kandaal mudiyum பkaiயென்று
agam nonthu koorinen வசையொன்று
nizhal kandaalum ninaivukal varumena
alal kondaு anaitthum அழித்தேன்
yarumillai enakkenru unarththiya unaku
kooravilai udainthu நொருங்கிய நம்நட்பை
pakkam paaraamal திரும்பிக் kondaோம்
thukkam kandaalum துடைத்துச் senrom

nizhalin arumai veyilil theriyum
natpin perumai PIRIVIL puriyum
iruttil kanda மின்மினிப் poochi
தருக்கம் illamale paranthu pochchu
எகினன் படைத்ததில் manathai vendrathu
சகளன் அழைத்ததில் pirinthaு senrathu
unnaith thedi varaathathaal வருந்தினாயோ?
mannil porvai seithu உறங்குகிறாயோ?

paarthu siriththu பாசாங்கு seithaalum kai
korthu natakka illai unaaiப்போல் oruvan
enimai sorkal iyalbaga pesiனும் en
thanimai thakarkka illai unaaiப்போல் oruvan
saayam boosiya சாணங்கள் iruppinum manak
KAAYAM karaikka illai unaaiப்போல் oruvan
எகினன் ethunai padaiththu iruppinum ulagil
தசமன் enakku illai unaaiப்போல் oruvan