minnanjal

முகுந்dhan ethnaiயோ utkaarnthu தட்டச்சு seithu kondirundhaan avanudaiya MUGATHIL குழப்ப raygaigal தாண்டவமாடிக் கொண்டிருந்தன, avvappothu antha mesaiyil irundha kannadi தம்ளரில் irundhaு SIRITHU thaneerai வாயிற்றுகுள் சரித்துக் kondu thannudaiya paniyil kannum கருத்துமாக irundhaான்… avan apadi ethnai தட்டச்சு seikinraan varungal avanudaiya குரலிலேயே naamum athanai வாசிப்போம்…

nanbaa ராகேஷ்,

nalam நலமறிய அவா, entra kaalathinai kadanthu pala kathaa துாரம் payanappattu VIDDOM entraு unarkindren. aanalum KETKAAMAL irukka mudiyavillai yeppati irukkaின்றாய்…?. neeயும், naanum yetho pala மைல்களுக்கு appal ullathu pol ikகடிதம் varaya vendiya nirpantham erpattullathu enakku.

netru un veetirku வந்திருந்தேன், aanaal unனை காணவில்லை, amma kooda kettargal ”என்னப்பா முகுந்த் engalaiyellam மறந்திட்ட pola entraு…?” antha varthaigal thaan naan ungalai vittu evvalavu துாரம் vilaki vanthuviten entraு ennai உணரச்செய்தது.

unனிடம் manam vittu பேசவேண்டும், aanaal unனுடைய mobile eppothum பிஸியாகவே ullathu, athanaal athil ennaal thodarpu kolla mudiyavillai. aakave ik கடிதத்தினை வரைகின்றேன்.

ennudaiya கனவுகள், sinthanaigalai nee ariyaathathu alla, aanaal athil thaan naan ennai tholaithu vida்டேனோ entraு தோன்றுகின்றது…! mugamariyaa பாரட்டுக்களுக்காக… mukam therintha palaரை izhandhu vida்டேனோ entraு தோன்றுகின்றது…? ethnai thedi முழ்க ஆரம்பித்தேனோ athanai கண்டடைய mudiyavillai… apadi entraால் ennudaiya thedal thavaraana தேடலோ entraு எண்ணுகின்றேன்.

puthuk kulakarayil naanum, neeயும் amarnthu கதையளப்பதில் irundha sugam ippothu kanaamal poivittathu. mathuvukku அடிமைpol ithuvum oru போதையாக enakku ippothu தோன்றுகின்றது… ithana vittu ippothe வெளிவரவேண்டும், muzhuvadhumaaga muzhgi kanaamal povatharku mun இதிலிருந்து neeந்தி karaiyera முயலுவதை vida ARUGIL ulla மரத்தினை pitithu வெளியேறவே முயலுகின்றேன்.

nam varthaigalil sikki சிதறுண்ட eththanaiyo vivaathangal namakkaaga kaathuk konduள்ளது, namமுடைய எண்ணங்களும், வண்ணங்களும், pirarin seiyalkalai koornthu nokki avarkalin உள் manathinai padikum திறனும் namakku meendum வேண்டும், manitha manangalai படிப்பதற்காக alla avarkalin moolam nam vaazviyal பாடத்தினை padithuk kolvatharkkaaga. namakkuள் irundha sinna sinna kobangal thaRPothu veru pukazhidam thediப் போய்vida்டன polaும், neradiயாகவோ, தொலைபேசியிலோ பேசியிருந்தால் avai namமிடம் innum natpu பாராட்டிக் கொண்டிருக்கும், aanaal namakkuள்ளான uravai naan ennudaiya suya போதையினால் nasukki vida்டேனோ entraு தோன்றுகின்றது… inumoru nanbar kooda sonnar intha மயக்கத்திலிருந்து வெளியேறுங்கள் entraு athanaiயும் அசைபோட்டு பார்க்கின்றேன்…

manathil பதியக் koodaிய varthaigalai maranthu kangalai கட்டிக்kondu puthiya paathaiyil thaan nadanthu சென்றுள்ளேன்… ingu enkum ennudaiya muzhumaiyai ennaal உணரmudiyavillai…. ithu pol eththanaiyo ennangal enakkuள் anaithaiyum intha katithathil கொட்டிvida்டால் naalai unனை santhikkum bodhu palaவற்றை தேடvendiya சூழல் yerpadum athanaal iththudan mudiththuk கொள்கின்றேன்…

antha puthuk kulakkarai namakkaaga காத்திருக்கின்றது… ippothu thendral kooda angu மௌனமாகிvida்டதாக koorukirargal வா… naam meendum athan mownathai கலைப்போம்.. namathu neradi vaarthai போர்களால்…. antha punkayai maramum namமுடைய varavai kandu poo pooக்க thayraaka iruppathaaga கேள்வி… marakaamal naalai வந்துvidaு unakaaga naan puthuk kulakarayil thaedaludan kaathirupen..

entraும் natpuடன்

முகுந்dhan.

entraு தட்டச்சு seithu meendum சரிபார்த்thaan.. ஆங்காங்கு irundha ezhuththup pizhaikalai சரிseithu athanai antha minnanchalil அனுப்பிவைத்thaan, atutha theruvil irukkaும் dhan uyir நண்பணுக்கு naalaiய சந்திப்பிற்கு oru minnanjal அனுப்பியாயிற்று entraு ippothu avan MUGATHIL oru vettri களிப்பு… apadiயே antha மடிக்கணியை moodi oram கட்டிvittu thanakku thevaiyaana தேneeர் thayarika ezhunthu antha araikul sendran முகுந்dhan… avan ethirnokkum antha santhippu nikazha neeங்களும் ungal ista தெய்வத்தினை vendik kollaுங்கள்.