KAVIGNANIN kurumbu

KAVIGNANIN kurumbu

iravu irandu MANIKKU mel இருக்கலாம், sattena vilippu vara ezhunthu பாத்ரூம் போவதற்காக veliye vantheen. engal ஹாஸ்டலில் ithuthaan piratchinai.
naanku ரூம்களுக்கு podhuvaana கழிப்பறை, aanaal இரண்டிரண்டாக irukkum. athanaal KALIYIL avvalavu siramam irukkathu. oru aRaiyil moondru மாணvara்கள் undu. thaniththani கட்டில், puthaga அலமாரி undu. intha natu இராத்திரி ezhunthu பாத்ரூம் செலவது onruthaan siramam, nalla வேளை naangal irandaam thalaththil இருப்பதால், thooka kalakkaththil சுவற்றை பிடித்துக்கொண்டாவது பாத்ரூமை adanthu vidalam.
ennadaa ivan oru பாத்ரூம் kathaiyai ivvalavu விலா vaaரியாக விvaraிக்கிறானே enru யோசிக்கிறீர்களா? அங்குதான் vishayam இருக்கிறது, engalaal காத்தvaraாயன் enru azhaikkappadum கார்த்தியின் “ரோமியோ ஜூலியட், ambigaapathi அமராவதி” kaadhalai patri ninaiththu engal kaathil poo sutriya kathai ithu..
otrai பல்ப் velicham thanthu கொண்டிருந்தாலும், thooka kalakkaththil thadumaari SENDRAVAN idaiyil yaar மீதோ mothi keeze விழப்போனவன் சமாளித்துக்கொண்டு, yaar intha veLaiyil ippati utkaara்ந்திருப்பவன்?திருடனோ enru KULAMPI bayanthu oru vazhiyaaga adaiyaalam கண்டுபிடித்தால் namma காத்தvaraாயன்.!
dei inka utkaarnthu yenna பண்ணறே? naan avanai இடித்ததில் entha salanam இல்லாமல், madiyil oru கிளீப் vaiththa அட்டையும் athan mel pepparaiயும் vaiththaு kaiyil oru பேனாவுடன் ஆகாயத்தை paarthu uDkaarNthiruNthaan.
naan kettathu avan kaathil விழாதது pol utkaara்ந்திருக்கவும், meendum bayanthu kuninthu avanai உலுக்கினேன். dei காத்தvaraாயா? yennaாச்சு? aen ippati utkaara்ந்திருக்கே? adukkadukkaai kelvikal ilavasamaay en vaayil irunthu veliyeறின.
ITHTHANAI kelvikal KETTUM avan உஸ்..enru vaayil viralai vaiththaு saikai kaatti vittu kuninthu antha pEpparil yetho eluthinan.
enakku kopam பொத்துக்கொண்டு vanthaது, அட்டையை PIDUNGEE paarkka naanகைந்து varaிகள் eLuthiyiruNthathu. yenna ithu?
kavithai, kavithai, irandu murai சொன்னவன், se en muutai கெடுத்துட்டே, சலித்துக் kondan.
yendaa intha nerathula vanthu inka utkaarnthuட்டு muutai கெடுத்துட்டேன்னு சொல்றே? kopathudan KETTEN.
லுக்..oru kavignanuku kaala neram கிடையாது, திடீருன்னு முழிப்பு vanthuடுச்சு, app enakku kavithai varaி தோணுச்சு, லைட்டை pottutu ulla utkaarnthu எழுதுனா, pasanga saNDaikku varaுvaaனுங்க, athuthaan inka utkaarnthu எழுதலாmunனு vantheen. athula kooda jiva pooஜையில karadi maathiri vanthuட்டே.
yendaa ippa yennaை karadiங்கறே? sari ippa yenna appடி mukkiyamaana varaி vanthuருச்சு, athai sollu.
appடி vaa valikku enபது pol parthavan kelu
“vaaன villaay தெரிகின்றாய்’
kotikalaai pol வளைகின்றாய்
chandran pol ஒளிர்கின்றாய்
yeppati enபது pol paarththaan.
athu sariடா ippati vara்ணிக்கற alavukku appடி yarai vara்ணிக்கறே?
athai mattum solla மாட்டேன்.கண்டிப்பா sollaனும்னா en pakkathula utkaaru. innum நாலஞ்சு varaிதான் முடிச்சுடறேன்.
muthalla vantha velaiya முடிச்சுட்டு vanthuடறேன்.வேகமாய் பாத்ரூமுக்குள் sentru vittu veliye vanthaவன் யோசித்தேன், yeppatiயும் thookaம் vara arai mani neramavathu ஆகும், athuvaraை ivan kooda irunthuதான் PARPOME. mudivu seithavan avan arugileye utkaarnthu konden.
avan ippati ஆகாயத்தை paarthu thideerendru oru vaaக்கியத்தை sollaி yeppati irukkuthu enபான், enakku purinthathu pol வெற்று thalaiyai mattum ஆட்டுவேன். avan மனசில்லாமல் parpathu pol பார்ப்பான். sari பாராட்டித்தான் வைப்போமே, சூப்பர்டா enru sonnavudan avan adaintha பிரகாசம்…. adadaa
atharkul engal pechu sattham kettu naanகைந்து per veliye vara, naaney mun nindru காத்தvaraாயன் kavithai eluthiக்kittaு இருக்கான், avanai thontharavu பண்ணாதீங்க, sollaி ellam முடிஞ்சவுடன் yaar antha பொண்ணுன்னு solluvaaன். தேவைங்கறவங்க mattum avan kooda utkaarnthu kavithaiய keluங்க, மத்தவங்க, ppoi படுங்க.
silarukku irandu மனசுடன் தவிப்பதும் தெரிந்தது, thookaமும் vENtum, athey neratthil காத்தvaraாயனின் manam கvara்ந்தவள் yaarenrum theriya vENtum manamillamal ppoi படுத்தvara்கள் silar mattumae. மற்றvara்கள் காத்தvaraாயனுடன் ஆகாயத்தையும், avan எழுதுவதையும் thooka கலக்கத்துடன் paarthuக்கொண்டுதான் irundaargal.
yeppatiயோ avan eluthi mudikka oru mani நேரமாகி vittathu. eluthi elloridamum vaaசித்து kaattiனான். naalaikku ithai vetkaththudan oru pennin peyarai sonnaan. ithuvaraை பேசியிருக்கியா? ஹூஹூம், verum paarvaiyodu sariயாம்.
yarukkum theriyaவில்லை, puriyaamal paarkka, avan aval yetho kalluriyil paditthu கொண்டிருப்பதாக sonnaan.
KALIYIL avanuDan naangal naanகைந்து per udan செல்ல, avan yetho periya kaariyam seypavan pol vanthaவன் oru idam vanthaவுடன் appடியே விறைத்து நிற்க, naangal உஷாராகி yaar enru avaludan paartthaal
பத்தாவதோ பனிரெண்டாவதோ padikum பையன், இவனிடம் vanthaவன் ANNAA ரெடியா? enru kettan. ivan kaiyil irundha pepparai avan kaiyil koduththum avan vaaங்கி paditthu paarthu romba nallaாயிருக்கு, thanks ANNAA enறான்.
enakku katum kopam. கொண்டா antha pepparai un vayasukku ithellaam தேவையா? vaaங்கி paarkka “பாரதத்தின் panniru கைகள்” தலைப்பிட்டு kavithai eluthi irundhaது.
காத்தvaraாயனை muraiத்து paarthaen. yendaa neththu ethetho
kavithai சொன்னியேடா?
naan கவிஞன், unga kitta sonnathu வேறே, எழுதுனது வேறே. ungaளை ellam thontharavu pannaama தனியாத்தானே utkaarnthu eluthikittaு irundhaேன். இடையில vanthu இடைஞ்சல் பண்ணுனே, enakkuம் போரடிச்சுkittaு irunthuச்சி,அதான் ungaளை ellam pakkathula utkaara வச்சுkittaேன்.
ivanai nambi “naan” mattum ஏமாறாமல் innum நாலைந்து perai ஏமாற vaiththaு விட்டதால், அvara்கள் yennaை muraiத்தனர்.
naan mella நழுவினேன்
(appாடா namakku kavithai varaுவதில்லை, ippati kavignarkalai வம்புக்கு இழுப்போமே !)