avanul maraivaaga

avanukku ippothu vayathu muppathu. nalla குண்டுத்தோற்றம். சுமாரான uyaram. endrum punnakai poottha mukam. thaan undu dhan velaiyundu enru irukkum avanait thedi avan aluvalaga ARAIKU adikkadi saga paniyaalar koottam alai mothum.

KALIYIL kandavudan ethaavathu oru sirikka vaikkum kurumbuக் kathai solliye vaNakkam சொல்லுவான். avanai யாருக்குத்thaan pidikkaathu.

anrum apadiத்thaan. avanodu panayயாற்றும் saga thozhi nilaவுடன் PESAிக்kondaிருந்thaan. “ intha varudam mika viraivaaka ஓடிவிட்டது, kaalam vegu VEGAMAAGA நகர்ந்துkondaிருக்கிறது, naalai kaalai kaarthikai mudhalaam naal” enறாள் nila.

“ உண்மைthaan, unaku kaarthikai maadham பிடிக்குமா?” enru kettan avan. mmm.... en magan pirantha maadham kaarthikai; athanaal enakku kaarthikai maadham mikaவும் piditha maadham” enறவள் sattenru avan pirantha naalum ninaivukku vara “ aen nee kooda kaarthikai maadhamதானே piranthaாய்” enறவளை nokki avan pesath todankinaan.

“naan matumalla; en Thambiyum en அண்ணாவும் kooda kaarthikai மாதத்தில்த்thaan piranthaார்கள்” enறவனிடம். “ EI unaku Thambiyum இருக்கா?” veru sagaோதரர்கள் iruppathaaga nee sollave illaiயே....” yenak kettaவளிடம்.

“ en Thambiyum naanum irattaip pillaigal, en அண்ணாவும் naanum arai sagaோதரர்கள் ( appavin muthal தாரத்து magan) athaivida enakku irandu mooththa sagaோதரிகளும் இருக்கிறார்கள்” enru சொன்னவனை aachariyathodu partha aval.

“ munbellaam ingum periya kudumpangal இருந்திருக்கிறது.. இப்பொழுதுthaan; aalukku ondru enறாகிவிட்டது” enறவள் நிறுத்தாமல் தொடர்ந்தும் “ nee irattaip pillaiயில் oruvaraா? அற்புதம்! enakku irattaip pillaigal enறால் விருப்பம்” enறாள்.

apadiயா? enru kettaவனிடம் “பெண்கள் erattai pillaiகளாக இருந்தால்த்thaan irattaip pillaigal பிறப்பதற்குரிய vaayppu irukkirathu. yenenil pengalin karu முட்டைகள்thaan irattaip pillaigalai தீர்மானிக்கிறது” enru nila solli mudikkavum avan தொடர்ந்thaan...

“ irukkalaam aanaal enakku athu patriya ஆட்சேபனையில்லை. yenenil enனால் pillai PERA mutiyaathu” enறான். avaluku eno athu oru அதிர்ச்சிப் பதிலாகவே irunthathu. satru அமைதிக்குப் pin. kathaiயை veru pakkam திருப்ப ninaithal nila. athilum or பேரிடி pathilaai varaப்போகிறது enபதை aRiyaathavaLaay.

“ athu சரி; un thambi enன படித்thaan? irattaip pillaiகளுக்கு ஒரேமாதிரியான இரசனை irukkum enபார்கள், aavalaaka irukkirathu avan enன seikiran enபதை அறிய!

“avan uyirudan இருந்தால்த்தானே!” aen enனாச்சு? “oru vibathil இறந்துவிட்டான்” enறவனைப் parthaு “எப்படி nadanthathu? enru kEDDaaL

“ avan naanku வயதாக irukkumபோது panniyil sarukki vilayaadik kondaிருந்thaan, appadiye vazhukki vakanangal pogum oru paathaiyil vanthu விழவும், sariyaaga athey nEraththiRku or மகிழூந்து ( கார்) veethiyil vanthu kondaிருந்திருக்கின்றது. appadiye avanil மோதியதும், SIRITHU neram uyirukku போராடியிருக்கின்றான். piraku இறந்துவிட்டான்”

oru குண்டூசி விழுந்தால்க்kooda sattham கேட்குமளவிற்கு nisaptham நிலவியது. angu veru yarum irukkavillai.

இதுvaraையும் velai செய்துkondaே PESAிக்kondaிருந்தவன்... nila ethuvume pesamal amaithiyaaga இருப்பதைப்parthaு avne தொடர்ந்thaan.

“ andhach sambavam nadanthathu நத்தார் pandigai nadappatharkku irandu naadkalukku munpu; athanaal antha varudam நரகமாகவே irunthathu நத்தார் pandigaiக் kondaattam. antha andu matumalla அdhan pin vantha ovvoru நத்தார் pandigaiயும்thaan. இன்றுvaraை enakku நத்தார் pandigai enறாலே viruppamillai. athanaalத்thaan நத்தார்க் kaalangalil velai செய்கின்றேன்” enru solli முடித்thaan.

oriru kurumbu kathaiகளில் irupathu saga paniyaalarகளைக் konda antha aluvalagaத்தையே மகிழ்ச்சியிலாழ்த்தும் இவனுக்குள் oru periya சோகமே urangik கிடந்திருக்கிறது enபது nilaவுக்கு அதிர்ச்சியாக irunthathu. aanalum aval தொடர்ந்தும் avanai வினாவத் thayangavillai.

“irattaippillaigal eppozhuthum ஒன்றாகத்தானே enkum selvathu vazhakkam. andhach sambavam nadantha andru nee எங்கே? nee போகவில்லையா avanodu விளையாடுவதற்கு?”

“ உண்மைthaan, naangal இருvaraும் sernthuthaan vilaiyaaduvathu vazhakkam. aanaal andru enakku சுகயீனம் kaaranamaaga naan veettil irunthen. illavidil இருvaraும்thaan sernthu போயிருப்போம். apadi nadanthaிருந்தால் nallaது” enru சொன்னவனைப் parthaு.

“unaku naanku vayathuதானே, antha nigazhvu unaku நினைவிருக்கிறதா?” enru ketta nilaவைப்parthaு.

“ enனால் marakka mutiyaathu. enakku ellaame நினைவிருக்கிறது... enறவனிடம் itharku melum ethuvum PESA virumbaatha nila, avanidam ARUGIL sentru ITHTHANAI naal nee இதுpatri ethuvume sonnathillaiye enru ஆறுதல்வார்த்தை kooriனாள்.

atharku avan “ neeயும் ketkavillai naanum SOLLAVILLAI..... ippothu kettaாய் athanaal சொன்னேன்” enru koori வழமைபோல் dhan குண்டுக்கன்னங்கள் milira சிரித்thaan....

avanudaiya appa நோய்வாய்ப்பட்டு padukkayilirunthu sila மாதங்களுக்கு munpu இறந்தார். appothu அvaraுக்கு vayathu 71 endrum ivan thaan கடைசிப்pillai endrum aluvalagaத்தில் silaர் kathaiத்தது நினைவிருக்கிறது nilaவிற்கு, இதைத்தவிர avanodu panay purinth intha oruvaraுட kaalatthil avan patri veru ethuvum yarum தெரிந்துkondaதாக illai.......

« udaiyum nadaiyum ullaththai kaattum enபார்கள், uruvam ullaththai ஒளித்துவிடுமென்பதும் உண்மையே”
..........
31.ஐப்பசி.2019