meniyengum un vaasam

un kayal vizhikalai
roja ithazkalai
செம்மாங்கனிக் kannankalai
kandu மதிமயங்கி ennai
maranthu நானிருந்த tharunam
en nilai arinthu கேட்காமலேயே
ennai அள்ளியணைத்து nee
தந்தையாயே or thaen mutham
innum காயாமல் en ithazhkalil
ருசியோடு pirandu kidakuthadi
ennai anaikkum bodhu
en udayil patta unadhu
vaasanaiyaai mukarnthu mukarnthu
கழுவாமல் வைத்திருக்கிறேனடி
innum antha mel sattaiyai
deepaavalip புத்தாடையை
மணம் போய்விடுமோவென
கழுவாமல் kaakkum
ezhu வயதுச் siruvan ponaru

அஷ்றப் ali