kannaa unnaith thedukiren

kannaa unnaith thedukiren
vaa vaa
kanneerum azhugirathu unnaik kaana
vaa vaa

neeyindri nodigal ellam nagaraamal irukkirathu
நீலvaaனம்  கூட  niram மாறி  varukiRathu
uDaluDan uyirum eno
thaniye vilagich selkirathu
unarvukal niththam eno
oyaamal ஓலமிடுகிறது

paarkaamal en vizhikal பழுதாகி
pokirathu
பாவைமனம் unnaik kaanaாமல்
parithavithu nirkirathu
pesiya sorkal ellam perinbam alikkirathu
pesaatha nadkal enனைச் sooznthu
கொல்கிறது

kannaa unnaith thedukiren
vaa vaa
kanneerum azhugirathu unnaik kaana
vaa vaa

kaikkorthu naam nadantha saalaikalum
ketkirathey
கைப்pesiyaில் naam கதைத்த ninaivukalum
nenchai சுடுகிறதே
துயில்கொள்ள மடியின்றி en urakamum kalaikirathe
thunayindri naan sendrall
thuyarangal அணைக்கிறதே

iravinil iniya kanavugalum thanimayil வருந்துதே
inikkum unthan ninaivukalum
தனித்தீvaaய் PONATHAY
ARUGIL neeyillai enறதும்
magizhchi தொலையுதே
anbil inaintha உறவென்றாலும்
ullam பதறுதே

kannaa unnaith thedukiren
vaa vaa
kanneerum azhugirathu unnaik kaana
vaa vaa

neerindri meenum தரைதனில் vaaழுமா
neengaatha ninaivukal nenjaththil உறங்குமா
sornthu kadantha பயணம்  ini maarumaa
sogam theernthida கண்ணனைக் kaana
இயலுமா

கண்ணின்றி kaatchiyai vayili rasikka mudiyuma
Kannan indri udalukkul உதிரங்கள்
ஓடுமா
un மூச்சுக்காற்றின்றி en சுvaaசம்
thodaruma
unனருகில்  illayenil en ithayam துடிக்குமா

kannaa unnaith thedukiren
vaa vaa
kanneerum azhugirathu  unnaik kaana vaa vaa

சரவிபி ரோசிசந்திரா