gnabagangal

kaalangal kadanthu ponaalum kannil karainthu pogavillai unthan ஞாபகங்கள்!

paarvaiyaale mozhi பேசி, மௌனத்தாலே vaarthai eluthiya un விழிகள்!

uumai paashai புரிந்தும், neerai thedum ver pola unனை pin thodarnthana en கால்கள்!

un சைகைகள் ovvondrum puthu puthu mozhiயை enakkul உருவாக்கும்!

punnakai pookkalai அனுதினமும்சிதறவிட்டு magizhchi enனும் poonthottathai enakkul வளர்த்தவள்!

nadkal pala kadanthuம், en naalangalil mattum உறைந்திருக்கும் un நினைவுகள்!