kanavulagil nee

unnai muthal முதலாய்ப் பார்த்தபோதே
nee enனுள்ளத்தில் pukunthaாய்ப் penne
pukuntha nee siththiramaay enmun kaatchi thanthaayi
pinnae neeதான் en aazh manathilum pukunthaாய்
angu sithirame neeபேசும் பொற்சிலையானாய்
itthanaiyum enமனக்கண் munne enகனவில்
விழ்த்துக் konden ......உண்மைப் puriyaathu vilikka