kopam

kopam

ethiril nindru kontirukkum maganai paarthaar சோமய்யன். ippozudhu avan “sariங்கப்பா sariங்கப்பா” enru thalaiyaatti kondirundha maganaga நிற்பதாக theriyavillai. oru ethiriyai nerukku neraaga சந்திப்பது pol nindrirunthaan. kangal sivanthu avarai உறுத்து நோக்கியபடி avarai vida oru சாண் alavu uyaramaaga irunthathal apadi NIRPATHU ivarai மிரட்டுவது pol ivarai மிரட்டுவது pol irunthathu.
oru nimidam திkaiத்துthaan ponaar சோமய்யன். ithuvarai athuvum netru varai avar ethu SONNALUM kettu முணங்கியபடியாவது thalaiyaatti sentru kondirundhaவன். indru avar ethiril saNDaikku nerukku neraai nirkiran.
ARUGIL nenruiruntha avar manaivi சாvitha்திரிக்கும் ithu அதிர்ச்சியாகத்thaan irunthathu. nilamaiyai sariயாக்க, aval mella முயற்சித்தாள் “டேய் கோவாலு” ithenna appaகிட்ட ippati nerukku neraa vambu katutitu நிக்கறே” avan தோளை thoddu angirunthu அப்புறப்படுத்த முயற்சித்தாள்.
sattena “தோளை குலுக்கி” avalin kaiyai உதற vaithan. antha உதறலில் avan kopaththin வலுவை சாvitha்திரி purindhu kontaal. pathinettu vayathu mudinthu பத்தொன்பதில் adiyeduthu vaithirukkiran. munனைப்pola amma kooda avanai thoddu, adithu மிரட்ட muyarchika ventaam enru அறிவுறுத்துவது pola irunthathu antha தோளின் குலுக்கல்.
சோமய்யனுக்கும் nilamai purindhu ponathu. ivan pazhaiya கோவாலு illai. vayadhin வீரியமும், mun kobamum ponki varum paruvam. aen ivar kooda intha vayathil ippatiத்thaan irundhaதாக gnaapakam. athey nilamaiயில் indru dhan magan கோவாலு ivar ethiril nirkiran.
ippozudhu yenna செய்வது? sinthitha avar manam sattena “தோல்வியை” aertu kollum pakkuvamaay angirunthu thalaiyai தாழ்த்தியபடி nakarNthaar. IRUNTHALUM avar manathu கறுவியது. aaramba palliyil thalamai ஆசிரியராய் irukkum avarai kandaal palli kooda maanava MANIKAL othunki bayanthu thayangi selvaargal. apadiப்பட்ட pillaigalai paarthu, paarthu, avar manam athey nilamaiயில் dhan maganaiயும் vaithu irunthathu. aanaal indru…!
kalluriyil nulainthu muthal varudam paditthu kontirukkum paiyan .irandu moondru murai theruvil nanbargaludan arattai அடித்தபடி aalillaatha pazhaiya காம்பவுண்டு chuvarin meethu utkaarnthu kondiruppathai paarththapadiye kadanthu ppoiக்kondirundhaவர், maalaiyil palliyil irunthu athey pol varumbodhu paarthu vida்டு “indru avanidam கடுமையாக் nadanthu கொள்ளவேண்டும். ithu pola “theruvil” irukka ventaam enru varpuruthatha நினைத்தார். iravu ezhu MANIKKU melaிருக்கலாம், veettirkul நுழைந்தவனை அதிகாரமாய் azhaithaar.
“டேய் கோவாலு” முடிந்தvarai kuralai கடுமையாக்கி kondu thaan azhaithaar. podhuvaagavae ammaவை vida avan meethu athikamaana chellam avarukku, kadumaiyaana வார்த்தைகளோ, kopamagaவோ avanidam ithuvarai kaattiயதில்லை. indru “appa kopamaga irukkaிறார் enpathai kaatuvatharkaaka kuralil கடுமை kaatti apadi azhaithaar.
aanaal கோவாலு yenna mana nilaiyil ulle vanthaிருக்கிறான் enpathai kavanikka தவறிvida்டாரோ yennaவோ.! allathu eppozhuthum ulle varubavan avar munனறையில் உட்கார்ந்திருப்பதை paartthaal amaithiyaaga othunki sentru vidaுபவன், indru aen ippati?
avarin kuralai kEddavudan thalaiyai NIMIRTHTHI neraaga avarai parthavan VEGAMAAGA ARUGIL வந்thaan. avan varum vegathai kande ivarukku manam oru nimidam துணுக்குற்றது. irunthuம் aimbathu vayadhin anupavam avarai mirala cheyyaamal avanai nimirnthu paarthu “yendaa ippati yenga paartthaalum ரோட்டுல நின்னுகிட்டிருக்கே, athuvum நாலஞ்சு kaali பசங்களோட.
“kaali பசங்கன்னு” உஙகளுக்கு தெரியுமா? nenga paattukku வார்த்தைய vidaறீங்க?
avan ippati ketpaan enru எதிர்paarkkaாததால் vithaிர்vithaித்து ponaar.
yendaa இவனுங்களை parthaாவே தெரியலை, sari avangaளை vidaு, nee ethuக்கு avangaளோட சுத்திகிட்டிருக்கே?
muthalல manaுசங்களை edai pottu பேசுங்க, appurama intha maathiri kelvi ellam கேளுங்க, varthaigalil kobamum kankalail sivappam படர்ந்தன.
itharkul sattham kettu veliye vantha சாvitha்திரி dhan kanavan munனால் magan chandai சேவலாக nirpathai paarthu athirnthu போனாள். eppozhuthum சாந்தமான முகமும், amaithiyaana சுபாவமும் kondirundhaவனாக avanai paarthirukkiRaaL. aanaal indru appavudan nerukku neraaga..
avanai vida்டு nagarndhu vanthaிருந்தாலும் சோமய்யனின் manam ஆறவே illai, naam perreduththu குழந்தையில் irunthu valarththu vantha magan ippozudhu dhan ethire ninrapadi saNDaikku nirkiran. konjam தாமதித்தாலும் kai vaikkum alavuக்கு nindru kondirukiran. naamum avanukku adangi ppoi ippati கோழையாய் vanthaிருக்கிறோம். ninaika ninaika, avanai விரோதியாகவே paarthu angeye avanai puratti எடுத்திருக்கவேண்டும் enru ஆங்காரமாய் ninaika aarambaித்தது.
aanaal sattena்று oru manam avarai katinthu kondathu. unaku koNJsamaavathu அறிவிருக்கா? nee petra paiyan தானே, paavam avan yenna mana nilaiyil irukkaிறான் enru theriyaamal veettirkul நுழைந்தவனை ippatiயா அழைப்பது? oru வேளை nalla paciyil vanthaிருக்கலாம், MATHIYAM saappiDaamal paciyil ulle vanthaவனிடம் thaan nadanthu kondathu நியாயமா?
apadi yenna thavaru செய்தோம்? kaali பசங்களோட unakena சகவாசம்? ippatiத்தானே கேட்டோம், avarகள் nalla பிள்ளைகள்thaan ivan eduthu சொல்லியிருக்கலாம், atharku ethirththu kelvi ketkiran.
ippati mana ஆறாட்டத்தால் manam தவிக்க, meendum உள்ளறைக்குள் nuzhaiya thayangiயவர், mana poraattaththai kattuppaduttha “ஹேங்கரில்” thonga vaithiruntha sattaiyai eduthu pottu kondu, VEGAMAAGA seruppai மாட்டியபடியே theruvil இறங்கினார்.
சாvitha்திரிக்கு dhan kanavanin mana nilai purindhuthaan irunthathu. ippozudhu avar ethiril ppoi சங்கடப்படுத்த koodaாது yennaும் NINAIPPU oru puram athey neram eppozhuthum amaithiyaay irukkum” கோவாலு” thideerena ippati nadanthu kondaானே yennaும் பதைபதைப்பு oru puram.
ivarகள் iruvarin nilai ippatiயிருக்க, dhan thagappan angirunthu vilaki senra pinpum eunthu nimidam apadiயே nindravan மெளனமாய் பாத்ரூம் pakkam sentru tham MUGATHIL thaneerai vaari vaari adithu kondan. manam oru vidhamaai amaithiyaanaது pol irunthathu. udambu kalaippaiy iruppadhaay pattathu. pasiyum etti paarthathu. சமையலறைக்குள் etti பார்த்thaan. amma angillai. ulle நுழைந்தவன் பாத்திரஙகள் ovvonraai thiranthu பார்த்thaan. sappaduம் kuzhambum தென்பட, thattu ontrai eduthu vaithu சாப்பாட்டையும் குழம்பையும் pottu kondu munனறைக்கு vanthaு tholaikatchi pettiyai இயக்கி ethiril irundha சோபாவில் utkaarnthu kondu saappittaபடியே தொலைகாட்ட்சியை paarkka aarambaித்thaan.
tholaikatchiயில் “அது oru நாடகாமாயிருக்க வேண்டும்”, kalloorikul oru pen nuzhaiya வகுப்புக்குள் உட்கார்ந்திருந்த maanavaர்கள் “ஹோவென” கூச்சலிடுபதாய் kaatti irundhaார்கள், ithai partha ivan manam irandu moondru naal munபு nadantha நிகழ்ச்சியை ninaiththu kotikka aarambaித்தது.
andru சாமினா ithe pol வகுப்புக்குள் nuzhaiyaும் bodhu ivanukku munனால் பெஞ்சில் உட்கார்ந்திருந்த maanavaர்கள் koossalidadanar. aval kooda athai saathaaraNamaaka eduthu avarகளுக்கு “ஹாய்” kai ஆட்டியபடி sentru AVALATHU itathil utkaarnthu kontaal.
pinnaal உட்கார்ந்திருந்த ivanukku antha paiyanகள் mel kopam kopamaga vanthaது. “சாமினா” ivan theruvukku atutha theruvil irunthu varubaval. ஸ்kooda்டி வைத்திருக்கிறாள். palliyil kooda இவனுடன் படித்தவள்thaan. appoluthu ivalai peridaga kandu kollathavan ippozudhu eno aval meethu oru vitha premayil vizha aarambaித்திருந்thaan.
antha paiyanகளை ivan oruவனால் samaalikka முடியாது, athanaal ivan vayathai oththa theru paiyanகளுடன் mella mella pesi vaguppil சாமினாவை kalattaa செய்தவங்களை “kavanikka” ninaiththu avarகளுடன் nadpai erpaduththi kondirundhaான்.
appa avarகளை “kaali பசங்கள்’ enru sonnavudan yeppatiத்thaan ippati oru kopam avanukkuள் ezhunthaதோ? atharku mel sappadu இறங்கவில்லை, ezhunthaவன் tholaikatchiயை anaithu vida்டு saappitta THATTAI கழுவுமிடம் kondu ppoi pottuvida்டு vanthaவன் neraaga thanathu படுக்kaiயில் ppoi paduthu kondan.
ivanathu seiyalkalai paarthuக்kondethaan irundhaாள் சாvitha்திரி, thanathu magan thaan endraalum avan dhan kanavanai ethirththu nindrathu manathuக்கு ஒவ்வாதாதாக irunthathu.
seruppai மாட்டிக்kondu veliye senra சோமய்யன் yengaு selvathu enru theriyaamal nadanthu konde irundhaார். kadaisiyaka avar kaalgal kondu ppoi serntha idam நூலகம், kadasi theruvil irunthathu. athuvum yettu MANIKKU நூலகத்தை moodum முனைப்பில் irundhaார்.
“வாங்க vathiyaar saar” yenna intha நேரத்துல? athuvum moodum bodhu..!
ஒண்ணுமில்லை, சும்மாத்thaan, இழுத்தார்
ethaavathu padikkaறீங்களா?
illai saar nenga பூட்டுங்க, noolagarudan oru இளைஞனும் koodaமாட uthavi seithu kondirundhaான்.
intha paiyanai yengaோ partha maathiri irukkaே..? manathuக்குள் எண்ணியவர் sattena dhan paiyanudan theruvil partha பையண்களில் ivanum oruவன் அல்லவா?
மூvarum thirumpi nadanthaபடி irukka antha ilaignan thayakkathudan saar… nenga கோபாலோட appaதானே..
ஆமாப்பா,
avan kooda paththavathu varaiக்கும் padichen saar, veettula kashtam saar, அதோட padikkaறதை vida்டுட்டு ‘வெல்டிங்’ கத்துகிட்டு antha velaikku போயிட்டேன் saar. IRUNTHALUM saayangaalam neram கிடைக்கறbodhu inka vanthaு saru nalla nalla puththagam eduthu padikka கொடுப்paaru, padicchutu அவரோடவே kilambiடுவேன்.
intha paiyanaiயுமா naan “kaaliப்paiyan” listil serththu kondaோம், manathuக்குள் nerudal.
romba nallaது thamபி, unnaya பாராட்டறேன். dhan பையனால் ஏற்பட்டிருந்த mana kopam satru kuraindhadhu polaிருந்தது.
veetirku varumbodhu vasalileye சாvitha்திரி kathirunthaal. kanavan kopatthil senraிருக்கிறானே yennaும் kavalai veru.
aanaal veettirkul nuzhaiyaும்bodhu சோமய்யனின் manam சாந்தமாயிருந்தது. dhan maganudan sutrum theru paiyanகள் oriruvar thavira matra paiyanகள் “ஏதோவொரு வேலையில்” irundhaார்கள். antha nimmathiye avarukku thaan maganidam apadi kettathu thavaro enru ninaika vaithirunthaது.
uranga senra கோவாலுவுக்கு thookam avvalavu seekiram vanthaு vidaவில்லை, avanathu kopam நியாயமா? athuvum dhanனை பாசமுடன் kavaniththu வளர்த்த் kontirukkum appavudan, ippati enறைக்காவது pesi saNDaikku போயிருக்கிறோமா? ninaika ninaika manaசு valikka aarambaித்திருந்தது.
KALIYIL appaவின் mukathai paarkka, avarathu mukam kopamaga iruppathaaga theriyavillai, IRUNTHALUM yeppati avaridam ppoi pesuvathu thayakkam. intha இழுபறியிலேயே avaravarகள் avaravar paniku kilambi senraனர்.
MATHIYAM vaguppil nanbargaludan sappita உட்கார்ந்திருந்thaan. tiffen paaksai pirikkum pothey ammaவின் mukam gnaapakam vanthaது. KALIYIL irunthu avanidam mukam koduththu pEsavillai. appaவும் pEsavillai, manaசு சங்கடப்pattathu. netru naam nadanthu konda murai sariதானா? avanul ezhuntha kelvi. yaro தோளை thoda thirumpi பார்த்thaan mun பெஞ்சில் உட்கார்ந்திருக்கும் மூவரில் oruவன்.
“aenன maapillai mukam romba டல்லா irukkaு” ethaavathu பிரச்சினையா? sollu maapillai thiirththu vachuடலாம், அதுக்காக சாப்ப்பிட utkaarnthuட்டு ippati yosanai பண்ணிட்டிருக்க koodaாது.
கோபாலுக்கு வெட்கமாகி vida்டது, “ஸாரி தோஸ்த்” neththu appaகிட்ட konjam chandai போடற maathiri pesiட்டேன், athanaala ammaவுக்கும், appaவுக்கும் en mela வருத்tham, IRUNTHALUM kaalaiyila enthirichu appa KADAIKKU ppoi enakku பிடிக்கும்னு உருளைகிழங்கு vaankittu vanthaிருக்காரு, amma paaru pakkuvama senji adukki vachu கொடுத்திருக்கா, ithai பாத்த udanae manaசு கஷ்டமாயிடுச்சு.
vidaு maapillai, namakku “appa ammaன்னாலே” தொந்தரவுthaan, athey neram avanga illaiயின்னா naama illaiங்கறதும் நிசம்thaan. kavalai vidaு,saayangaalam ppoi “ஏக்சிகியூஸ் kettuடு” வேணும்னா naankalum வர்றோம்.
romba nandri தோஸ்த், naaney paarthuக்கிடறேன். manam நிர்மலமாகி irunthathu. சாமினா ninaivil irunthu satru thalli போயிருந்தாள். athey neram intha paiyanகள் manathuக்கு நெருக்கமாகி irundhaார்கள்.
Written : தாமோதரன்.ஸ்ரீ (10-Aug-24, 10:43 am)


மேலே