பதறாதே
மனிதன் ஒரு உணர்ச்சிக் குவியல்.பல நேரங்களில் கோபம்,பரிதாபம்,பயம் ,மகிழ்ச்சி,இரக்கம்,எரிச்சல்,பொறாமை போன்ற உணர்ச்சிகள் கட்டுக்கடங்காமல் தன்னிச்சையாக வெளிப்பட்டு காரியத்தைக் கெடுத்து விடும்.உணர்ச்சி வேகத்தில் செய்யப்படும் காரியங்கள் எதுவும் சரியாக அமைவதில்லை.பொங்கிப் பிரவகிக்கும் உணர்ச்சிக் கொந்தளிப்பின்போது எதிர்த்துப் பேசுதல்,விட்டெறிந்து பேசுதல்,எழுந்து போய் விடுதல்,அடித்து விடுதல்,பணியை ராஜினாமா செய்து விடல்,ஏன்,கொலை கூட செய்தல் நாம் காணும் அன்றாட காட்சிகள்.நிகழ்ந்து விட்ட சம்பவங்களை,வெளியிட்ட வார்த்தைகளை திரும்பப் பெறவோ,மாற்றவோ,அழிக்கவோ,முடியாது.வாழ் நாள் முழுவது வடுக்களாக நம்மை அவை அசிங்கப் படுத்திக் கொண்டே இருக்கும்.இந்த நம் உணர்ச்சிகள்,
நமது சுற்றுச்சூழல்,வாழ்க்கை மோதல்களில்-,உடலில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் காரணமாகவும்,நடைமுறையிலிருந்தும் ஏற்படுகின்றன.நிச்சயம் இவை வெளியிலிருந்து வருவதில்லை.''எது உனக்கு நிகழ்கிறதோ,அந்த நிகழ்ச்சியைவிட,அதற்கு நீ எப்படி மறுவினை ஆற்றுகிறாய் என்பதே முக்கியம்,''என்கிறார்.கிரேக்க ஞானி எபிசிடஸ்.நம் உணர்ச்சியைத் தூண்டத்தக்க ஒரு நிகழ்ச்சி நடந்து விட்டால் எல்லாம் போச்சு என்று ஒடுங்கி விடக்கூடாது.பெற்றோர்,உறவினர்,மனைவி,குழந்தைகள்,நண்பர்கள் உள்ளனர்.கை,கால்,மூளை,சிந்தனை,நேர்மை,உழைப்பு,ஆக்கத்திறன் எல்லாம் நம்மிடம் உள்ளன.எனவே உணர்ச்சி வசப்பட்டு பதறாதே!காரியம் சிதறாது!
