காந்தக் கண்
இரும்பை ஈர்க்கும் காந்தமாய்
என் இதயத்தை ஈர்க்கும் கண்ணே
உன்னிரு விழியாலே
என்னை அழைப்பதேன் பெண்ணே?
உன் கருவிழிரெண்டும்
எனக்கு இன்பம் தருவன என்றாலும்
என்னை துன்புறுத்திச் செல்லுதே
உன் செவ்விதழ்"கள்"தான்
அனுதினம் என்னை
திரும்பிப்பார்க்கச் செய்யும்
புனையா ஓவியமே
நீ எனக்கு இல்லையென்றால்
இன்னல் உனக்குதானே
உறங்கும் போது என் இமைக்குள் நுழைந்து
தினம் தொல்லை செய்யும் அன்பே!
உன் தூயமுகத்தை என் மனவானில்
இருப்பதைக் கண்டு மயங்கிதான் போனேன்
கவிஞனாய் இன்று உன்னால்தான் ஆனேன்
என்பதை நீ மறவாதே கண்ணே!
