நிழல் காதல்
ஒரு மௌனம் பரவும்
நம் காதல் பொழுதில்
இமைகள் விளையும்
மொழியில் எதுவும் கவிதையடி!
உன் இடை அசைவும்
இமையின்
இசையில் எதுவும் இனிமையடி!
வெண் கன்னம் படரும்
உன் முகம் துளிகள்
உன் இதயக் கூந்தலில்
சிதறிச் சிதறி வழிவது ஏனோ?
உதிரும் துளியில்
என் இதயம் முழுதும் காதல் அதிர்வுகள் ஏனோ?
என் தேவதையே...!!!
உன் காதல் நானும்
காண வேண்டும்
உன் இமைகள் தாண்டி
உன் இதயம் நுழைகிறேன்...
உன் உயிரின் ஜீவனாய்
உன்னில் கரைகிறேன்....
என் இரவைத் திருடும் சதிகாரியே
விடியும் வரையில்
விரலுக்கு இதழ்தான் துணையே....
விடியாதே இரவே!
முடியாதே கனவே!
நீ இன்னும் கொஞ்சம்
நீலுவாய்
நாம் வாழ்வின் எல்லை
நாமும் ஒன்றாய்
கரைந்திட
கலந்திட
மீளூவோம்.....
