இல்லாளும் நீங்க இடர்கோடி எய்தினான் ஒல்லாதோ பொல்லாது உறின் - பழி, தருமதீபிகை 720

நேரிசை வெண்பா

நீதியொடு முன்னாள் நிலவலயம் ஆண்டநளன்
சூதொருகால் தீண்டச் சுடர்முடிபோய் - காதலுறும்
இல்லாளும் நீங்க இடர்கோடி எய்தினான்
ஒல்லாதோ பொல்லா(து) உறின். 720

- பழி, தருமதீபிகை,
- கவிராஜ பண்டிதர் ஜெகவீர பாண்டியனார்

பொருளுரை:

இந்த உலகத்தை நீதிமுறையோடு ஆண்டு முன்பு அரசு புரிந்து வந்த நள மகாராசன் ஒரு முறை சூதாட நேர்ந்தான்; அதனால் மணிமுடி துறந்து நாடு இழந்து மனையாளையும் பிரிந்து கொடிய பல துயரங்களை அடைந்தான்; பொல்லாத பழிச்செயல் ஒன்றால் அல்லல் பல நேரும் என்பதை உலகம் அவன்பால் உணர்ந்து தெளிந்து உருகி நின்றது என்கிறார் கவிராஜ பண்டிதர்.

நெறி நியமங்களோடு ஒழுகி வருமளவே மனிதன் உயர்ந்து வருகிறான். அந்நிலை வழுவினால் பல துயரங்கள் புகுந்து கொள்கின்றன. வழி விலகிய போதே அழிவுகள் நேர்கின்றன.

நளன் நிடத நாட்டு மன்னன். மாவிந்தம் என்னும் நகரிலிருத்து அரசு புரிந்தவன். சிறந்த நீதிமான். நேர்மையும் கருணையும் நெறியும் உடையவன். இத்தகைய உத்தமன் கால வேற்றுமையால் புட்கரன் என்னும் சிற்றரசனோடு ஒருமுறை சூதாட நேர்ந்தான். ’ஐயோ! அது தீது!’ என்.று மந்திரிகள் தடுத்தார்.

கலி விருத்தம்
(விளம் விளம் மா கூவிளம்)
(விளம் வருமிடத்தில் மாங்காய்ச்சீர் வரலாம்)

ஐயநீ ஆடுதற்(கு) அமைந்த சூதுமற்(று)
எய்துநல் குரவினுக் கியைந்த தூது;வெம்
பொய்யினுக்(கு) அருந்துணை; புன்மைக்(கு) ஈன்றதாய்;
மெய்யினுக்(கு) உறுபுகை; என்பர் மேலையோர். 1

சீலம்நல் தருமம்மெய் சிதைக்கும் தெண்திரை
வேலைமுற் றிருநிலக் கிழமை வீழ்த்திடும்
மாலுறுத் திடுங்கவறு ஆடல் மன்னகேள்!
கோலிழுக்(கு) அரசர்தம் கொள்கைத்(து) என்பவே. 2

எள்ளுக சூதினை இகலி வென்றதூஉம்
கள்ளமேற் கொடுவலை கரந்து வேட்டுவர்
உள்ளுற அமைத்திடும் உணவை ஓர்கிலாப்
புள்ளினம் அருந்தின போலும் என்பவே. 3 நைடதம்

அமைச்சர் இவ்வாறு சூதாடலின் தீமைகளை எடுத்துரைத்தும் நளன் கேளாமல் அதனை ஆடினான். அதனால் அரசினை இழந்து அடவியில் அலைந்து அல்லல் பல அடைந்தான்.

வல்லாடு ஆயத்து மண்ணர(சு) இழந்து
மெல்லியல் தன்னுடன் வெங்கான் அடைந்தோன். - சிலப்பதிகாரம்

சூதால் நளன் அல்லலுழந்த நிலையை நூலோர் பலரும் இங்ஙனம் குறித்துள்ளனர். பெரிய மதிமான்; அரிய போர் வீரன்; சிறிது வழுவிப் பிழை செய்ய நேர்ந்தமையால் விழுமிய நிலைமை குலைந்து பழியும் துயரும் படிந்து பரிந்து நொந்தான்.

அல்லல் பல தருவதாதலால் சூது பொல்லாதது என நல்லோரால் எள்ளப்பட்டது. அதன் பழி விளைவுகளையும் பாவத்தையும் நுனித்து நோக்கி விழுமியோர் வெறுத்திருக்கின்றனர்.

சிறுமை பலசெய்து சீரழிக்கும் சூதின்
வறுமை தருவதொன்(று) இல். 934 சூது

சூதாட நேர்ந்தால் பொருள் அழிந்து போம்; புகழ் ஒழிந்து போம்; உயர்ந்த மேன்மைகள் யாவும் இழிந்து படும். சிறுமையும் வறுமையும் சேர வரும் என வள்ளுவர் இங்ஙனம் குறித்திருக்கிறார்.

நேரிசை வெண்பா

அறத்தைவேர் கல்லும் அருநரகிற் சேர்க்கும்
திறத்தையே கொண்டருளைத் தேய்க்கும் - மறத்தையே
பூண்டுவிரோ தஞ்செய்யும் பொய்ச்சூதை மிக்கோர்கள்
தீண்டுவரோ என்றார் தெரிந்து. 218

உருவழிக்கும் உண்மை உயர்வழிக்கும் வண்மைத்
திருவழிக்கும் மானம் சிதைக்கும் - மருவும்
ஒருவரோ டன்பழிக்கும் ஒன்றல்லா சூது
பொருவரோ தக்கோர் புரிந்து. 219 நளவெண்பா

நேரிசை வெண்பா

முன்னர் விளையாடி முட்டுவார் முட்டினால்
தன்மை திரிந்து சலம்தோன்றும் - பின்னர்
மிகாதோ வெகுளி வெகுண்டால் அச்சூது
தகாதோ தகுவதோ தான். - பாரதம்

நேரிசை வெண்பா

ஓதலும் ஓதி யுணர்தலும் சான்றோரால்
மேதை யெனப்படும் மேன்மையும் - சூது
பொருமென்னும் சொல்லினால் புல்லப் படுமேல்
இருளாம் ஒருங்கே இவை. 87 அறநெறிச்சாரம்

சூதின் தீமைகளை இவை உணர்த்தியுள்ளன. பொருள் நிலைகளையும் குறிப்புகளையும் கூர்ந்து உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும்.

மனிதன் மன அமைதியுடன் புனிதமாய் வாழ வேண்டும்; அந்த வாழ்வால் இன்பமும் புகழும் இனிது பெருகி வரும். இனிமையான வாழ்வு நெறி முறைகளால் நேர்ந்து வருதலால் அதனைத் தனியுரிமையாக அடைய விரும்புகின்றவன் தவறான பிழை வழிகளில் யாண்டும் மறந்தும் இறங்கலாகாது.

சூதால் வஞ்சனை விளைகிறது; பொருளாசை விரிகிறது; மருளும் மையலும் பெருகி எவ்வழியும் வெய்ய துயரங்களே தொடர்ந்து அடர்கின்றன. அவலக் கவலைகளையே விளைப்பதாதலால் அதனோடு யாதும் பழகாமல் விலகி விடுதலே நல்லது.

வசை படியாமல் வாழ்வதே வாழ்வாம்; அது படிய நேரின் அவ்வாழ்வு தாழ்வாய் இழிந்துபடும். தன் வாழ்வில் பழி படிந்தபொழுது அம்மனிதன் இருந்தும் இறந்தவனாய் இழிவடைந்து கழிகின்றான். அழிவு நிலையை அறியாதிருப்பது அவலமாம்.

நல்ல கருமங்களையே நாடிச் செய்து நெறிமுறையே மனிதன் ஒழுகி வரவுரியவன்; அரிய நிலைமையில் வந்துள்ள தனது பெரிய தலைமையை மறந்து சிறிய புலைகளில் இழிந்து படுவது கொடிய மடமையாம். மடமை நீங்கிய வாழ்வே மகிமையாகும்.

நேரிசை வெண்பா

இசைபெற வந்த இனிய பிறப்பை
வசைபெற வைத்து வழுவாய் - நசையுழந்து
நின்று திரிதல் நெடுநீசம் ஆமதனால்
என்றும் துயரே எழும்.

நீ இசைபெறவே வந்துள்ளாய், வசைபெறலாகாது; அது சேர நேரின் இழிவும் துயரும் வழிவழியே உன்னை வருத்தி அழிக்கும் என இது உணர்த்தியுள்ளது. வந்த வரவு தெரிந்து வசை ஒழிந்து வாழ்பவனே எந்த வகையிலும் இசைமிகப் பெற்று இன்ப நலங்களை எய்துகின்றான்.

தன்னை நல்லவன் என்று பிறர் புகழ்ந்து சொல்லவேண்டும் என்னும் ஆசை எல்லார் உள்ளங்களிலும் உறைந்திருக்கிறது; இருந்தும் நல்ல வழிகளில் செல்லாமல் பொல்லாத இழிவுகளையே விழைந்து செய்து புலைப்பழிகளை யடைந்து பொன்றி முடிகின்றார்.

தமக்கு நேர்கின்ற அழிதுயரங்களை அறிந்து கொள்ளாமல் இழிபழிகளில் விழுந்து தவிப்பது ஈன மூடமாயுள்ளது. மதியும் மானமும் உடைய மேன்மக்கள் பழிநிலைகளை எவ்வழியும் அணுகார்; யாண்டும் புகழ் நலங்களைப் பேணிப் புண்ணிய நிலைகளை மருவி எவ்வழியும் செவ்வியராய் அவர் சிறந்து வாழுவார்.

இன்னிசை வெண்பா

பாவமும் ஏனைப் பழியும் படவருவ
சாயினும் சான்றவர் செய்கலார்; - சாதல்
ஒருநாள் ஒருபொழுதைத் துன்பம் அவைபோல்
அருநவை ஆற்றுதல் இன்று. 295 மானம், நாலடியார்

சான்றோர் இயல்பை இது குறித்துள்ளது.

இறந்துபட நேர்ந்தாலும் பழிபாவங்களை அவர் செய்ய இசையார் என்றதனால் அவரது மனநலமும் மதிமாண்பும் இனிது புலனாம். சால்புடைமை சாலவும் மேன்மையாம்.

பழிபடாமல் வாழ்பவரே ஒளிமிகப் பெற்று உயர்ந்து திகழ்கின்றார், புனிதமான அந்த நிலையில் வாழ்ந்து வருவதே என்றும் இனிதாம். அல்லதை நீக்கி நல்லதை நோக்கி வாழுக என்கிறார் கவிராஜ பண்டிதர்.