காலை நேர காதல்
கண் விழிக்கும்
முன்னே
கதிவரனை
காலி செய்கிறது
உன் அழகு
வியப்பு போலும்
விண்மீன் ஒன்று
விழுந்துவிட்டது
மண்ணுலகில் மரகதமாய்
பாவம்
காத்திருக்கிறான்
கதிரவனும்
தாமரை நீ
கண் மலர்ந்தாள்
தானே
தன பயணத்தை
தொடருவான்
மேற்கு பக்கம்
தூக்கம் களைத்து
தூர அனுப்பு
சூரியனை...
வெண்மேகத்து
வெள்ளை நிலாவும்
கோபித்து கொள்ளும்
உன்னை காணாமல்
