அப்துல் Rahman - சுயவிவரம்

(Profile)

வாசகர்

இயற்பெயர்	: அப்துல் Rahman
இடம்	:
பிறந்த தேதி	:
பாலினம்	:
சேர்ந்த நாள்	: 25-Aug-2014
பார்த்தவர்கள்	: 36
புள்ளி	: 4

கடிதம் அனுப்பு
Send Message

பின்தொடரு
Follow

நண்பர் விண்ணப்பம் அனுப்பு
Send Friend Request

என் படைப்புகள்

அப்துல் Rahman செய்திகள்

அப்துல் Rahman - இராசேந்திரன் அளித்த படைப்பில் (public) கருத்து அளித்துள்ளார்

- திருத்து

30-Oct-2015 11:59 pm

விழியென்ற கரங்களிலே இதயத்தை வருடுகிறாள்
அழியாத நினைவுகளாய் எனக்குள்ளே நெருடுகிறாள்
கழிக்கின்ற பொழுதுகளோ கன்னியவள் வடிவாகி
எழிலான கவிதைகளை எனக்குள்ளே தந்துசெல்லும்

இமை மூடித்துயிலத்தான் மனம் நினைக்கும்
சுமை விழியின் நினைவினிலே எல்லாமே மறந்துவிடும்
இமை மூடா அற்புதங்கள் அவளிடமே பிறந்துவரும்
சுமை கூட அவள் நினைவில் சுமையான சுகமாகும்

கனவினிலே பொன்மலராய் பவனி வரும் நேரத்திலே
மனதினிலே எண்ணங்கள் மலராகி மணம் பரப்பும்.
நனவினிலே நகைப்புடனே நடந்துவரும் வேளையிலே
புனலெழுந்த பூவொன்று புதுப்பெண்ணாய் நடந்துவரும்.

தனிமையிலே பிரிந்திருந்தால் தவிப்புகளே பரிசாகும்
தனிமயிலாள் வந்துவிட்டால் தவ

மேலும்

இராசேந்திரன் :

மிக்க நன்றி அய்யா ,ஒவ்வொரு வரியிலும் இரண்டாவது எழுத்தை மட்டும் ஒரே மாதிரி இருக்கும்படி செய்தேன்.அது ஒன்றுதான். மற்றபடி இலக்கணங்கள் எதுவுமில்லை. மீண்டும் நன்றி. 02-Nov-2015 8:42 am

இராசேந்திரன் :

நன்றி தோழமையே..தமிழ் எனக்குக் கிடைத்த அமிர்தம். எனக்குக் கொடுப்பிணை இருந்தால் சாதாரணமான என்னால் பரணி, உலா போன்ற உயரத்துக்கு என் கிராமியத்தை கொண்டு செல்வேன் என்ற நம்பிக்கை, உங்களைப் போன்ற தோழமைகளின் வாழ்த்தில் எனக்கு வந்திருக்கிறது.இதில் ஆச்சர்யம் இதுவரை எந்த ஒரு தோழமைகளையும் நேரில் பார்த்ததில்லை இருந்தாலும் அவர்கள் பாசம் எல்லாவற்றையும் எனக்குப் பெற்றுத் தரும் என்ற நம்பிக்கையும் வந்திருக்கிறது. 02-Nov-2015 8:34 am

இராசேந்திரன் :

நன்றி. நன்றி...என் தமிழ்த்தாயின் ஆசியும், தளத் தோழர்களின் ஆசிகளும் சேர்ந்து என் படைப்புகளை உயரத்தில் நிற்க வைத்திருந்தாலும், இன்னும் பட்டியலுக்குச் செல்லாமல் கீழேதானே பரிதாபமாக நிற்கின்றன. இந்த மாதமாவது.செல்லுமா..அதுவரை என் படைப்புகள் இத்தோடேயே நிற்கட்டும். . 02-Nov-2015 8:11 am

இராசேந்திரன் :

மிக்க நன்றி அய்யா..தளத்தின் தமிழறிஞர் என்று தளத்திலுள்ளோர்களால் சொல்லப்படும் நீங்களே அருமை என்று சொல்லிவிட்டீர்கள். நான் சாதாரண கிராமியத்தவனாக இருந்தாலும் தமிழை ஆழ்ந்து படிக்கும் நான் எழுதுபவை எல்லாமே ஏறக்குறைய 5 நட்சத்திரங்கள். தமிழ் என் உயிரோடு இருப்பதால் எழுத்துப்பிழை வர வாய்ப்பே இல்லை. கருத்தில் குறைவில்லை. ஒருவேளை சந்தத்தில் குறை இருக்குமோ எனக் கருதி, இந்தப் படைப்பில் அதையும் சேர்த்தேன். எதுகை, மோனை போன்ற இலக்கணங்கள், மரபுக்கவிதைகளுக்கு மட்டுமே பொருந்தும் என்று சொல்வார்கள். இருந்தாலும் எனக்குத் தெரிந்த அளவுக்கு அதையும் இந்தப் படைப்பில் தந்தேன். இத்தனை இருந்தும், இதுவரை பரிசுக்கான தேர்வுப் பட்டியலுக்குச் செல்லக்கூட என் படைப்புகளுக்குத் தகுதி இல்லையே என நினைக்கும் போது வருத்தமாக இருக்கிறது. 02-Nov-2015 7:22 am

அப்துல் Rahman - பழனி குமார் அளித்த படைப்பில் (public) கருத்து அளித்துள்ளார்

- திருத்து

29-Oct-2015 3:10 pm

சாலையில் நடந்து சென்றேன்
நடைபாதை இல்லை என்பதால் ....
எதிரே வந்தார் அன்பர்ஒருவர்
எங்கோ பார்த்ததாக நினைவு ....

சிரித்து வைத்தேன் சிறிதாய்
நலமா என்றேன் நாசுக்காய் ....
பதிலும் கூறிட்டு வினவினார்
பார்த்து நாளாயிற்றே என்றார் .....

ஆமாம் என்றேன் குழப்பமுடன்
நினைவே இல்லை யாரென்று ...
கடந்து சென்றேன் சிந்தனையுடன்
நாசா விஞ்ஞானியின் நிலைபோல ...

திரும்பிப் பார்த்தேன் அவரையும்
அதையே செய்தார் அவருமங்கே ...
புரிந்து கொண்டேன் தெளிவாக
அவருக்கும் குழப்பம் யாரென்று ...

வீட்டில் நுழைந்தேன் வியப்புடன்
நோக்கினேன் எதிர்வீட்டுக் கதவை ...
குசலம் விசாரித்தவர் குறுகிநாணி
நின்று

மேலும்

பழனி குமார் :

உண்மைதான் நண்பரே உங்கள் வாசிப்பிற்கும் கருத்திற்கும உணர்வுபூர்வமான வரிகளுக்கும் மிகவும் நன்றி 19-Nov-2015 8:40 pm

ஆஜான் பேப்டிஸ்ட் பிராங்ளின் :

பாசத்திற்கு பஞ்சமா அன்பில்லா நெஞ்சமா அலைகின்றோம் கூடுகளாய் அன்பில்லா அசடுகளாய். உங்கள் கவிதையைப் படித்தபின் மனதில் தோன்றியவை 19-Nov-2015 8:21 pm

பழனி குமார் :

உண்மைதான் அண்ணா . உங்களின் வாசிப்பிற்கும் கருத்திற்கும் மிக்க நன்றி 18-Nov-2015 7:46 am

மலர்91 :

அறிவியல் கண்டுபிடிப்புகளை வரம்பு மீறி பயன்படுத்தும் நாம் இயந்திரத்தனமாய் வாழ்ந்து மகிழ்ச்சியைத் தொலைத்து வருகிறோம். 17-Nov-2015 10:38 pm

அப்துல் Rahman - படைப்பு (public) அளித்துள்ளார்

- திருத்து

29-Oct-2015 12:07 pm

எத்தனையோ வேதனைகள்
எனக்குள் இருக்க- என்னை
உருட்டிப்போட்டு உயிர்த்தெழவைக்கும்
உன் நினைவுகள்.

ஒரு ஓரமாய் நின்றிருந்த என் இதயம்
உன்னை பார்த்த நாள் முதலாய்
ஏனோ பாரமாகிப்போனது.

காயம் இல்லாமலே வலி கொடுக்கிறாய்.
நினைவுகளாலேயே சுகம் கொடுக்கிறாய்.

என்ன ஆனது எனக்கு?
என்னுயிர் ஏன் வற்றிப்போனது?

எங்கெனும் எங்கெனும் உன் உருவம்..
உன் அழகு...

பணியிடையில் கணினிக்குள் நீ..

படுக்கையிலும் பக்கத்தில் நீ..

உணவு இடைவேளையிலும்
ஒரு வாய் ஊட்டச்சொல்லி
எதிர்ப்புறத்தில் நீ...

உறக்கத்தின் கனவுகளாய் நீ...
உறங்காத விழிகளின் இரவுகளாய் நீ...

என்ன செய்தாயடி கண்னே..
என்னை என்ன செய்தாயடி.