எழுத்து எண்ணம்

(Eluthu Ennam)

புதிய எண்ணம்


எண்ணம் சமர்ப்பிக்க Login செய்யவும்.

மனிதன் தன்மைகளில் தலை சிறந்தது மென்மை
மென்மையான மனிதர்கள் அடைவது மேன்மை
காய்கறி நறுக்குவதில் அதை சமைப்பதில் மென்மை
உணவு உண்பதில் உடை உடுப்பதில் மென்மை
மலர் பறிப்பதில் அதை தொடுப்பதில்  மென்மை
பிறரை வரவேற்கையில் பிறருடன் பேசுகையில் மென்மை
எந்த ஒரு காரியம் செய்யும் போதும் அதில் ஒரு மென்மை
கோபம் கொள்ளும் போது கூட ஒரு வித மென்மை
மென்மையான மனிதர்கள் தன்மையான மனிதர்கள் 
இவர்கள் உண்மையான மனிதர்களாகவும் விளங்கினால் அது மிகவும் இனிமை



மேலும்

கடின உழைப்புக்கு ஈடாக எதுவும் இல்லை என்பதை ஏற்றுக் கொள்ள கடினம் அவசியமில்லை. ஆனால் கடின உழைப்பின் உள்ளார்ந்த அர்த்தம் என்ன என்பதை நாம் நன்கு உணர வேண்டும். வெறும் கைகளில் காற்றை அடித்தால் சத்தம் வருமா? அப்படி என்றால், இலக்கு என்ன,  அதை எப்படி அணுக வேண்டும், அதற்கு வேண்டிய சாதனங்கள் யாது என்பதை அறிந்து தெரிந்து கொள்ளாமல் வெறும் கையில் முழம் போடுவது எந்த ஒரு பூ மாலையோ பூவின் மணம் நிச்சயமாக கிடைக்காது. 

எனவே, கடின உழைப்பு தேவை தான். ஆனால் அதற்கு வேண்டிய குறைந்த பட்ச அறிவு, அடிப்படை தேவைகள், அதை முறையாக செய்யும் பக்குவம் மற்றும் திறமை இருப்பின் கடின உழைப்பு சாதாரண பலனை மற்றும் அல்லாது நிறைந்த கூடிய வெற்றியை கண்டிப்பாக பெற்று தரும். 

மேலும்

மனிதர்கள் தோற்றத்தில் அவ்வளவு நிறங்கள் என்றால், அவர்களின் உள்ளத்தில் , அடாடா,எத்தனை எத்தனை வண்ணங்கள்! . ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் ஒரு தனிப்பட்ட வித்தியாசமான மனம். இந்த மனம் என்னும் மாயப் பொருள் எங்கே என்று கூட கண்டு பிடிக்க முடியாது. ஆனால் அந்த மனதால் ஒருவருக்கு முடியாதது ஒன்றும் இல்லை. அதே மனதால் பலருக்கு நன்மையாக முடிந்தது ஏதும் இல்லை. ஏனெனில் மனம் ஒரு நிலையான  திடமான மலைப் பாறை அல்ல. தெளிவான நீர் ஓடை அல்ல. ஒரு குரங்கு போல் தான் அதன் சுபாவம். அது தற்போது என்ன நினைக்கிறது என்பது கூட நமக்கு தெரியாது, அதைக் கூர்ந்து கவனிக்காமல் இருந்தால். மனதை வென்றவர் வாழ்க்கையை வென்றவர் ஆவார். நமக்கு தெரிந்த வரையில் அல்லது தெரிவிக்கப்பட்ட வரையில் மனதை தன் அடிமையாக்கி அதனை ஆண்டு அதனால் உயரிய அன்பு அமைதி ஆனந்தம் கண்டவரை நாம் விரல் விட்டு எண்ணி விடலாம். என்ன வேண்டுமானாலும் சொல்லுங்கள், நம்மில் பலரும் மனதிற்கு அடிமைகள் தான். சரி அடிமையாகவே இருந்து விட்டுப் போவோம். ஆனால் கொத்தடிமை போல வாழ வேண்டாமே. எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு நம்  மனசாட்சியை கவனித்து அது சொல்வதை மனது கேட்கும்படி செய்தாலே நம்முள் தூய அன்பு பரவி நமக்கு எவ்வளவோ உயர்ந்த அமைதியையும்  ஆனந்தத்தையும் கொடுக்கும். ஆனால் இதற்கு மிகவும் இன்றியமையாதது , நமக்கு நன்கு தெரிந்த உண்மை தான், அதாவது நேர்மையான முயற்சி.

வாங்க, நாமும் கொஞ்சம் இதை ஜாலியாக செய்து பார்க்கலாமே! 💐💐ஆனந்த ராம்  

மேலும்

இந்த உலகில் எதற்கு பிறக்கிறோம்? மாற்றங்கள் பல அடைந்து இறுதியில் இறப்பதற்கு. உடலில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் அதிகமாக இயற்கையாக நிகழ்பவை. மிகவும் சிறிதான குழந்தை வடிவில் பிறந்து , உயரம் அதிகரித்து, உடல் உறுப்புகளின் நீளம் மற்றும் கனம் (மண்டை  கனமும் தான்) அதிகரித்து பின்னர் வயதான பின் இந்த உறுப்புகள் பலவீனம் அடைந்து நிறைவாக உயிர் பிரிகையில் பட்டு சுட்டுவிடுகிறது. இருக்கும் இந்த இடைவெளியில் இந்த உடலை பேணி பாதுகாப்பதே ஒரு பெரிய ப்ராஜெக்ட். சிலருக்கு அதிக செலவு இல்லாமலே இந்த ப்ராஜெக்ட் நல்ல நடக்கும். வேறு பலருக்கு செலவுகள் வந்த வண்ணம் இருக்கும் ஆனால் ப்ராஜெக்ட் ரொம்ப வீக்கா தான் இருக்கும்.

 
மனதளவில் ஏற்படும் மாற்றங்களுக்கு நாமே, நம் மனமே காரணம். வயது முதிர்ச்சி அடைய அடைய,  நம் மனதின் எண்ணங்களிலும் மாற்றம் பல ஏற்பட்ட வண்ணம் இருக்கிறது. ஏன், நேற்று நாம் கொண்டிருந்த எண்ணம் இன்று இருப்பதில்லை. இப்போது உள்ள நம் மனநிலை இன்னும் ஒரு மணி நேரம் கழித்து எப்படி இருக்கும் என்பது தெரியாது. ஏதோ விழித்தோம், சாப்பிட்டோம், உழைத்தோம், சிரித்தோம், களைத்தோம், தூங்கினோம் மீண்டும் எழுந்தோம் என்று இல்லாமல் ஆறறிவுடன் பிறந்து, தலையை வாரிக்கொள்வது மட்டும் இல்லாமல்(வழுக்கை மனிதர்களுக்கு இந்த வேலையும் மிச்சம்), தினசரி பிய்த்துக்கொள்ளவும் வேண்டும் (முடி இல்லையெனினும் வழுக்கை நபர்கள் தலையை தடவித்தான் ஆகவேண்டும்).  இதனால் ஒவ்வொரு நாளும் மிகவும் அவஸ்தை படுகிறோம். ஆசை என்ற ஒரு மாய மந்திரத்தால் எல்லா கஷ்டங்களையும் கஷ்டப்பட்டு அனுபவித்தும் ஏற்றுக்கொண்டும்  வாழ்கிறோம். நன்கு கவனத்தினால் இந்த ஆறாவது அறிவு தான் நம் எல்லோரையும் இந்த பாடு படுத்துகிறது. இது நம்மை தூங்க வைக்க தொட்டிலை ஆட்டிவிடுகிறது அதே சமயத்தில் நறுக்கு நறுக்கு என்று கிள்ளியும் விடுகிறது, அப்புறம் எங்கே தூங்க, அப்படி தூங்கினாலும் எப்படி நிம்மதியாக தூங்க? ஏங்க, நான் சொல்றது சரிதானாங்க? அட போங்க நீங்க !         

மேலும்

புன்னகைக்கும் மகிழ்ச்சிக்கும்  இடையே ஒளிந்து கொண்டு இருப்பது தான் அமைதி. நண்பர்கள் அதிகம் இருப்பின் புன்னகை அதிக அளவில் புரிய வாய்ப்பு உள்ளது. தனிமையில் தன்னை கூர்ந்து கவனித்து தியானம் செய்திடில் அமைதி பெற வாய்ப்பு உள்ளது. புன்னகை ஒருவரை அமைதியைத் தாண்டி உள்ள மகிழ்ச்சிக்கு நேரடியாக கூட்டிச் செல்லும். ஆனால் அது நீடித்து நிலைக்காது. தனிமையில் தியானம் செய்தால் அமைதி கிட்டும். அது  அப்போதைக்கு மகிழ்ச்சியை அளிக்கும். எப்போதும் இல்லை. உண்மை மகிழ்ச்சி கிடைக்க ஒரே ஒரு வழிதான். அது அன்பு கொண்டு அன்பு காட்டி அன்பைப் பொழிகையில். வேறு என்ன செய்தாலும் புன்னகை புரியலாம், அமைதி காணலாம். ஆனால் உண்மை (...)

மேலும்

காலை வணக்கம்
இன்று ஒரு சந்தர்பம், இந்நாளை பொன்னாளாய் அமைத்திட. அதற்கு தேவை அதிகம் எதுவும் இல்லை. எது நடப்பினும் புன்னகை பூத்து அதை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும். காணும் குறைபாடுகளை மாற்றி அமைக்க முயற்சி செய்ய வேண்டும். மாற்ற முடியாததை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும். முடிந்தால் கடுகளவாவது உதவி செய்ய வேண்டும். ஆனால் இம்மியளவும் பிறருக்கு தீமையை நினைக்கவோ செய்யவோ ஆகாது. உணவு ஆடை இடம் மூன்றும் இருப்பின் இறைவனுக்கு நன்றி சொல்லி பிறருக்கும் அது போல அமைய ஒரு நிமிடம் பிரார்த்தனை செய்ய வேண்டும். அவ்வளவே.. நீங்கள் நிச்சயமாக மகிழ்ச்சியுடன் இரவில் உறக்கம் கொள்வீர்கள். 
ஆனந்த ராம்

மேலும்

சாப்பிடுவதை கட்டுப்படுத்தலாம், ஆத்திர படுவதை கட்டுப்படுத்தலாம், ஆசை படுவதையும் கட்டுப்படுத்தலாம் ஆனால் மனதில் எண்ணங்கள் வராமல் இருப்பதை கட்டுப்படுத்துதல் என்பது இயலாத காரியம் என்றே கூறலாம். மூக்கு துவாரங்கள் எதற்கு? மூச்சை உள்வாங்கி வெளிவிடத்தானே! நாக்கு எதற்கு? நாம் உண்ணும் உணவின் சுவையை நுகர்வதற்காகத்தானே! கால்கள் எதற்கு? நாம் விரும்பும் பாதையில் நடக்கத்தானே! காது எதற்கு? வெளியில் நடக்கும் அனைத்துவிதமான சத்தங்களையும் கேட்கத்தானே! அப்படி இருக்கையில் மனம் என்பது எண்ணத்தின் வண்ணங்களை , பல கோணங்களில், பல கோணல்களில் எண்ணி, ஆராய்ந்து, மனதளவில் உழன்று திரிந்து விழுந்து புரண்டு குழப்பி குதறி தலையை பிய்த்துக்கொள்ளத்தானே!

பேசுகின்ற ஒருவர் பேசாமல் ஊமையாக இருக்க முடியும் ஆனால் வாயில்லாத இந்த மனதை ஒருபோதும் ஊமையாக்க முடியாது. இந்த மனதை பொறுத்தவரை , ஒருவர் உறுதியுடனும் நேர்மையுடன் மிகவும் முயன்று உழைத்தால் அதிகமாக செய்யக்கூடியது என்னவெனில் அவர் தன்னை அவர் மனதிலிருந்து வேறுபட்டவராக நினைத்து, அந்த நினைப்பை வளர்த்து, ஒருமுகத்துடன் பாடுபட்டால் அவர் தனது மனதை ஒரு பார்வையாளராக கவனிக்க முடியும். இப்படி செய்கையில் ஒருவரின் சிந்தனையிலும் செயலிலும் குறிப்பிடத்தக்க மாற்றங்கள் ஏற்பட்டு அது முடிவில் அவர்க்கு மிகவும் நன்மை அளிக்கும் செயலக நிச்சயம் அமையும். வாசகர்களே, என்ன யோசிக்கிறீர்கள்? யார் யாரோ இந்த பயிற்சியினை செய்கையில், செய்து பலன் பெறுகையில், நாம் மட்டும் ஏன் சும்மா இருக்க வேண்டும்? வாங்க, இன்றிலிருந்து தினமும் அமைதியான சூழ்நிலையில்( முடிந்தவரை) , பத்திலிருந்து பதினைந்து நிமிடம் மௌனமாக நம்மை நாமே கவனிப்போம். நம்முள் ஓயாமல் சுற்றிக்கொண்டிருக்கும் எண்ண விசிறியின் ஆடலையும் பாடலையும் ஆர்பரிப்பையும் உற்சாகத்துடன் ஒரு பார்வையாளராக பார்ப்போம், ரசிப்போம், வியப்போம். 
முக்கிய குறிப்பு :
"பார்வையாளர் என்பதின் அர்த்தம் நடப்பதை பார்ப்பது ஒன்றே தவிர பார்ப்பவைகளுடன் சேர்ந்து இயங்குவதற்கு  அல்ல, மனதில் நடக்கும் எண்ணங்களில் பங்கு கொள்வதற்கு அல்ல. வெறுமனே சும்மா ஒரு ஓரத்தில் நின்றோ உட்கார்ந்தோ கவனிக்கணும். அவ்வளவே.  இதை மட்டும் நினைவில் கொண்டு  இந்த பயிற்சியை செய்யுங்கள். ஒரு வாரம் பாத்து நாட்கள் செய்த பின், உங்களில் ஏதேனும் சிறிதளவாவது முன்னேற்றம் இருக்கிறதா என்று உண்மையாக ஆய்ந்து பாருங்கள். நூறில் ஒரு சொட்டு முன்னேற்றம் காணப்பட்டாலும் இந்த பயிற்சியினை தொடர்ந்து இடைவிடாது செய்யுங்கள். இந்த பயிற்சியினை செய்கையிலாவது நாம் வேறு ஒருவரை பற்றியோ வேறு ஒரு விஷயத்தை பற்றியோ சிந்திக்காமல் இருக்கலாமே.     

மேலும்

ஆக்கம் எப்போதும் அறிவைத் தருமா, கூற முடியாது. ஊக்கம் எப்போதும் உயர்வு தருமா, சொல்ல முடியாது. ஆனால் ஊக்கம் பலரை செயலில் ஈடுபடச் செய்யும். ஊக்கம் என்பது ஒரு மிக அவசியமான தினசரி மல்டி விட்டமின் மாத்திரை ஆகும். இன்னும் சொல்லபோனால் ஆக்கம் பலருக்கு வண்டி ஓடத் தேவைப்படும் பெட்ரோல் போன்றது 

அதட்டி வேலை வாங்குவதைத் காட்டிலும் தட்டி வேலை வாங்கினால் திறன் நன்றாக வெளிப்படுத்தப்படும். நானும் இந்த வகையைச் சார்ந்தவனே. இதன் அடிப்படை காரணம் என்ன என்று பார்த்தால், எந்த ஒரு மனிதனுக்கும் தன்னை மற்றவர்கள் கவனிக்க வேண்டும், ஊக்குவிக்க வேண்டும், பாராட்ட  வேண்டும் என்ற நினைப்பு நிச்சயமாக உண்டு. அப்படி என்றால் ஒருவரை மற்றொருவர் தட்டி கொடுக்கும் போதும் அல்லது ஊக்குவிக்கும் போதும் ஊக்குவிக்கப் பட்டவருக்கு ஒரு உற்சாகம் வருகிறது அல்லது ஏற்கனவே உள்ள உற்சாகம் இன்னும் கூடுகிறது. உற்சாகம் இருப்பின் ஒருவரின் சக்தி இன்னும் அதிகரிக்கும். இதன் விளைவாக அவர் செய்யும் காரியங்கள் சோபிக்கும், அதனுடன் அவருடைய திறமையும் முழு வீச்சில் செயல்படும் போது முடிவு நிச்சயமாக நன்மையாகவே அமையும். 

மேலும்

நன்கு தின்பதற்கு குறைச்சல் இல்லை

நன்கு அரட்டை அடிப்பதற்கு குறைச்சல் இல்லை
நன்கு ஊர் சுற்றுவதற்கு குறைச்சல் இல்லை
பல பேர்களை கண்டு ரசிக்க குறைச்சல் இல்லை
அளவிலாத நகைச்சுவைக்கும் குறைச்சல் இல்லை
ஆனால் ஒரே ஒரு குறை, யாருக்கும் தீங்கு நினைக்காமல் இருக்கும் எனக்கு ஏன் சரியான தூக்கம் அமையவில்லை என்று என் அடி வயிறு ஏங்கும், ஆறாத ஒரே ஒரு குறை மட்டும் குறைச்சல் இன்றி எப்போதும் இருக்கிறது! 

மேலும்

பசியை ஓரளவுக்கு அடக்க முடியும். மூச்சை கூட சில நொடிகள் அடக்க முடியும். ஆனால் கோபத்தை அடக்குவது அவ்வளவு எளிதான காரியம் அல்ல. இதற்கு நான் வேறு பலருடைய அனுபவங்களை சுட்டிக் காட்ட தேவையில்லை. சாட்சாத் நானே மிகவும் சிறந்த உதாரணம். அறுபது வருடங்களாக இவ்வுலகில் வாசம் புரிந்த பின்பும் , தியானம் , விழிப்புணர்வு இவை போன்ற அரிய பயிற்சிகள் செய்துவரினும், இன்றும் கூட, என் மீது கோபம் கொள்ளாமல் என்னை கட்டி அணைத்து என்னை வழி நடத்தி செல்கிறது, கோபம் என்கிற இந்த செல்லப் ( பொல்லாத) பிசாசு. உடல் உபாதைகள் காரணமா, உடல் அயர்ச்சி காரணமா, என்னை நானே முழுவதும் புரிந்து கொள்ளாத நிலை காரணமா, தெரியவில்லை.  கோபத்தில் என் தொண்டை அதிகமாக சத்தம் இடும் நாதம் கேட்கையில், அந்த நேரத்தில் நான் மிகவும் இயற்கையான முறையில் தான் செயல்படுகிறேன் என்று என்னையே நான் கண்டு கொள்ளாமல் விட்டு விட்டாலும், அந்த நிகழ்வுகளுக்கு பிறகு மனம் படும் வேதனை.. ஏராளம்...ஏராளம். இன்று காலை நான் 'இனி கோபத்தில் கூட ஒருவரைஇரைந்து பேசக்கூடாது "என்று உறுதி கொள்கிறேன். இந்த மாதிரி உறுதி மொழியை எவ்வளவு நாட்கள், வாரங்கள், வருடங்களாக நான் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன்(கொண்றிருக்கிறேன்)..? இந்த ஒரு மனிதாபிமானமற்ற செயலை நினைக்கையில் நான் ஒவ்வொரு முறையும் வெட்கி தலை குனிகிறேன். 


மேலும்

மேலும்...

மேலே