வேலன் பாட்டு

வில்லினை யொத்த புருவம் வளைத்தனை,
வேலவா! --அங்கொர்
வற்பு நொறுங்கிப் பொடிப் பொடி
யானது, வேலவா!
சொல்லினைத் தேனிற் குழைத்துரைப் பாள்சிறு
வள்ளியைக் --கண்டு
சொக்கி மரமென நின்றனை
தென்மலைக் காட்டிலே.
கல்லினை யொத்த வலிய மனங்கொண்ட
பாதகன் --சிங்கன்
கண்ணிரண் டாயிரங் காக்கைக்
கிரை யிட்ட வேலவா!
பல்லினைக் காட்டிவெண் முத்தைப் பழித்திடும்
வள்ளியை --ஒரு
பார்ப்பனக் கோலந் தரித்துக் கரந
தொட்ட வேலவா!
1

வெள்ளலைக் கைகளைக் கொட்டி முழங்குங்
கடலினை --உடல்
வெம்பி மறுகிக் கருகிப்
புகைய வெருட்டினாய்.
கிள்ளை மொழிச்சிறு வள்ளியெனும் பெயர்ச்
செல்வத்தை --என்றும்
கேடற்ற வாழ்வினை இன்ப
விளக்கை மருவினாய்.
கொள்ளை கொண்டே அமராவதி வாழ்வு
குலைத்தவன் --பானு
கோபன் தலைபத்துக் கோடி
துணுக்குறக் கோபித்தாய்.
துள்ளிக் குலாவித் திரியுஞ் சிறுவன
மானைப்போல்-தினைத்
தோட்டத்தி லேயொரு பெண்ணை
மணஙகொண்ட வேலவா! 2

குறிப்பு: -- வேலன் அல்லது சுப்பிரமணியக் கடவுள் என்பது
ஆத்மாவின் வீர்ய
ரூபமாகிய அக்னி தேவனுக்குப் பெயர். இஃது வேதப் பொருள்.

ஆறு சுடர்முகங் கண்டு விழிக்கின்ப
மாகுதே; --கையில்
அஞ்ச லெனுங்குறி கண்டு
மகிழ்ச்சியுண் டாகுதே.
நீறு படக்கொடும் பாவம் பிணி பசி
யாவையும்-இங்கு
நீக்கி அடியரை நித்தமுங்
காத்திடும் வேலவா!
கூறு படப்பல கோடி யவுணரின்
கூட்டத்தைக் --கண்டு
கொக்கரித் தண்டங் குலுங்க
நகைத்திடுஞ் சேவலாய்!
மாறு படப்பல வேறு வடிவொடு
தோன்றுவாள் --எங்கள்
வைரவி பெற்ற பெரு ங்கன
லேவடி வேலவா!


கவிஞர் : சுப்பிரமணிய பாரதி(26-Oct-12, 10:22 am)
பார்வை : 0


மேலே