உயிரின் புலம்பல்
வானம்
பொன் மஞ்சள் பூசுகின்ற
பொன்னந்தி நேரம் ..
யுகப் பொழுதின்
பாரமாய்
படித்திட நினைத்தேன்
என் நிகழ்வுகளுக்குள்
ஊடுருவிச்செல்லும்
நினைவுகளை ...
இதற்குள்ளும்
காலத்தின் நினைவுகள்
கலவரம் செய்தபடி
உனக்குள்ளும்
சில ஓசைகள்
ஒளிபரப்பியிருக்கக் கூடும்
பேதம் அறியாமல்
குண்டு வீச்சுக்களால்
பிணமாகிப்போயிருக்கிறேன்
சில தடவை ...
மரணத்திரவம்
சிவந்த கண்களோடு
காற்றிடம் கூட செல்லாது
கவர்ந்து போயிற்று
சில தடவை
உரிமையின்றியே
உயிர் பறிக்கப்பட்டு
வன்முறையினால்
உடல் பிளக்கப்பட்டு ப்
போனது
சில தடவை
மத வெறியில்
சில பாகங்களில்
பலமுறைகள்
பிணப்படுத்தப்பட்டேன்
என் ஓலம்
உயர்ந்துபோகும்
படிக்கட்டாய்
ஆனது பலருக்கு
எனது கண்ணீர்
வங்கிகளில்
மூலதனமாக்கப்பட்டது
சிலருக்கு
என்னில் கசியும்
இரத்தத்தை
தீர்த்தமென்று பருகினர்
பலர் ..
பூமிப்பந்தின்
ஒவ்வொரு பகுதியிலும்
ஒவ்வொரு நொடியிலும்
இறந்துகொண்டிருக்கிறேன்
என்னால் எத்தனை
ஜடம் வாழ்ந்தாலும்
எனக்காக
ஒரு துளிக் கண்ணீர்
சிந்த முடியாமல்
சிதைந்து கொண்டிருக்கிறேன் .
