வாழ்கை கையில் இருக்கும் பொது
அதன் அருமை உனக்கு தெரியாது
வாழ மறந்து பொன்னாலைனேன்
உன் இடம் மீண்டும் அது திரும்பாது
இருக்கும் பொது அனுபவி
யார் இடம் கேட்கணும் அனுமதி
பயந்து பயந்து ஒதிங்கி போனால்
தப்புப்பை போகும் தலைவிதி
சட்டுனு நீயும் முழிச்சிக்கோ
விட்டதை எல்லாம் பிடிச்சுக்கோ

மேலும்

ஒரு குழைந்தையின் கையில் சிக்கிய பொம்மையை போல
என் காதலை வைத்து நீ விளையாடுகின்றாய்
என் இதயம் கய்யப்படும் என்று வருத்தப்படவில்லை
அதை துளைத்து விடுவாயோ என்றுதான் அச்சம்கொல்கிறான்

மேலும்

ஞாபகமருதி ஒரு வியாதி என்று நினைத்தேன்
நீ பிரியும்வரை....
ஆனால் அது வியாதி இல்லை கடவுளால் எனக்கு தரப்பட்ட
வரம் என்று புரிந்து கொண்டான்....
அன்பே உன்னை மறக்க

மேலும்

ஞாபகமருதி ஒரு வியாதி என்று நினைத்தேன்
நீ பிரியும்வரை....
ஆனால் அது வியாதி இல்லை கடவுளால் எனக்கு தரப்பட்ட
வரம் என்று புரிந்து கொண்டான்....
அன்பே உன்னை மறக்க

மேலும்