உழவும் உழவனும் மரணத்தின் விளிம்பிலே... (பொங்கல் கவிதை போட்டி)
மும்மாரி பொழிந்து உச்சி முகர்ந்த மழையோ ! முன்னறிவிப்பில்லாமல் முகம் திருப்புகிறது
முன் தலைமுறைக்கு முகம் கொடுத்த உழவா !
என் தலைமுறைக்கு வாசல் திறக்க மறுக்கலாமா ?
காவேரி பாய்ந்து குளித்து குளிர்ந்த உழவுத்தாய் !
இன்று கட்டிடத்தின் கீழ் சமாதி நிலையில் !
இயற்கை எல்லாம் செயற்கை பூச்சிகொல்லியாய் !
மனிதனின் மரணதிற்கு ஓலை விதைக்கின்றன !
மரித்து போன உழவனின் மானத்தை
விலை கொடுத்து வாங்கும் அரசு
வரலாற்றின் பொற்காலங்களாய் இருந்துவிட்டு
வழிதுணைக்கு கூட வரலாற்றில் இல்லாமல் ......
கற்பம் சுமந்த பெண் போல் பூமித்தாயை காத்த
உழவனின் நிலை கழனிவிட்டு பழனி போகும்படி
காற்றாடும் வயல்வெளிகள் எல்லாம்
தார் சாலையாய் மாறும் காலம் வந்ததோ !
நடவு பாடல்கள் எல்லாம் ஒப்பாரி பாடல்களாய்
வயல்வெளியின் வெட்ட வெளியை நோக்கி
இயந்திரத்தின் உதவியால் உருமாரிய உழவு
முன் தலைமுறையின் ஆரோக்கியத்தை இழந்து
உழவனின் வியர்வைக்கு முன்னே !
உலகத்தின் உயர்வை நிறுத்த முடியுமோ ?
உயர்வு கொடுக்கும் உழவை மறந்தோம் ......
உயிரை காக்கும் உணவை மறப்போமா?
