என்ன காரணம்

என்ன காரணத்தினாலோ
உன்னை எண்ணி
துடிக்கிறது என் மனம்


அன்று நீ ஒன்பது முறை
அழைத்தாய் - ஏன் அழைக்கிறாயோ
என்ற வெறுப்பு தான் வந்தது

ஆனால் இன்று ஒரு முறை
அழைப்பாயா என ஏங்குகிறேன்

என் கைபேசி பாடும்போதெல்லாம்
நீ தான் அழைக்கிறாயோ
என்று என்ன தோன்றுகிறது .

என் மனம் அமைதி கொள்ள
என்ன தான் வழி
நீ எங்கும் செல்லாதே
என் கண் பார்வையில் இரு
உன் நேசம் ஒன்று போதும்
இந்த மன போராட்டம் நீங்க

ஆனால் அது சாத்தியம் அல்லவே
நீ சென்றுதான் ஆகவேண்டும்
என்னை "நல்லவள்" என்று
எண்ணியாவது செல்

அதிலாவது என் மனம்
அமைதி பெறட்டும்
ஒவ்வொரு நொடியும்
புது புது மாற்றங்கள்

ஏனோ இத்தனை நாள்
கவனிக்காத உன் பேச்சை
இன்று கவனித்தேன்

முடிவு இல்லாமல்
முடிக்கிறாய் ........
என் பதில் கேளாமல்
செல்கிறாய் ........

ஏனோ நீ போவதில்
எனக்கு உடன்பாடு இல்லை
நீ இங்கேயே இரு
என சொல்ல உரிமையில்லை

இந்த வாழ்வு எனக்கு
எப்போதும் மாறாதது போல
நான் நெருங்காத போது
உன்னை என்னிடம்
அனுப்பியது

நான் நினைக்கின்ற போது
உன்னை என்னிடம் இருந்து
பிரிக்கிறது

நான் உன்னை நினைக்க
அருகதை அற்றவள் தான்

ஆனால் ஏனோ எனக்குள்
இத்தனை தவிப்பு

மனத்திடம் அற்றவளாய்
பிறந்துவிட்டேன்

ஒவ்வொரு பிரிவிலும்
அழமட்டுமே தெரிந்துள்ளேன்

உனக்காகவும் அழுது
விடுகிறேன்

நல்ல விதமாக போய் வா
நேசம் என்ற சொல்லோடு
நான் இருக்கிறேன்

"சில நினைவுகளுக்கு மட்டும் சொந்தக்காரியாக "