கடவுளே வழிகாட்டு

என்னவென்று சொல்வேன்
யாரிடம் சொல்வேன்
சொன்னால்தான் புரியுமா
புரிந்தால் வலி குறையுமா
காதல் வளர்ந்தது
காலம் உறைந்தது
தேகம் கணத்தது
நெஞ்சம் குமுறுது
கண்ணீர் கொதிக்குது
ஏன் ஏன் ஏன் ?
கிறுக்கா..? யாரிடம் கேட்கிறாய் கிறுக்கா..!
மேலும் மேலும் எத்தனை சுமைகள்
கண்கள் வடிக்க
இதழ்கள் சிரிக்கும்
நரக வேதனை
இதற்கு முடிவே இல்லையா
முடியும் முடியும் என்று எண்ணி
நாலும் மடிந்து போகிறேனே
கைகள் தேடுகின்றன
எட்டும் தூரத்தில் அவள் இல்லை
பஞ்சு தலையணை
அவள் பிஞ்சு உடலுக்கு நிகரா..
பேசி பேசி மாய்ந்தாலும்
பார்த்து பார்த்து கண்கள் சோர்ந்தாலும்
உண்மை பொய் ஆகுமா
அவள் இங்கு இல்லை.. என்று
என்னும் போதெல்லாம் இறக்கிறேன்
கனவுகளில் சேர்ந்து வாழ்கிறோம்
வாழ்க்கையே கனவாகி விடுமோ...
பயத்தில் தூக்கம் வர மறுக்கிறது
உடல் இங்கு உள்ளது அனால் உயிர் இல்லை
எத்தனை காலம் இந்த சோதனை...
போதும்...
இறைவா வாழ ஆசை படுகிறேன்
வாய்த்து கொடு இல்லை மாய்த்து விடு
என் மனம் உனக்கு புரியாதா
என் வலி உனக்கு தெரியாதா
ஏன் இந்த மௌனம்
எதற்காக காத்திருக்கிறாய்
இழப்பதற்கு என்னிடம் ஒன்றும் இல்லை
நெஞ்சம் கதற என் இரு கையேந்தி
உன்னை வேண்டுகிறேன்
நல் வழி பிறக்கட்டும்
தாமதம் வேண்டாம்...