மஞ்சள் கையிறுடன் நான்
தூரலும் தோற்றுப் போனது
அவள் கூந்தல் துவட்ட!
கண்டாங்கிச் சீலையில்
கண்கள் காணாத அழகி~அவள்!
வெண் மேகம் கருத்தாலும்
அவள் வெண்மை மனசுக் கருக்காது!
தூசுப் படிந்த என் கண்களுக்கு
உதட்டு வழியில் உயிர் தந்தவள்!
மனதை வருடும் அவள் சிரிப்பு
தூரலிடும் தூவானம்!
மெண்மையாகத் தரையில் ~முத்தமிடும்
அவள் கால் கொலுசு இசை!
வலவி ஓசையில் காதல் சமிஞ்சைகள்
தருவாள்!
தென்றலாகச் சத்தமிடுவாள்
சிறுத் தவறுகள் செய்தால் ~நாவின்
நுனிக் கடித்து!
மண்ணுக்கும் வலிகள் இல்லை
அவள் மெண்மைப் பாதங்கள் வரைந்த
பாதச் சுவடுகள் சொல்லும்!
ஒவ்வொரு நினைவுகளும்
அழகாகக் கோலமிடும்
என் இதய வாசலில் அவள்~காதல்
ஆசைகள்!
அவள் வரவை நோக்கும்~நான்
மஞ்சள் கையிறு கனவுகளோடு!
அன்புடன்
~ரா-ஸ்ரீராம் ரவிக்குமார்
