தந்தையுந் தாயுந் தொழுதெழுக - ஆசாரக் கோவை 4

இன்னிசை வெண்பா.

வைகறை யாமந் துயிலெழுந்து தான்செய்யும்
நல்லறமு மொண்பொருளுஞ் சிந்தித்து வாய்வதில்
தந்தையுந் தாயுந் தொழுதெழுக என்பதே
முந்தையோர் கண்ட முறை. 4

- ஆசாரக் கோவை

பொருளுரை:

விடியற்காலமாகிய பின் சாமத்திலே தூக்கத்தினின்று விழித்தெழுந்து, தான் மறுநாள் செய்ய வேண்டிய நல்ல அறச் செயல்களையும், ஒள்ளிய பொருளுக்கு வருவாயான செயல்களையும் ஆராய்ந்து பார்த்து வாய்ப்புடைத்தாவதோடு,

தகப்பனையும், தாயையும். தொழுது எழுந்து ஒரு செயலைச் செய்ய வேண்டும் என்று சொல்லப்படுவதே அறிவுடைய முன்னோர்கள் செய்து வைத்திருக்கிற முறையாம்.

கருத்துரை:

மறுநாள் செய்யப்புகும் காரியத்தை வைகறையிலெழுந்து சிந்தித்துப் பின் பெற்றோரை வணங்கி அச்செயலைத் தொடங்க வேண்டும்.

வைகறை - விடியுமுன் பத்துநாழிகையளவு காலம்.

பண்டையோர் ஒரு நாளை மாலை, யாமம், வைகுறு, எற்பாடு, விடியல், நண்பகல் என அறுபொழுதாகப் பகுத்துள்ளார்.

யாமம் - ஏழரை நாழிகை (மூன்று மணிக்காலம்). இதனையே "வைகறை யாமம்" என்றார்.

ஒண் பொருள் - அறத்தாற் செய்யப்படும் பொருள்.

வாய்வது - உண்மை, வாய்வதில் - உண்மையில், பழுதின்றி.

‘சான்றோ னாக்குதல் தந்தைக்குக் கடனே' என்றபடி தந்தையே ஒருவன் ஏற்றத்துக்குக் காரணமாதல் கருதி ‘தந்தை தாய்ப்பேண்' என்ற முறைக்கு இயையவே ‘தந்தையுந் தாயும்' என்றார்.