[ முன் குறிப்பு : இது படைப்புக்கான படம் அல்ல.. படத்திற்கான படைப்பே ]

உன் பார்வை ஒளிப்பட்டு
என் விழிகளில் விடியல் தொடங்கி
என்னையே பிரகாசித்த
அந்த ஒரு
எழுச்சி கொண்ட ஏகாந்த இரவு...

இருப்பின் அச்சத்தை
நீ அருகில் இருந்ததாலேயே
அறியப் படாமல்
என்னையே தொலைக்கத் துணிந்த
அந்த ஒரு
அச்சமற்ற ஆனந்த இரவு...

நீ தொட்ட
தொட நினைத்த
நீ பார்த்த
பார்க்க நினைத்த
பாகங்களின் ஸ்பரிசங்கள் எல்லாம்
பட்டாம்பூச்சிகளாய் சிறகடித்த
அந்த ஒரு
பௌர்ணமியின் பின்னிரவு...

விரல் தொட்ட நொடியில்
உயிர் தொட்ட உணர்வில்
வெட்கத்தின் சிறு வலியில்
கன்னத்தோடு சேர்ந்து இந்த
கன்னியே சிவந்த நா

மேலும்

உன் மௌனத்தில் முடங்கிக் கிடக்கும்
ஒவ்வொரு வார்த்தையும் என்னிடம்
ஏதோ சொல்கிறது உன்னவன்
உன்னை விட்டு விலகப்போரன் என்று
ஆனால் நீயோ என்னவன் என்னை
விட்டு விலக்கிடுவான் என சோகத்தில்
முடங்கிக் கிடக்கின்றாய் குமுதம்
போல் இருக்கும் உன் முகம் சோகத்தில்
ஆழ்ந்து வாடிய பூ போன்று ஆகி விட்டது .........
********************************************************************

மேலும்