யாதுமாய் நீ.....!! -வித்யா


உடல் சிலிர்க்கும் போது உதிரும் மயிலிறகுகள் உன் பெயர் சொல்லி என்னை அழைத்திருக்கும். மின்மினிகள் கோர்த்து நான் கட்டிய கோபுரம் விண் தாண்டியும் உயர்ந்திருக்கும். என் நிழல்கள் இளைப்பாற உன் மடி தேடிடும். என் மௌனங்கள் உறவாட உன் பார்வைகள் தேடிடும். என்ன சொல்லி வீசியதோ இன்று என் வாசல் காற்று இமைகள் உரசலில் மின்னலென வந்துபோனது உன் முகம்.

சிற்பியான உனைப் பார்த்துப் பார்த்து ஐந்து சிற்பங்கள் தன்னை செதுக்கிக் கொண்டன. மழைக்கும்,வெயிலுக்கும் உன் நிழலொதுங்கி தனைக் காத்துக் கொண்டன. கர்ப்பம் தரிக்கா தாய் உன்னை என் இதயக் கோவிலின் கருவறையில் வைத்திருக்கிறேன். அரசனும் ஆண்டியாவா

மேலும்