பாவை புகழ்ந்த பன்றி

"நகைநீ கேளாய் - தோழி! அல்கல்
வயநாய் எறிந்து, வன்பறழ் தழீஇ
இளையர் எய்துதல் மடக்கிக் கிளையொடு
நான்முலைப் பிணவல் சொலியக் கான்ஒழிந்து
அரும்புழை முடுக்கர் ஆள்குறித்து நின்ற
தறுகட் பன்றி நோக்கிக் கானவன்
குறுகினன் தொடுத்த கூர்வாய்ப் பகழி
மடைசெலல் முன்பின்தன் படைசெலச் செல்லாது,
சுடுவழி விலக்கும் எம் பெருவிறல் போலும் என
எய்யாது பெயரும் குன்றநாடன்
செறு அரில் துடக்கலின் பரீஇப் புரியவிழ்ந்து
ஏந்துகுவவு மொய்ம்பிற் பூச்சோர் மாலை
ஏற்று இமில் கயிற்றின் எழில்வந்து துயல்வர
இல் வந்து நின்றோற் கண்டவள் அன்னை
வல்லே என்முகம் நோக்கி
நல்லைமன் என நகூஉப் பெயர்ந்தோளே!"

(அகநானூறு : பாடல் : 248
பாடியவர் : கபிலர்)

பொருள் விளக்கம் :

அல்கல் = நேற்று. வயநாய் = வலிமையுள்ள நாய்.
எறிந்து = எதிர்த்துத் துரத்தி, பறழ் = குட்டிகள்.
இளையர் = வேட்டுவர். நான்முலை = தளர்ந்த மார்பு.
பிணவல் = பெண்பன்றி. சொலிய = தப்பித்து ஓட.
அரும்புழை முடுக்கர் = அரியதாகவுள்ள முடுக்கான இடம்.
தறுகண் = அஞ்சாமை. மடைசெலல் = எதிர்த்துப் போரிடல்.
செறு அரில் = தழைத்துள்ள புதர்.
ஏந்து குவவு மொய்ம்பு = நிமிர்ந்து திரண்ட வலிமையான தோள்.


தென்னை இளம்பாளைச் சிரிப்பழகி முன் எழிலைத்
தென்றலுடன் வம்பு செய்து மூடிக் கொண்டே
அன்னை என்ன சொன்னாள்? என்று தோழியிடம்
அமுதூறும் வாய்திறந்து அவசரமாய்க் கேட்டாள்!

குறும்புக்காரத் தோழியவள் கோலவிழி காட்டி;
குன்றையும் குடையாக்கும் திறமை எனக்குண்டு!
எறும்பு ஊரக் கல்லும் தேயுமன்றோ? அதுபோல
என்பணியை முடித்துவிட்டேன் உன் அன்னையிடம்!"
- என்றாள்.

" எப்படித்தான் ஒப்பினாளோ என்தாய்?
இப்படி உட்கார்! அந்த இனிமைச் செய்தியைக்
கொஞ்சம் சொல்!" என்று - அந்தக்
கோதை கெஞ்சினாள்! தோழியோ;

"நன்றி நீ எனக்கு ஆயிரம் சொல்ல வேண்டும்;
நான் பட்டபாட்டுக்கு வெகுமதியே நாட்டில் இல்லை!
குன்றிமணி அளவுகூடக் குறையில்லான் உன் காதலன் என்று
பன்றி ஒன்றின் செயலுடன் அவனை ஒப்பிட்டு உரைத்தவுடன்
கட்டிவெல்லம்போல் இனிக்கின்ற உவமை சொன்னாய்; இனி
அட்டியில்லை என்மகளை அவன் மணப்பதற்கு என்று கூறித்
தட்டிக் கொடுத்தாள் என் முதுகை! ஒரு
சட்டிப் பலகாரத்தை என்வாயிலும் திணித்துவிட்டாள்
உன்தாய்" என்றாள்.

விளையாடுகின்றாயா தோழி? அவரைப் பிரிந்து;
வளை கழலுமளவுக்கு மெலிந்துவிட்ட என் கைகள் கண்டும்
விளையாடுகின்றாயா தோழி?
தளையிட்டுத் தடுக்கின்ற தாயின் நெஞ்சை
களையற்ற நஞ்சையாக மாற்றல் விடுத்து;
அன்றில் பறவைகளாய் வாழ்வோமென்று அணைத்த ஆண் சிங்கத்தைப்
பன்றியுடன் ஒப்பிட்டு என் ஆசைக்கனவுகளைக் கலைத்து
விட்டாயே; அடுக்குமா உனக்கு?

முழுங்குகின்ற முரசடித்துப் பகை முடக்கிப் போடுகின்ற
குறிஞ்சிநிலத்து இளங்களிறு போன்றவரை - பூமியில்
கிழங்கு தோண்டும் பன்றிக்கு ஒப்பிட்டு உள்வாயைக்
கிழிக்கவேண்டும்! கெடுத்துவிட்டாய் காரியத்தை! - என்
கிட்டநெருங்காதே! போய்விடு என்று - அவள் போட்ட கூச்சலினால்,

கிறுகிறுத்துப்போன தோழி:
" பரபரப்பு அடையாதே! பதட்டத்தை அகற்றிவிடு!"
பன்றி என்றவுடன் பதறுவதால் பயனில்லை;
முழுதும்கேள் கதையை! முடிவில் என்னைத்
தொழுதுநீ போற்றிடுவாய்!
பழுதொன்றுமில்லை நான் சொல்லும் பன்றிக்கு!
உழுது, பயிர்காத்து அறுவடையும் செய்துவந்த எனைப் பார்த்து;
கழனிதனைக் கெடுத்து வந்த கலகி எனக்
கடுமையாகப் பேசிடுதல் முறையே அல்ல! உன்
காதல் நாற்றுக்கு கரையெடுத்து நீர் பாய்ச்சி - இன்று;
கதிர் சாயும் பக்குவத்தைக் கண்டு களிப்பவள் நான்!


அதனாலே
"பண்பார்ந்த உன்தாய்கு நான் புகன்ற
பன்றிக் கதையைச் சற்றுப் பகுத்தறிவைத்
துணைக்கழைத்துச் செவிமடுத்துப் பின்னர் - உன்
தோழியினை எடைபோடு" எனக்கூறித் தொடங்கினாள் கதையை!

"கதையென்று கருதாதே; நேரில் கண்டகாட்சி!
காடு சூழ் மலைமீது கடும் வேட்டையாடுதற்கு
நாய்களை முன் ஓடவிட்டு
நமது வேட்டுவர்கள் விரைந்தபோது;

பாய்ந்து பறந்து பன்றிக் கூட்டம்
பல்வேறு திசைகளிலே சிதறியோட
தாய்ப்பன்றியொன்று தன் குட்டிகளுடன்
தவியாய்த் தவித்துத் தலைதெறிக்கத் தடுமாறியது!
தன் துணைவிக்கும் குட்டிகட்கும் நேர்ந்தகதி
தாங்காமல் ஆண்பன்றி அவ்வேடர்களைத் தடுத்தெதிர்த்து,
தலைநிமிர்ந்து உறுமியது!
தாவித்தாண்டி சிறியது! சற்றுத்
தயங்கினார்கள் வேடுவர்கள் என உணர்ந்து,
தளர்ந்து தொங்கும் மார்புடைய
தாய்ப்பன்றியையும் குட்டிகளையும் - ஆங்கு
தழைத்திருந்த புதரோரம் ஒளித்துவிட்டுத் தான்மட்டும்
ஆண்மையுடன் வழியில் ஒரு முடுக்கில் நின்று
அடுத்துவரும் வேட்டுவரை அடித்துவீழ்த்த
ஆயத்தமாய் அந்த ஆண்பன்றி;
எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்த ஆவேசத்தை - ஒரு
புதிர் போலக் கண்டவேடன் - புல்லரித்துப் போனான்!

போர் முகத்தில் படைவீரர் - எதிரியிடம்
புறங்காட்ட நேர்ந்த போதும்
தான்மட்டும் தலைதாழாச் சிங்கமாய் நின்று
வான்முட்டும் புகழைச் சேர்த்த - இந்த
மலைநாடன் போன்றோ - இப்பன்றி
மாவீரம் காட்டுதென்று மலைத்துப் போய்
மனத்துக்குள் பாராட்டிப் போற்றி - அது
மனத்துக்குள் நன்றாக வாழட்டுமென்று;
வேலெறிந்து கொல்ல விரும்பாமல் - அந்த
வேடன் வந்து சொன்ன கதையில்;
வீழ்வதற்கும் அஞ்சாமல் வெகுண்டெழுந்த பன்றியின் உறுதியுடன்
வீரநெஞ்சம் படைத்திட்ட நம் தலைவனின் உறுதியையும் ஒப்பிட்டான்!

எழுச்சியுடன் இதைநான் எடுத்துச் சொல்லி - உன்தலைவன்
எஃகு உள்ளம் எவருக்கு வருமென்று கேட்டவுன்;
மகிழ்ச்சியுடன் உன் அன்னை; என்னை,
மார்புறத்தழுவி உச்சி மோந்து;
நல்லவளடி நீ என்று நயந்துரைத்து
வல்லவன் ஒருவனைத்தான் என் மகளுக்குத் தேர்ந்தெடுத்தாய்
வாழி நீ என்று வாழ்த்தளித்தாள் - அப்போது
வந்து நின்றான் உனைக்கவர்ந்த மன்னன்! - அந்தப்
போர்மறவன் தோளில் சூடிய மாலையின் பூக்கள்
புதர்களில்பட்டு உதிர்ந்திடும் நிலையில்; உன்
இதழ்களில் ஊறும் தேனை நாடி - அவன்
இளைப்பாற வருகின்றான்!
இளையவளே நீ - அந்த
இனியவன் களைப்பை உடனே ஆற்றிடுக!
நன்றி உண்டா இல்லையா? நான்
பன்றி கதை சொன்னதால் பழிவாங்கமாட்டாயே!
வழி இதுதான் அவன் வருவதற்கு! இருவரும்
விழிமூடாதீர் விடியுமட்டும்!
நகருகின்றேன் நான் என்றாள்! தலைவி; தோழிக்கு,
நன்றிகூற நா அசைப்பதற்குள் ஓடிவிட்டாள்!