மண் பயனுற வேண்டும்
கலப்பைக் கூட
களைப்பாகிய போதும்
களிப்புடன்
கானம் பாடிய
கானம்பாடிகள்
காணமற்போன
கருணையான
கழனியிது!
தாலாட்டு
தாலசைக்க
தாய் மடியாய்
தரணியேந்த
தவழும்
தம் குழந்தையைத்
தாங்கியதும்
தறிக்கெட்ட இக்கழநிதான்!
சேற்றில்
சோரானதும்...
சேற்றால்
சோராவதும்...
சோராது
சேகரிப்பதும்
சேறு பூசிய
சேற்றானால்....!
வாய்ப் பிளந்து
வான் மழைக்காய்
வானிடம் ஏங்கும்
வயல்வெளிகள் பேசும்
வாய்ப்பிழந்து
வறுமையின்
வாயிற் அகப்பட்ட
வறியவன் கதையை...
பூமிய குளிர வச்சு
புதுநெல்ல வெதச்சு
பூஞ்சோலையா
புதுப் பயிர் வளத்து
புடுங்கியெடுத்து
புதுவயல் நட்டு
பூட்டு வெலஞ்சதும்
புது நெல் பொறக்கும்.....
கானி நிலமும்
காணமப் போச்சு!
கருவிழியும்
காஞ்சு போச்சு...
கருப்பா? செவப்பா?
கண்ணும் தெரியாம போச்சு....
காசுக்கு வழியில்ல...
காலணா காணல....!
மழையுந்தான்
மறந்ததுன்னா பெத்த
மவனுந்த்தான்
மறந்துட்டானே.....
மலடியா இருந்துருந்தா யாராச்சும்
மலடின்னு கூப்புடுவாங்க...
மறந்து தாயாகிப் போனதால
மறந்தும் தாயினு கூப்பிட நாதியில்ல....
கம்ப்யூட்டர் ஒலகத்துல
கம்பஞ்சோரு
காணாமப் போச்சு.....
கலியுகத்துல
கக்கூசுக்கெல்லாம்
கட்டணமாச்சு..
கட்டவண்டி ஓட்டமெல்லாம்
காரு பிளசரா மாறிப் போச்சு....
காசு பணமெல்லாம்
கால்வயிறு நிரப்பாது...
கருணை இல்லையினா
கதிரவனும் உதிக்காது...
கால் படி அரிசிய
களவாடுற
காலம் வரும்....
கம்ப்யூட்டரு காலத்துல....
பட்டிக்காட்டு
பள்ளிக்கூடத்துல
படிப்பொன்னு
படிச்சுபுட்டு
பட்டணம் போறதால
பால் வார்த்த
பூமியெல்லாம்
பாழாய் போச்சுதய்யா...
